Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας:

Ό Ίσλαμισμός βαίνει πρός τή Δύση του ;

2013-07-09 09:42
 
Για διχασμό στις αραβικές χώρες κάνει λόγο το βρετανικό δίκτυο
BBC: Ισχυρός ο αντίκτυπος σε Τυνησία- Λιβύη από την ήττα των αιγύπτιων ισλαμιστών
 
Υποστηρικτές του ανατραπέντος προέδρου Μόρσι φωνάζουν συνθήματα υπέρ του, τη Δευτέρα το πρωί, στο προάστιο Νάσερ στο Κάιρο (AP Photo/Khalil Hamra)
 
Το ΒΒC επισημαίνει το διχασμό που υπάρχει στη Τυνησία και τη Λιβύη σχετικά με την πρόσφατη πραξικοπηματική ανατροπή του ισλαμιστή Μοχάμεντ Μόρσι από την προεδρεία της Αιγύπτου. Οπως τονίζει η ανταποκρίτρια του βρετανικού δικτύου στο Κάιρο,Ράνα Ζαουάντ, οι απόψεις των ανθρώπων στη Βόρεια Αφρική διίστανται όσον αφορά στη θετική ή την αρνητική έκβαση της στρατιωτικης επεμβασης στη γειτονική τους χώρα.
 
«Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο στη Λιβύη, παρατήρησα πως ο νεαρός πληθυσμός της χώρας, από εκεί που ήταν σχετικά διακριτικός απέναντι στη Μουσουλμανική Αδελφότητα της Αιγύπτου, πλέον είναι ξεκάθαρα εχθρικός. Πολλοί Λίβυοι που δεν ψηφίσαν τους ισλαμιστές έχουν αρχίσει να είναι καχύποπτοι για τις προθέσεις της [Μουσουλμανικής Αδελφότητας] και υποδέχτηκαν με χαρά την ανατροπή του Μόρσι», σημειώνει το σχετικό ρεπορτάζ, προσθέτοντας πως «επίσης, οι Λίβυοι επαναλαμβάνουν διαρκώς πως, μέσα στο 2012, χρειάζονταν και μια δεύτερη επανάσταση. Κι αναρωτιέται κανείς «απέναντι σε ποιον θα εξεγερθούν οι Λίβυοι», ειδικά αφού δεν υπάρχει μια κεντρική πολιτική προσωπικότητα ή ένας στρατός απέναντι στους οποίους να εναντιωθούν. Το επίκεντρο της δυσαρέσκειας τους είναι το νομοθετικό σώμα της χώρας, το Γενικό Εθνικό Κογκρέσο, καθώς και οι αναρίθμητες ταξιαρχίες και οι ένοπλες ομάδες που τους περιβάλλουν».
 
«Αυτό που έγινε στην Αίγυπτο, θα γίνει κάποια στιγμή και στη Λιβύη», σημειώνει ένας λίβυος ακτιβιστής ονόματι Ιμπραχίμ, εκτιμώντας ότι «η επέμβαση του στρατού στην Αιγυπτο δεν ήταν πραξικόπημα, αλλά έγινε για να προστατευθεί η λαϊκή βούληση».
 
Η Χάνα Γκελάλ είναι διχασμένη ανάμεσα στη πραγματική της θέληση και το επάγγελμα της: «ως ακτιβιστρια, θεωρώ πως οι Αιγύπτιοι στάθηκαν απέναντι στον Μόρσι απαιτώντας περισσότερη αξιοπρέπεια και δημοκρατία, όμως ως δικηγόρος δεν πιστεύω πως η επέμβαση των ενόπλων δυνάμεων ήταν μια καλή ιδέα, επειδή είναι θέμα αρχής ο στρατός να παραμένει πάντοτε αμέτοχος».
 
Στην Τυνησία πάλι, ορισμένοι πιστεύουουν ότι έχουν ήδη ξεκινήσει τη δική τους επανάσταση, σαν αυτή που ξεκίνησαν οι αιγύπτιοι ακτιβιστές λίγες εβδομάδες πριν την πτώση του Μόρσι. Αλλοι όμως δεν συμφωνούν. «Η κατάσταση στην Αίγυπτο δεν είναι ξεκάθαρη. Υπάρχουν ενδείξεις ενός εμφυλίου πολέμου, κάτι που είναι πιθανό επειδή η αποπομπή Μόρσι θα τον κάνει πιο δημοφιλή στους υποστηρικτές του και θα μπορούσε να κάνει ακόμη πιο ριζοσπαστική τη Μουσουλμανική Αδελφότητα», επισημαίνει ο Τυνήσιος δημοσιογράφος Ταγέμπ Μοαλά. Και καταλήγει: «δεν βλέπω να γίνεται και στη χώρα μου ό,τι συνέβη στην Αίγυπτο επειδή, σε αντίθετη με εκεί, οι δικές μας ένοπλες δυνάμεις δεν έχουν παράδοση να παρεμβαίνουν πολιτικά, ούτε διαθέτουμε ηγέτες με στρατιωτικό παρελθόν».