Στις 23 Φεβρουαρίου το ισχυρό φύλο απολαμβάνει το «νόμιμο δικαίωμα» να λαμβάνει ευχές και δώρα από τις γυναίκες. Αυτή την ημερομηνία γιορτάζεται η Ημέρα του υπερασπιστή της Πατρίδας. Παρ’ όλα αυτά, στην προσοχή από την πλευρά του ωραίου φύλου μπορούν υπολογίζουν και όσοι δεν έχουν κάποια σχέση με τις Ενοπλες Δυνάμεις. Ανεπίσημα, η 23η Φεβρουαρίου θεωρείται ημέρα όλων των ανδρών.

Σε αντίθεση με τη Διεθνή ημέρα της γυναίκας, η οποία ήρθε στη Ρωσία από τη Δύση, η Ημέρα του υπερασπιστή της Πατρίδας είναι εξ ολοκλήρου ρωσική «εφεύρεση». Ωστόσο, γιατί επιλέχθηκε συγκεκριμένα η ημερομηνία της 23ης Φεβρουαρίου γι’ αυτή τη γιορτή; Μέχρι τώρα δεν υπάρχει μια και μόνο εξήγηση για αυτό το θέμα. Σύμφωνα με την επίσημη άποψη, η οποία καθιερώθηκε στην ΕΣΣΔ τη δεκαετία του ΄20, την ημέρα αυτή, το 1918, ο Κόκκινος Στρατός νίκησε τα γερμανικά στρατεύματα στο Πσκοβ και στη Νάρβα.

Κατόπιν όμως, μελετώντας λεπτομερώς τα έγγραφα εκείνης της εποχής οι ιστορικοί απέρριψαν αυτή την εκδοχή. Σύμφωνα με τα αρχεία, προς το βράδυ της 23ης Φεβρουαρίου οι Γερμανοί βρίσκονταν 55 χλμ. από το Πσκοβ και 170 από τη Νάρβα, ενώ καμία μάχη δεν καταγράφηκε εκείνη την ημέρα ούτε στα γερμανικά, ούτε στα ρωσικά αρχεία. Ωστόσο, μέσα σε λιγότερο από 20 χρόνια ο μύθος αυτός πρόλαβε να επιβληθεί στην κοινή συνείδηση και στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου η 23η Φεβρουαρίου εορταζόταν ευρέως ως η ημέρα που ο Κόκκινος Στρατός πέτυχε τις πρώτες νίκες του κατά των Γερμανών.

Ημέρα του Κόκκινου Στρατού

Από τότε μέχρι και σήμερα η ημερομηνία της γιορτής παρέμεινε αμετάβλητη, αλλά δεν ήταν λίγες οι φορές που άλλαζε η ονομασία της. Ως το 1949 στην ΕΣΣΔ γιόρταζαν την Ημέρα του Κόκκινου Στρατού, ενώ από το 1949 μέχρι το 1993 η γιορτή επισήμως ονομαζόταν Ημέρα του Σοβιετικού Στρατού και του Πολεμικού Ναυτικού. Κατόπιν τη μετονόμασαν αρχικά σε Ημέρα του Ρωσικού Στρατού και δυο χρόνια μετά, σε Ημέρα του υπερασπιστή της Πατρίδας.

Εν τούτοις οι επίσημοι εορτασμοί της 23ης Φεβρουαρίου από παράδοση διατηρούν το στρατιωτικό στυλ. Σε αρκετές πόλεις της χώρας αυτήν την ημέρα πραγματοποιούνται πανηγυρικές παρελάσεις, επιθεωρήσεις και συναυλίες, ενώ στη Μόσχα -προς τιμήν της γιορτής- κάθε χρόνο γίνεται ρίψη κανονιοβολισμών και βεγγαλικών.Αν και εξαρχής η συγκεκριμένη γιορτή δεν είχε καμία σχέση με τη Διεθνή ημέρα της γυναίκας, με τον καιρό η 23η Φεβρουαρίου στη συνείδηση των Ρώσων μετατράπηκε σε «γιορτή όλων των ανδρών». Το αντίστοιχο δηλαδή της 8ης Μαρτίου, η οποία παραδοσιακά εορτάζεται ευρέως στη Ρωσία. Η συντριπτική πλειοψηφία του ανδρικού πληθυσμού της χώρας δεν υποπτεύεται καν ότι υπάρχει η Διεθνής ημέρα του άνδρα, η οποία γιορτάζεται στις 19 Νοεμβρίου. Στη σύγχρονη Ρωσία τη θέση αυτής της γιορτής έχει καταλάβει σταθερά η Ημέρα του υπερασπιστή της Πατρίδας, η οποία ανεπίσημα θεωρείται ότι πρέπει να γιορτάζεται ανεξάρτητα από τον αν κάποιος έχει τύχει να υπερασπιστεί τη χώρα του, να έχει υπηρετήσει στο στρατό.

«Ημέρα του αφρού ξυρίσματος»

Όπως και στις 8 Μαρτίου, στις 23 Φεβρουαρίου είθισται να γίνονται δώρα στα «τιμώμενα πρόσωπα». Παρά το γεγονός όμως ότι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, οι περισσότεροι άντρες θα ήθελαν να λάβουν την ημέρα αυτή κάτι δημιουργικό ή χρήσιμο, για παράδειγμα ένα σετ ξεχωριστών αρωματικών για το αυτοκίνητο (!), τα πιο δημοφιλή δώρα παραμένουν από χρόνο σε χρόνο οι κάλτσες και τα καλλυντικά για το ντους και το ξύρισμα. Εξαιτίας αυτού, η ανεπίσημη γιορτή όλων των ανδρών έχει και την ανεπίσημη ονομασία της: «Εθνική Ρωσική Ημέρα του αφρού ξυρίσματος».

Τον τελευταίο καιρό μερικοί άνδρες άρχισαν μάλιστα να προβαίνουν και σε «ενέργειες διαμαρτυρίας». Λίγο πριν από τη γιορτή αγοράζουν οι ίδιοι τα είδη που συνοδεύουν το ξύρισμα, προσπαθώντας κατ’ αυτό τον τρόπο να φέρουν τις γυναίκες τους προ τετελεσμένου γεγονότος.