ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ: Έντομα - Άεροδυναμική

Όπως Σάβ νοσηλευτικής μπύρες τους, Guiler και Vaneck παρακολουθούσε ως μια μύγα φάνηκε να slam σε ένα παράθυρο. Αντί να σπάσει χώρια σε επαφή ως κηφήνες τους έκαναν, το έντομο αναπήδησε από το γυαλί και να ανακτηθεί. Στη συνέχεια το έκανε ξανά.  

«Ήταν μια αποκάλυψη», λέει ο Vaneck, ο οποίος εργάζεται για το Massachusetts έρευνας και ανάπτυξης της εταιρείας Φυσικών Επιστημών Α.Ε. (PSI). «Έχουμε συνειδητοποιήσει, αν θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα τεχνητό σύστημα που θα μπορούσε να χτυπήσει τα πράγματα, να ανακτήσει και να συνεχίσει, αυτό είναι μια επανάσταση."

Η ιδέα του δανεισμού σχέδια από τη φύση απέχει πολύ από το νέο, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την πτήση. Οι αρχαίοι Έλληνες ονειρεύτηκαν Δαίδαλος, ο οποίος διαμορφώθηκε φτερά για το γιο του (η οποία, δυστυχώς, εργάστηκε λίγο πάρα πολύ καλά). Leonardo da Vinci σχεδίασε μια ανθρώπινη-powered Ornithopter. Αλλά μέχρι πρόσφατα, οι εφευρέτες δεν είχαν την εμπειρία της αεροδυναμικής να μετατρέψει τα διαγράμματα σε μηχανική εκδόσεις του κάτι σαν καθημερινότητας, όπως μια μύγα ή μέλισσα. Καθώς η τεχνολογία έχει προχωρήσει, οι επιστήμονες έχουν αποκωδικοποιηθεί πολλά από τα μυστικά της φύσης. Και οι μηχανικοί έχουν αναπτύξει το πρώτο πέταγμα, τα οχήματα των εντόμων-εμπνευσμένη, ανοίγοντας την πόρτα σε μια εντελώς νέα κατηγορία της μηχανής: το microdrone.

"Η φύση έχει ένα χρόνο προβάδισμα αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών για μας, όταν πρόκειται για το μεγάλο σχέδιο," λέει ο Peter Singer, ένας ερευνητής στο Washington, DC-βασίζεται Brookings Institution. «Τα ρομπότ ξέρετε αύριο πρόκειται να μοιάσει με τίποτα που γνωρίζουμε σήμερα. Πιο πιθανό, θα μοιάζουν με τα ζώα γύρω σας. " 

Ξετυλίγοντας το μυστήριο της Πτήσης

Αν και τα έντομα και τους συγγενείς τους, αντιπροσωπεύουν περίπου το 80 τοις εκατό του παγκόσμιου ζωικά είδη, ορισμένα 900.000 γνωστά είδη-τους μηχανικούς της πτήσης τους είχε από καιρό ένα αίνιγμα. Παραδοσιακά αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας βασίζονται σε μια σταθερή ροή του αέρα πάνω από τα φτερά. Το ίδιο ισχύει και για ελικόπτερα και ρότορες. Αλλά, όπως τα φτερά των εντόμων πτερύγιο εμπρός και πίσω, ο αέρας γύρω τους αλλάζει συνεχώς. Και οι κοντόχοντρος φτερά των μελισσών και των άλλων εντόμων άρει περισσότερο βάρος από ό, τι μπορεί να εξηγηθεί με τη χρήση συμβατικών αρχές αεροδυναμικής σταθερή κατάσταση.

