Η τρόικα έχει έρθει στην Ελλάδα για την άτυπη αξιολόγηση η οποία θα συνεχιστεί τον Σεπτέμβριο, όταν θα έχουν τελειώσει τα μπάνια κι όταν θα υπάρχουν και τα πρώτα στοιχεία για τα stress tests των τραπεζών τα οποία μαθαίνουμε ότι δεν είναι καθόλου καλά.
Η τρόικα ήρθε και απ΄ ότι διαρρέεται εντέχνως είναι αγριεμένη. «Γιατί πότε δεν ήταν τα τελευταία 2 χρόνια;» θα ρωτήσει κανείς. Κι έτσι είναι. Είτε γιατί οι δανειστές πράγματι μας βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό, είτε γιατί επικοινωνιακά συμφέρει την κυβέρνηση να εμφανίζει την τρόικα αγριεμένη, η ουσία είναι ότι με το που πατάνε το πόδι τους στην Αθήνα, διαλύεται το σύμπαν.
Οι υπουργοί τρέχουν σαν τρελοί να διαπραγματευτούν και συνήθως υποχωρούν. Οι τροικανοί βάζουν στο τραπέζι κι άλλα θέματα ή επιμένουν παρ΄ ότι ξέρουν ότι έχουν κάνει λάθη. Και οι πολίτες μένουν άναυδοι με το παιχνίδι που παίζεται κάθε φορά στην πλάτη τους και αντιδρούν σπασμωδικά. Ο φόβος της επόμενης ημέρας παγώνει την αγορά, οι Έλληνες δεν ψωνίζουν, μπαίνουν στο καβούκι τους και περιμένουν κάθε φορά τη… λυπητερή. Το ίδιο συμβαίνει σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Παντού… πάγος, λες και πέφτει το θανατικό και δεν κουνιέται τίποτε.
Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε δει το ίδιο έργο με τους ίδιους πρωταγωνιστές; Αυτό θα δούμε και στο θερινό σινεμά «Η ωραία Ελλάδα» και είναι σίγουρο ότι οι έμποροι θα καταριούνται τον Τόμσεν και την παρέα του και θα του ζητούν να ξεκουμπιστεί μέσα στην εβδομάδα που ξεκινάνε και οι εκπτώσεις μπας και δουν μια άσπρη μέρα.
Απ’ ότι μαθαίνουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων έχουν πέσει όλα τα θέματα. Νέες αλλαγές στο ασφαλιστικό, κόκκινα δάνεια, πιέσεις για ομαδικές απολύσεις στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, απόλυση άλλων 6.500 δημοσίων υπαλλήλων, τουλάχιστον 600 δράσεις που χρωστάει η Ελλάδα και μια σειρά άλλων θεμάτων. Κι απ’ ότι λέγεται είπαν ένα ξεγυρισμένο «όχι» στην κυβέρνηση για το θέμα της μείωσης των φόρων ενώ απαίτησαν να τους πουν από πού θα βρεθούν 600 εκατ. με 1 δις ευρώ για να καλυφθούν οι δικαστικές αποφάσεις υπέρ ένστολων, δικαστικών και άλλων που ακολουθούν. Τόσο ο Γκ. Χαρδούβελης όσο κυρίως ο Αντώνης Σαμαράς έχουν δημόσια ξεκαθαρίσει ότι η χώρα πρέπει να πάει σε φοροελαφρύνσεις. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός πριν μερικές ημέρες είπε ότι πρέπει να μειωθούν οι φόροι και να βγουν από τις πλάτες του ελληνικού λαού ορισμένες αδικίες.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τα βασικά θέματα που βάζει η κυβέρνηση στην τρόικα είναι η μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, η διατήρηση του ΦΠΑ στην εστίαση στον χαμηλό συντελεστή και ίσως και η επέκτασή του καθώς και η μείωση και σταδιακή κατάργηση της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης που τείνει να γίνει μόνιμη.
Αν και προς το παρόν οι τροικανοί δεν το συζητάνε, ο κ. Σαμαράς το έχει βάλει ως «κόκκινη γραμμή» στην διαπραγμάτευση που θα γίνει ουσιαστικά το φθινόπωρο. Κι εδώ είναι η μεγάλη πρόκληση για την κυβέρνηση και η τελευταία, ίσως ευκαιρία της. Η μείωση κάποιων φόρων, σε συνδυασμό με την αποφυγή νέων σκληρών μέτρων θα έδινε ένα τόνο αισιοδοξίας στους χειμαζόμενους πολίτες. Θα έδινε ένα μήνυμα ότι γίνονται και μειώσεις φόρων στη μνημονιακή Ελλάδα, ότι υπάρχει φως στο τούνελ και είναι πραγματικό. Αν όμως οι υπουργοί υποχωρήσουν για άλλη μια φορά τότε θα είναι η ταφόπλακα της κυβέρνησης η οποία ούτως ή άλλως έχει και πολιτικό πρόβλημα.
Είναι η μεγάλη ευκαιρία για τον Αντώνη Σαμαρά να πετύχει τους στόχους που έχει θέσει στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και να κάνει μια νέα αρχή στην πορεία προς τις προεδρικές εκλογές. Είναι η ευκαιρία για την μεγάλη εξιλέωση των λαθών που έχουν γίνει εδώ και πολύ καιρό.
Αν ο πρωθυπουργός καταφέρει να πετύχει τους στόχους, υπάρξουν μειώσεις φόρων και δεν έρθουν άγρια μέτρα τότε θα μπορεί να «καβαλήσει» τον χειμώνα και να πάει με αξιώσεις στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν, όμως, συναντήσει μπροστά του τα «τούβλα» της τρόικας και η ελληνική πλευρά υποστεί δεινή ήττα τότε οι εκλογές το φθινόπωρο θα έρθουν πιο κοντά από ποτέ.
Η κυβέρνηση βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Είτε θα προχωρήσει τώρα σε αλλαγή πολιτικής που θα δίνει στον ελληνικό λαό το μήνυμα της άρσης των αδικιών είτε θα πάει σε εκλογές και ας αποφασίσει ο κόσμος. Άλλη λύση δεν υπάρχει.
