Τά <<σιδηρά παραπετάσματα>> κομματιάζουν τόν πολιτισμό
2012-12-25 20:04
Η Ελλάδα έχει ολοκληρώσει την κατασκευή του τείχους ασφαλείας στην περιοχή των συνόρων της με την Τουρκία.Το Ιράν ονειρεύεται να στήσει φράχτη στα σύνορά του με το γειτονικό του Πακιστάν. Το Ισραήλ και η Παλαιστίνη από καιρό είναι χωρισμένοι με παραπέτασμα από μπετόν μήκους πολλών μέτρων. Οι εμπειρογνώμονες έχουν την εντύπωση ότι ο κόσμος σταδιακά διολίσθεται προς την φεουδαρχική εποχή, όταν η έκφραση «κλειδωμένα σύνορα» είχε τόσο μεταφορική, όσο και κυριολεκτική σημασία.
Το κατασκεύασμα στα τουρκοελληνικά σύνορα είναι ένας μεταλλικός φράχτης με αγκαθωτά συρματοπλέγματα ύψους σχεδόν 4 μέτρων, τον οποίο μπορεί να υπερπηδήσει κανείς μόνο με τη βοήθεια κάποιων μηχανικών και τεχνικών μέσων. Έχουν δαπανηθεί για τον φτάχτη αυτό 3.000.000 ευρώ, πάνω από 6000 κυβικά μέτρα μπετόν, 800 τόνοι χάλυβα και 370 χιλιόμετρα συρματοπλέγματα διαφόρων ειδών.
Οι ελληνικές Αρχές θεωρούν ότι από τώρα ο δρόμος για τους παράνομους μετανάστες στη χώρα τους θα δυσκολευτεί σημαντικά - είτε πάνω από το φράχτη, είτε κολυμπώντας στο ποτάμι. Ένας άλλος, ο πιο επικίνδυνος δρόμος περνά μέσα από τα στενά που χωρίζουν τις ακτές της Τουρκίας από τα ελληνικά νησιά. Εκεί ναυαγούν συνέχεια διάφορα πλοία με μετανάστες, πολλοί από τους οποίους απλώς δεν προλαμβαίνουν να σωθούν.
Μπορούμε να καταλάβουμε τους Έλληνες. Ακριβώς στην Ελλάδα αναλογεί πάνω από το 80% της παράνομης μετανάστευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Περνούν μέσα από τα σύνορά της με την Τουρκία 200-300 λαθρομετανάστες κάθε μέρα. Στην ίδια την Ελλάδα, εν τω μεταξύ, αποκτούν όλο και μεγαλύτερη δύναμη οι ακροδεξιές διαθέσεις και οι Αρχές είναι αναγκασμένες να ανταποκρίνονται. Το τείχος ασφάλειας είναι, αν μπορούμε να πούμε έτσι, ένα μέρος του λεγόμενου «αντι-σχεδίου». Εκτός απ’ αυτό, η ελληνική κυβέρνηση σκληραίνει την εθνική νομοθεσία. Έχει καταργήσει, π.χ. τον Νόμο που επέτρεπε την παραχώρηση της ιθαγένειας στα γεννημένα στην Ελλάδα παιδιά των νομίμων μεταναστών.
Εξάλλου, οι ίδιες οι ελληνικές Αρχές δεν πιστεύουν πολύ στην αποτελεσματικότητα του τείχους και του προσδίδουν αποκλειστικά συμβολική σημασία. Πραγματικά, κανένας φράχτης δεν έχει σταματήσει την μετανάστευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση που βιώνει κρίση, επειδή η κατάσταση σε άλλες περιοχές είναι ακόμη χειρότερη. Στην ίδια την Τουρκία βρίσκονται σχεδόν 800 χιλιάδες πρόσφυγες από τη Συρία. Οι ειδικοί αναμένουν ότι μέσα στα πλησιέστερα 3-4 χρόνια, στην Ευρώπη θα έρθουν ένα εκατομμύριο μετανάστες και είναι αμφίβολο ότι τα συρματοπλέγματα 4 μέτρων και ένα ποτάμι που μετατρέπεται σε ρυάκι το καλοκαίρι μπορούν να αντέξουν τόσο μεγάλη πίεση.
Μπορούμε να παραθέσουμε ακόμα μια σειρά από παραδείγματα παρόμοιων «τειχών ασφαλείας», που έχουν ήδη αποδείξει την μην αποδοτικότητά τους. Για παράδειγμα, το τείχος ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Είτε ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Μεξικό. Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι το Τείχος του Βερολίνου, που είχε κατασκευαστεί από τις Αρχές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας γύρω από το Δυτικό Βερολίνο τον Αύγουστο του 1961.
Το «σιδηρούν παραπέτασμα» (οποιαδήποτε μορφή κι αν έχει σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση) εξακολουθεί να είναι χοντρό εργαλείο, που η χρήση του δεν είχε οδηγήσει ποτέ στα αναμενόμενα αποτελέσματα. Πραγματικά η επιθυμία να χωρίσεις με φράχτη από κάποιον άλλο δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυθόρμητη και μη ορθολογική αντίδραση στις νέες προκλήσεις. Είναι συνέπεια των οικονομικών λαθών, της πολιτικής της νεοαποικιοκρατίας και των διαστρεβλώσεων της κοινωνικής ηθικής.