Πριν από επιστήμονες μπορούσαν να καταλάβουν χτύπημα της πτήσης, θα έπρεπε πρώτα να το δείτε στην παραμικρή λεπτομέρεια. Στη δεκαετία του 1970, Torkel Weis Fogh-, ένας Δανός ζωολόγος στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, που χρησιμοποιείται φωτογράφηση υψηλής ταχύτητας, για να αναλύσει τις ακριβείς κινήσεις πτέρυγα της αιωρείται εντόμων και τη σύγκρισή τους με τα μορφολογικά χαρακτηριστικά των εντόμων. Από αυτό, διατύπωσε μια γενική θεωρία των εντόμων πτήσης, η οποία περιελάμβανε αυτό που ονομάζεται «φαινόμενο χειροκρότημα-και-πετάξει.« Όταν τα φτερά των εντόμων μαζί χειροκρότημα και στη συνέχεια να αποχωρισθούν μεταξύ του πάνω και κάτω εγκεφαλικά επεισόδια, η κίνηση του αέρα πετά μακριά και δημιουργεί μια τσέπη χαμηλής πίεσης. Τότε αέρας βούρλα πίσω στην τσέπη, σχηματίζοντας ένα στρόβιλο περιδίνηση. Αυτή η δίνη δημιουργεί την απαραίτητη δύναμη για να σηκώσει το έντομο μεταξύ των πτερυγίων πτέρυγα. Παρόμοια δίνες μπορεί να παράγεται από τη γωνία και την περιστροφή των πτερυγίων, Weis Fogh-έθεσε ευθέως, παρέχοντας επιπλέον ανελκυστήρα.  

Δύο δεκαετίες αργότερα, υπολογιστικές τεχνικές που αλιεύονται με τη θεωρία, και οι επιστήμονες άρχισαν να εφαρμόζουν τις αρχές αυτές ανθρωπογενείς συστήματα. Charles Ellington, ένας ζωολόγος Cambridge και πρώην φοιτητής Weis Fogh-, έχτισε ένα ρομποτικό πτέρυγα που μπορούσε να μιμηθεί με ακρίβεια τις κινήσεις του σκόρου γεράκι. Αυτός τοποθετείται σε μια αεροδυναμική σήραγγα γεμάτη με καπνό τόσο, ώστε να χτύπησε, θα μπορούσε να αναλύσει τη δυναμική του υγρού. Στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, νευροβιολόγος Michael Dickinson έχτισε ένα ρομποτικό πτέρυγα φρούτα μύγα που επίσης μιμήθηκε φυσική κίνηση μιας μύγας, και αυτός βυθίζεται σε μια δεξαμενή δύο τόνων πετρελαιοειδών.Δουλεύοντας ανεξάρτητα, οι ερευνητές 
χαρακτήρισαν τις αεροδυναμική της πτήσης με πρωτοφανή ιδιαιτερότητα. 

Dickinson και ηλεκτρολόγος μηχανικός Ron Φοβούμενος κέρδισε $ 2.5 εκατομμύρια επιχορήγηση DARPA το 1998 για να εφαρμόσουν αυτές τις αρχές σε ένα ρομπότ μύγα μεγέθους. Θα ανατεθεί ένα μεταπτυχιακό φοιτητή που ονομάζεται Rob Wood, μεταξύ άλλων, να βοηθήσει στην ανάπτυξη τεχνικών για την κατασκευή των μικροσκοπικά τμήματα και κόπο να τα συναρμολογούν με ένα τσιμπιδάκι. Dickinson και Φοβούμενος ανακοινωθούν τα οποία αεροδυναμική ιδέες οι μαθητές θα πρέπει να προσπαθήσουν να αναπαραχθούν. "Οι μύγες έχουν πραγματικά περίπλοκες τροχιές πτέρυγα. Υπάρχουν ένα σωρό λεπτές πράγματα που συμβαίνουν », λέει ο Wood. «Ο Μάικλ μας είπε τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά για να δημιουργήσει δίνες και άλλα αεροδυναμικά φαινόμενα."

Μέχρι τη στιγμή Ξύλο αποφοίτησε το 2004 και άνοιξε το δικό του εργαστήριο στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, είχε βοήθησε πρωτοπόρος έναν τρόπο να χρησιμοποιεί εξαιρετικά υψηλής ενεργειακής απόδοσης, εξωτικά υλικά για την αναπαραγωγή της κίνησης του φτερού μιας μύγας? Είχε χτίσει ένα γυροσκόπιο που θα μπορούσε να μιμούνται τους αισθητήρες έντομα χρησιμοποιούν για να ανιχνεύσουν την περιστροφή του σώματος? και είχε εφεύρει μεθόδους για την κατασκευή πολύπλοκα συστήματα σε μια μικρογραφία κλίμακα.Αυτό που έμενε ήταν να το πούμε όλοι μαζί σε ένα εργασιακό έντομο μεγέθους ιπτάμενη μηχανή.

