Τού Νίκου Μαστοράκη: ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΛΘΟΝ - Ο ΑΛΑΝ ΚΛΑΪΝ ΚΙ ΕΓΩ
2014-04-26 13:51
Νεοι, φιλοδοξοι, απειροι παραγωγοι και film makers (Ελληνες και ξενοι) με ρωτουν συχνα πώς μπορουν να κυνηγησουν αποτελεσματικα το μεγαλο τους ονειρο: Να κανουν μια ταινια. Την ιδια ερωτηση ειχα καποτε κανει στον εαυτο μου, αλλα προσθετωντας τη λεξη "μεγαλη" -- να κανω μια μεγαλη ταινια, μια που το 1975 ειχα κανει ηδη δυο B movies, το Death Has Blue Eyes και το Island of Death (που λογοκριθηκε βαρυτατα αλλα εμελλε να γινει cult movie που πουλαει ακομη και σημερα.)
Ομως εγω ηθελα να κανω την ιστορια του Ωναση. Προσπαθησα επι 18 μηνες να βρω χρηματοδοτη, αλλα ολοι (κυριως για νομικους λογους) ηταν επιφυλακτικοι εως αρνητικοι. Πριν εγκαταλειψω καθε αλλη προσπαθεια ειπα "μια τελευταια ευκαιρια." Και σ' αυτην ακριβως την απελπιδα και τελευταια, γνωρισα τον Αλαν Κλάϊν.
Το ονομα του δεν ειναι ευρυτατα γνωστο, αλλα για τους ιστορικους της μουσικης, ο Αλαν επαιξε σημαντικο ρολο στην καριερα των Μπητλς και των Στοουνς. Ασημαντος λογιστακος, σε μια δισκογραφικη της Ν. Υορκης, ο Κλαϊν μυριστηκε καποια μερα πως ολες οι εταιριες εκλεβαν ξεδιαντροπα τους καλλιτεχνες τους. Πηγε στο Λονδινο, και ειπε στα δυο πρωτα γκρουπ του κοσμου την υποθεση. "Αν γινω μανατζερ σας" τους υποσχεθηκε "θα δειτε αμεσως ολα τα τεραστια ποσα που σας εχουν κλεψει." Οχι απλως εγινε μανατζερ τους, αλλα ηταν εκεινος που απελυσε πολυ κοσμο (κυριως χαραμοφαηδες) απο την Apple Records των Μπητλς, αναμεσα τους και τον δικο μας Αλεξη Magic Alex Μαρδα. Καποια στιγμη, Κλαϊν και Μπητλς τα τσουγκρισαν, ο Κλαϊν εκανε αγωγη στους Μπητλς και για να μην πανε στα δικαστηρια, του πληρωσαν 7 εκ. δολλαρια μετρητα. Ηταν τα χρηματα που εβαλε για να γινει το Greek Tycoon. Και δεν το μετανοιωσε. Σαν σεναριστας και παραγωγος, επιστρατευοντας την ελληνικη μου εφευρετικοτητα, καταφερα την ταινια να την κανω με 5.6 εκ. δολλαρια, δηλαδη 1.4 εκ. κατω απο τον προϋπολογισμο. Το φιλμ πουληθηκε στην Universal και ο Κλαϊν (που εμπιστευτηκε εμενα τον πρωταρη στο τιμονι μιας τοσο ακριβης (για το 1977) κερδισε αμεσα ενα εκατομμυριο.
Αρκετο καιρο μετα, το αμερικανικο IRS βρηκε οτι ο Κλαϊν πουλαγε "δωρεαν" δειγματα δισκων, κλέβοντας ετσι το δημοσιο απο τους φορους. Τον καταδικασαν αλλα σε φυλακη επιχειρηματιων, οπου ο Κλαϊν πηγαινε Παρασκευη βραδυ και εβγαινε Δευτερα πρωϊ. Για να συνεχισει να παραγει εισοδημα και να συνεχισει το δημοσιο να εισπραττει φορους.
Η ιστορια εχει και... προϊστορια: Πως γνωρισα τον Κλαϊν. Αλλη φορα, ομως.
Ομως εγω ηθελα να κανω την ιστορια του Ωναση. Προσπαθησα επι 18 μηνες να βρω χρηματοδοτη, αλλα ολοι (κυριως για νομικους λογους) ηταν επιφυλακτικοι εως αρνητικοι. Πριν εγκαταλειψω καθε αλλη προσπαθεια ειπα "μια τελευταια ευκαιρια." Και σ' αυτην ακριβως την απελπιδα και τελευταια, γνωρισα τον Αλαν Κλάϊν.
Το ονομα του δεν ειναι ευρυτατα γνωστο, αλλα για τους ιστορικους της μουσικης, ο Αλαν επαιξε σημαντικο ρολο στην καριερα των Μπητλς και των Στοουνς. Ασημαντος λογιστακος, σε μια δισκογραφικη της Ν. Υορκης, ο Κλαϊν μυριστηκε καποια μερα πως ολες οι εταιριες εκλεβαν ξεδιαντροπα τους καλλιτεχνες τους. Πηγε στο Λονδινο, και ειπε στα δυο πρωτα γκρουπ του κοσμου την υποθεση. "Αν γινω μανατζερ σας" τους υποσχεθηκε "θα δειτε αμεσως ολα τα τεραστια ποσα που σας εχουν κλεψει." Οχι απλως εγινε μανατζερ τους, αλλα ηταν εκεινος που απελυσε πολυ κοσμο (κυριως χαραμοφαηδες) απο την Apple Records των Μπητλς, αναμεσα τους και τον δικο μας Αλεξη Magic Alex Μαρδα. Καποια στιγμη, Κλαϊν και Μπητλς τα τσουγκρισαν, ο Κλαϊν εκανε αγωγη στους Μπητλς και για να μην πανε στα δικαστηρια, του πληρωσαν 7 εκ. δολλαρια μετρητα. Ηταν τα χρηματα που εβαλε για να γινει το Greek Tycoon. Και δεν το μετανοιωσε. Σαν σεναριστας και παραγωγος, επιστρατευοντας την ελληνικη μου εφευρετικοτητα, καταφερα την ταινια να την κανω με 5.6 εκ. δολλαρια, δηλαδη 1.4 εκ. κατω απο τον προϋπολογισμο. Το φιλμ πουληθηκε στην Universal και ο Κλαϊν (που εμπιστευτηκε εμενα τον πρωταρη στο τιμονι μιας τοσο ακριβης (για το 1977) κερδισε αμεσα ενα εκατομμυριο.
Αρκετο καιρο μετα, το αμερικανικο IRS βρηκε οτι ο Κλαϊν πουλαγε "δωρεαν" δειγματα δισκων, κλέβοντας ετσι το δημοσιο απο τους φορους. Τον καταδικασαν αλλα σε φυλακη επιχειρηματιων, οπου ο Κλαϊν πηγαινε Παρασκευη βραδυ και εβγαινε Δευτερα πρωϊ. Για να συνεχισει να παραγει εισοδημα και να συνεχισει το δημοσιο να εισπραττει φορους.
Η ιστορια εχει και... προϊστορια: Πως γνωρισα τον Κλαϊν. Αλλη φορα, ομως.
