Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΚΑΘΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ, Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΕΣ

Του Δημήτρη Τσιούφου

Τριβές αλλά και ερωτήματα προκαλεί το ζήτημα του εκλογικού νόμου, με τον Ευάγγ. Βενιζέλο να επιμένει ότι το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να πορεύεται πλέον με τις πλασματικές πλειοψηφίες που δίνει το μπόνους των 50 εδρών και πως η κατάργησή του αποτελεί μέρος της προγραμματικής συμφωνίας, σε αντίθεση με τον Αντ. Σαμαρά που, επί του παρόντος, απορρίπτει κάθε συζήτηση για τέτοιου είδους αλλαγές στο εκλογικό σύστημα.

Το οξύμωρο της υπόθεσης, ωστόσο, είναι ότι πρωθυπουργός φέρεται να μη διαφωνεί με την ανάγκη θέσπισης ενός αναλογικότερου εκλογικού συστήματος προσαρμοσμένου στις απαιτήσεις της σημερινής πολιτικής κατάστασης που επιβάλλει τις κυβερνητικές συνεργασίες, αλλά διστάζει να προχωρήσει τώρα στην κατάργηση του μπόνους, αφού κάτι τέτοιο θα τον εμφάνιζε (στα μάτια της κοινής γνώμης) ως... ηττοπαθή και αποδεχόμενο την πρώτη θέση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το σκηνικό των αντιθέσεων και του παραλόγου συμπληρώνει η προσχηματική στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αν και παγίως τάσσεται υπέρ της απλής αναλογικής, συνδέει τώρα την κατάργηση του μπόνους με την παραίτηση της κυβέρνησης και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, δείχνοντας ότι στην πραγματικότητα επιδιώκει τη διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος αφού το μπόνους των 50 εδρών αποτελεί το μοναδικό «όχημα» που μπορεί να τον φέρει στην εξουσία.

Είναι κάτι περισσότερο προφανές ότι και τα τρία κόμματα καθορίζουν τη στάση τους με βάση το βραχυπρόθεσμο συμφέρον τους ή τον άμεσο σχεδιασμό τους, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, αφού ελλείψει πολιτικών συμμαχιών ευελπιστεί ότι με το μπόνους είτε θα βρεθεί πιο κοντά στην εξουσία είτε θα καταφέρει να μπλοκάρει κάθε προοπτική μιας κυβερνητικής συνεργασίας.

Από την άλλη πλευρά, όσο ο Αντ. Σαμαράς ελπίζει ότι μπορεί να μεταβάλει το σημερινό πολιτικό σκηνικό, να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή και να αποτραπούν οι εκλογές, θα αναβάλει συνεχώς την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Αυτό διεφάνη καθαρά και μετά την τελευταία του συνάντηση με τον Ευάγγ. Βενιζέλο, όταν αμέσως μετά ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μετέθεσε την όποια συζήτηση μετά την προεδρική εκλογή. 'Η, μήπως, αφού θα διαφανεί το πώς θα εξελιχθεί αυτή;

Αν υπάρξει προεδρική πλειοψηφία τότε τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης θα έχουν στη διάθεσή τους περίπου ενάμιση χρόνο για να αποφασίσουν τι θα πράξουν.

Αν, όμως, διαφανεί ότι δεν είναι δυνατή η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ενδέχεται, λένε κάποιοι, να υπάρξουν «δεύτερες σκέψεις» από την πλευρά του Αντ. Σαμαρά και να προχωρήσει στην κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών (μαζί με την κατάτμηση της Β΄ Αθηνών), ακόμη και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο με τις ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Γιατί αυτό; Στις επόμενες εκλογές (πιθανότατα τον Μάρτιο), που θα γίνουν με το υπάρχον σύστημα, το πρώτο κόμμα θα χρειαστεί κατ΄ ελάχιστον 38,5% για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, κάτι που θεωρείται μάλλον ανέφικτο. Αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα θα πάρει τις 50 έδρες, αλλά ελλείψει συμμάχων πολύ δύσκολα θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση και θα οδηγηθούμε σε νέες εκλογές.

Στις μεθεπόμενες, επαναληπτικές, εκλογές (δύο μήνες αργότερα) θα ισχύσει το νέο εκλογικό σύστημα, με το μπόνους να μην υπάρχει ή να δίνεται υπό προϋποθέσεις (π.χ. αν το πρώτο κόμμα συγκεντρώσει πάνω από 40%- 41%), εξέλιξη που θα δημιουργήσει το έδαφος για ευρύτερες κυβερνητικές συνεργασίες... πολλαπλών επιπέδων.