Όσον αφορά Insights Into Ρομπότ

Ona παγώνοντας ημέρα το 2006, Wood έφτασε στο Oxford Street εργαστήριό του στο Χάρβαρντ. Στο πάγκο κάθισε ένα ρομπότ 60 χιλιοστόγραμμα, με άνοιγμα φτερών τριών εκατοστών και ένα θώρακα περίπου το μέγεθος της κοινής μύγας. Ήταν δεμένοι σε ένα έξι-πόδι-ψηλό ράφι υπολογιστή γεμάτο από ενισχυτές υψηλής τάσης και εξοπλισμός απόκτησης δεδομένων. Ξύλο ελέγχονται προσεκτικά τις συνδέσεις και τα σήματα. 

Τότε γυρνάει στη δύναμη και παρακολουθούσε ως τα φτερά των μικροσκοπικών δημιουργία του άρχισε να δονείται, η άρση του ρομπότ στον αέρα για αρκετά δευτερόλεπτα. Ξύλο πήδηξε αγαλλίαση. Τον είχε πάρει επτά χρόνια για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, και θα λάβει άλλα πέντε για να φτάσει το επόμενο βήμα του: παρατεταμένη πτήση κατά μήκος μιας διαδρομής προγραμματισμένο. Ένα e-mail με την απόδειξη της εν λόγω ορόσημο έφτασε στο inbox του στις 3 π.μ. το καλοκαίρι του 2012. Μια εκστατική μεταπτυχιακός φοιτητής είχε στείλει μια ενημέρωση σχετικά με τις τελευταίες βίντεο πρωτότυπο του εργαστηρίου, που τώρα ονομάζεται RoboBee. Έδειξε η λεπτή μηχανή άνοδο στον αέρα και την επίδειξη, για πρώτη φορά, σταθερή και ελεγχόμενη αιωρείται ελιγμούς σε ένα έντομο κλίμακας όχημα.

«Εγώ δεν καταλήγουν να κοιμούνται το υπόλοιπο εκείνης της νύχτας», λέει ο Wood. "Το επόμενο πρωί, είχαμε σαμπάνια και όλα αυτά, αλλά ήταν περισσότερο από μια ανακούφιση. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, θα έχουν συνειδητοποιήσει ότι κάναμε κάτι λάθος όλη την ώρα. " 

Το ξύλο έχει πρωτοπορήσει σε μικροκλίμακα ρομποτικό πτήση? Άλλοι ερευνητές έχουν χρησιμοποιήσει δυναμική χτύπημα πτέρυγα για να μειώσετε το μέγεθος των εναέρια οχήματα ικανά να μεταφέρουν ωφέλιμο φορτίο. Το 2011, με έδρα την Καλιφόρνια AeroVironment demoed Nano Hummingbird του. Το αεροσκάφος έχει άνοιγμα φτερών 16,5 εκατοστών? Μπορεί να πετάξει κάθετα και οριζόντια και να αιωρείται στη θέση του κατά ριπές ανέμου. Ζυγίζει 19 γραμμάρια ελαφρύτερη από ορισμένες μπαταρίες AA-, αλλά φέρει μια φωτογραφική μηχανή, συστήματα επικοινωνιών, και μια πηγή ενέργειας. 

TechJect, μια εταιρεία που αναδύθηκαν μέσα από τη δουλειά που έγινε στο Georgia Institute of Technology, παρουσίασε πρόσφατα ένα ρομποτικό dragonfly με έξι ιντσών άνοιγμα φτερών. Θα ζυγίζει 5,5 γραμμάρια (ελαφρύτερο από ένα τρίμηνο) και μπορεί να είναι εφοδιασμένο με modular ηλεκτρονικά πακέτα που επιτρέπουν βίντεο υψηλής ευκρίνειας και ασύρματη επικοινωνία. Η TechJect Dragonfly έχει το πλεονέκτημα της αρχής της αεροδυναμικής ονομάζεται συντονισμός. Όταν τα φτερά πτερύγιο σε πιο αποτελεσματική συχνότητα που τους συμβαίνει όταν η πυκνότητα του αέρα, την ταχύτητα πτέρυγα, και το βάρος ενός οργανισμού είναι απόλυτα ισορροπημένη - δημιουργούν κύματα των δινών που συγχωνεύονται και να οικοδομήσουμε. Το ηχητικό αποτέλεσμα είναι το βουητό ενός κολιμπρί ή βόμβο της μέλισσας, λέει Jayant Ratti, πρόεδρος TechJect του. Ένας κηφήνας χτύπημα πτέρυγα χρησιμοποιούν συντονισμού δημιουργεί σημαντικές βελτιώσεις στην ενεργειακή απόδοση, τη δημιουργία βέλτιστης βύθισης και με ελάχιστη προσπάθεια.

Ratti και η ομάδα του έκανε το προϊόν που διατίθεται στο εμπόριο σε χομπίστες και έγκαιρη υιοθέτηση του περασμένου έτους, και σχεδιάζουν να απελευθερώσει μία άλλη εκδοχή μέχρι το τέλος του 2014 για τις άλλες αγορές. "Η αποδοχή υπήρξε πρωτοφανής», λέει Ratti. «Δεν είναι ακόμη μια ώριμη τεχνολογία, αλλά παίρνει εκεί.Είμαστε ακόμα να πάρει ανατροφοδότηση και βελτιώσεις. "

Κτίριο Α Αυστηρότεροι Drone

Sεμπορικό κέντρο, εύθραυστη κηφήνες δεν λύνουν το πρόβλημα των ζημιών που προκαλούνται από μη αναμενόμενες επιπτώσεις, και έτσι Guiler και Vaneck έχουν επικεντρωθεί στην αντοχή. Μετά την παρατήρηση τη μύγα στο μπαρ, οι δύο μηχανικοί αναζήτηση για κάποιον με την εμπειρία που αναπαράγει την πτήση του εντόμου. Θα συνεργαστεί με ξύλο, του οποίου το εργαστήριο είχε ενταχθεί από το Ινστιτούτο Wyss του Χάρβαρντ για Βιολογικά Εμπνευσμένα Μηχανικών, και μαζί αίτηση για επιχορήγηση της Πολεμικής Αεροπορίας. Ομάδα του ξύλου που χρησιμοποιείται στη συνέχεια ένα σύστημα εικόνας σύλληψη να καταγράψει και να αναλύσει τη συμπεριφορά των μυγών, πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά από συγκρούσεις με το γυαλί. Με στενά παρατηρώντας τις θέσεις των μερών του σώματος των μυγών », θα μπορούσε να μετρηθεί το ακριβές κτύπημα και συστροφή του φτερά και τα πόδια. 

Όταν Guiler και Vaneck επιβράδυναν την ταινία, και έμειναν κατάπληκτοι σε αυτό που είδε. "Νόμιζα ότι η μύγα θα πέφτουν λίγο και να χάσουν πολλά υψόμετρο," Vaneck λέει. "Αλλά η ανάκαμψη μύγα ήταν κομψό. Αυτό συνέβη τόσο γρήγορα? Ήταν εκπληκτική ".    

Guiler και Vaneck παραβρέθηκαν σε σχετικά με την ιδιοσυγκρασιακή γεωμετρία του σώματος της μύγας. Εξωσκελετού του είχε ακορντεόν τμήματα που λειτούργησαν ως αμορτισέρ. Επίσης, φάνηκε να αισθανθούν επικείμενες συγκρούσεις. Λίγο πριν από τη στιγμή της πρόσκρουσης, η μύγα πέταξε σε μια γωνία, που εξασφάλιζαν τα πόδια της άγγιξαν το ποτήρι πρώτα. Εκείνη τη στιγμή, τα φτερά πάγωσε.Κάθε φορά που η μύγα χτύπησε στο παράθυρο, αυτό αντανακλαστικά παραδόθηκε στη δυναμική συντριβή και έπεσε. Αλλά μέσα σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, το κέντρο της μύγας της βαρύτητας φαίνεται να τραβήξει τη μύγα πίσω σε μια σταθερή θέση. Στη συνέχεια, τα φτερά του χτύπησε και πάλι, που προωθεί το έντομο σε ένα ελεγχόμενο hover. «Μπορεί να χτυπήσει και να ανακτήσει σε δύο ή τρία beats πτέρυγα, η οποία είναι πρωτοφανής», λέει Vaneck. «Δεν υπάρχει ανθρωπογενείς σύστημα που μπορεί να το κάνει αυτό."

Οι δύο μηχανικοί χρησιμοποίησαν τις γνώσεις για να καθοδηγήσει την ανάπτυξη ενός ελαστικού ιπτάμενη μηχανή. Το σώμα χρειάζεται για να είναι ανθεκτική σε πτώσεις, και τα φτερά που απαιτούνται για να ελέγχονται ανεξάρτητα. Έτσι σχεδίασε ένα κέλυφος για quadrotor που ενσωματώνονται αμορτισέρ καουτσούκ αποσβεστήρες μεταξύ τμημάτων, κατασκευασμένα από ανθρακονήματα και πλαστικό.Έδωσαν καθεμία από τις τέσσερις ρότορες δικό του κινητήρα προκειμένου να μιμηθεί την ταχύτητα εναλλασσόμενο φτερό που παρέχει τέσσερις-φτερωτά έντομα με εξαιρετικό έλεγχο. Όταν το όχημα έχει καεί από τη θέση ή κλιπ εμπόδιο, ο υπολογιστής του εντοπίζει την απόκλιση μεταξύ της τρέχουσας θέσης του και η προγραμματισμένη διαδρομή πτήσης του, και αυτόματο πιλότο κλωτσιές αντανακλαστικά για να ανακτήσει τη σταθερότητα.

Τον περασμένο Φεβρουάριο, οι μηχανικοί έστειλε κηφήνας τους, που ονομάζεται InstantEye, στο Fort Benning κοντά στο Columbus, Γεωργία, για την ετήσια πειράματα Στρατού Εκστρατευτικό πολεμιστής του, όπου μια διμοιρία πεζικού που χρησιμοποιείται για να βοηθήσει να ολοκληρώσει μια σειρά από αποστολές έχουν ανατεθεί. Οι στρατιώτες του έδωσε μια «πράσινη» βαθμολογία, ένα από τα υψηλότερα διαθέσιμα.

Ξεπερνώντας εμπόδια μέλλον

Έναs η πρώτη γενιά των microdrones φτάνει στην αγορά, σημαντικές προκλήσεις παραμένουν μηχανικής. Για ξύλο, το μεγάλο εμπόδιο είναι δύναμη. Σε αντίθεση με το πολύ μεγαλύτερο InstantEye, Nano Hummingbird, και Dragonfly κηφήνες, RoboBees πρέπει να συνδεθεί με μια εξωτερική πηγή ισχύος. Ξύλο χρησιμοποιεί microfabrication να προσπαθήσει να συρρικνώνεται επί του σκάφους, μπαταρίες, και αυτός είναι συνεργάζεται με ερευνητές του Χάρβαρντ, του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, και το Massachusetts Institute of Technology για να ακολουθήσει νέα μπαταρίες, πολύ μικρές κυψέλες καυσίμου, και την ασύρματη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας. Ο ίδιος εκτιμά ότι είναι μόνο ένα ή δύο χρόνια μακριά από την πρώτη επίδειξη αυτόνομης δύναμης του.

Guiler και Vaneck αποσκοπούν στην αντικατάσταση των ελίκων για quadrotor τους με φτερά. Η InstantEye είναι πολύ καλύτερη στην ανάκτηση από ριπές ανέμου και μικρές συγκρούσεις από ό, τι άλλες κηφήνες είναι, αλλά προπέλες του μπορεί ακόμα να πάρει μπλεγμένος σε υποκαταστήματα ή γραμμές μεταφοράς ενέργειας. «Θέλαμε να φέρει κάτι στον τομέα γρήγορα", λέει ο Guiler. "Αλλά αυτό που ανακαλύψαμε ήταν τα πτηνά χτύπημα πτέρυγα και τα έντομα είναι απόλυτα κατάλληλο για περιβάλλοντα όπου έχετε δυναμική εμπόδια, τα δέντρα κινούνται, οι κλάδοι κινούνται. Αν δεν κολλήσει, με πολύ κίνηση τους θα ξεκολλήσει. Είναι το είδος νικήσει το δρόμο τους μέσα.Συνειδητοποιήσαμε ένα χτύπημα πτέρυγα ήταν το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να λειτουργήσει. "

Και έπειτα υπάρχει Dickinson, ο οποίος ξεκίνησε το έργο για την κατασκευή του ρομποτικού μύγα. Σήμερα διευθύνει ένα εργαστήριο στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και λειτουργεί με προηγμένα συστήματα απεικόνισης για τη μελέτη εντόμων πτήσης. Πρόωρη κάμερες υψηλής ταχύτητας συνέλαβε περίπου 3.000 καρέ ανά δευτερόλεπτο. "Πριν από δεκαπέντε χρόνια, οι μύγες έμοιαζε λίγο ασαφής UFOs», λέει. Τώρα οι βιολόγοι χρησιμοποιούν κάμερες που μπορεί να τρέξει σε 7.500 καρέ ανά δευτερόλεπτο, σημαντικά υψηλότερο από ό, τι κάποτε ήταν διαθέσιμα στους ερευνητές, και ότι οι εργασίες στο υπέρυθρο φως. ( Ενημέρωση: Αυτή η φράση έχει ξαναγραφεί διευκρινίσεις Άλλες φωτογραφικές μηχανές μπορεί να φτάσει πολύ υψηλότερα fps.. ) Dickinson έχει επίσης προχωρήσει πέρα από την ανάλυση της πτήσης? ο ίδιος, χρησιμοποιώντας ηλεκτρόδια για την καταγραφή της δραστηριότητας των νευρώνων στους εγκεφάλους των εντόμων ». Τους συνδέει σε ένα σύστημα προσομοίωσης πτήσης και τα παρουσιάζει με οπτικά ερεθίσματα-μια εικόνα ενός αρπακτικού ζώου, για παράδειγμα-που να τους αναγκάσει να αντιδράσουν. "Μπορούμε να αρχίζουν να μαθαίνουν πώς οι νευρώνες στον εγκέφαλο επεξεργάζονται τις πληροφορίες της πτήσης και πώς αισθητηριακές πληροφορίες μετατρέπεται σε δράση», λέει ο Dickinson. "Τα πράγματα που έκανε ο Rob [Ξύλο] 's εργασίες δυνατή ήταν μόνο οι βασικοί μηχανισμοί με τους οποίους τα ίδια τα ζώα κρατήσει στον αέρα. Τώρα πάμε πέρα από αυτό για να καταλάβουμε πώς οι μύγες κατευθύνουν και ελιγμών. "

Μαθαίνοντας πώς η φύση δημιουργεί ανώτερη αισθητήρες θα μπορούσε να οδηγήσει σε ελαφρύτερες, πιο έξυπνη κηφήνες. Και καθώς συμβαίνει αυτό, το φάσμα των εφαρμογών θα αυξηθεί. Guiler και Vaneck σχεδιάζουν να πουλήσουν το InstantEye στη στρατιωτική και την επιβολή του νόμου. Οι Βρετανοί Δυνάμεις έχουν αρχίσει πρόσφατα χρησιμοποιώντας ένα microdrone, ένα χέρι-που ξεκίνησε ελικόπτερο που ονομάζεται Black Hornet, να αναζητήσουν αντάρτες στο Αφγανιστάν. Microdrones μπορούν επίσης να έχουν χρήσεις πιο κοντά στο σπίτι. Θα μπορούσε να επιτρέψει την αστυνομία και τις ομάδες SWAT να συγκεντρώσει υλικό στο εσωτερικό των κτιρίων γραφείων ή τραπεζών και μεταξύ ουρανοξύστες, όπου οι άνεμοι συνήθως ριπή.

Ξύλο οραματίζεται ένα ακόμα πιο ευρύ φάσμα των χρήσεων για RoboBees. Ένα κουτί από περίπου 1.000, σημειώνει, θα ζυγίζει £ 1.Θα μπορούσαν εύκολα να μεταφερθούν σε ένα τόπο της καταστροφής και να χρησιμοποιηθούν για την αναζήτηση επιζώντων. Θα μπορούσαν επίσης να παρακολουθούν την κυκλοφορία ή το περιβάλλον και να βοηθήσει γονιμοποιούν τις καλλιέργειες. Η έρευνα οι επιστήμονες μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν για τη συλλογή δεδομένων στον τομέα.

 Όποια και αν είναι η εφαρμογή τους, microdrones δεν είναι πλέον ένα da Vinci-σαν όνειρο των μηχανικών. Παίρνουν off-ευέλικτη, ανθεκτική, και με τη δική τους δύναμη.