Τού Νομπελίστα Paul Krugman
Κρούγκμαν, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, είναι σαφές ότι η Δυτική οικονομολόγοι "έκανε ακόμα χειρότερα από ό, τι στην Ιαπωνία." Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα The New York Times , ο Krugman επισημαίνει ότι η Δύση έχει εισέλθει σε μια κρίση παρόμοια με Ιαπωνία, "μόνο χειρότερα"? κάτι που, όπως λέει, «δεν έπρεπε να συμβεί." "Στη δεκαετία του 1990 θεώρησε ως δεδομένο ότι αν οι ΗΠΑ ή τη Δυτική Ευρώπη βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα από απόσταση παρόμοια με την Ιαπωνία, θα ανταποκριθεί πολύ πιο αποτελεσματικά από ό, τι οι Ιάπωνες. Αλλά αυτό δεν έχει συμβεί, "είπε το βραβείο Νόμπελ. "Η Τράπεζα της Ιαπωνίας έχει επικριθεί πολλές φορές για αργούν να αντιδράσουν, όταν η χώρα έπεσε σε αποπληθωρισμό και, αργότερα, από τα ορμητικά νερά και να αυξήσει τα επιτόκια πριν από το πρώτο σημάδι ανάκαμψης. Ωστόσο, η Τράπεζα της Ιαπωνίας δεν κάνουν τις ίδιες ανοησίες ότι η ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) να αυξήσει τα επιτόκια το 2011, γεγονός που συνέβαλε στην Ευρώπη είναι πίσω σε ύφεση. "
Στή Δύση δεν μαθαίνουν από τα λάθη των άλλων
Κρούγκμαν πιστεύει ότι στη Δύση δεν έχουν μάθει τίποτα από την κρίση στην Ιαπωνία, και αυτή η έλλειψη ανάλυσης έχουν οδηγήσει σε "μια ακόμη χειρότερη από ό, τι στη χώρα που διοργανώθηκε από την ιαπωνική καταστροφή." "Υποψιάζομαι ότι έχει να κάνει με τις μεγάλες διαιρέσεις εντός της κοινωνίας μας . Στην Ευρώπη, η Γερμανία επέμεινε στην πολιτική του ισχυρού νομίσματος και η λιτότητα, σε μεγάλο βαθμό επειδή η γερμανική υπηκοότητα είναι εξαιρετικά εχθρική προς οτιδήποτε που θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα σχέδιο διάσωσης της νότιας Ευρώπης », λέει. Στην EE. UU, κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους Συντηρητικούς, οι οποίοι, σύμφωνα με το Βραβείο Νόμπελ, έχουν απογοητευτεί όλες τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της ανεργίας "οδηγείται από μια ευρέως διαδεδομένη εχθρότητα προς την κυβέρνηση, ειδικά αν η κυβέρνηση κάνει κάτι για να βοηθήσει» αυτούς τους ανθρώπους »σε αναφορά σε όσους είναι άνεργοι. Ο καθηγητής, ο οποίος λέει κακές αποφάσεις στην Ιαπωνία δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τα μέτρα που εφαρμόζονται στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αναφέρει "τα τρομερά καταστροφικές πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη ή την κατάρρευση των δαπανών των ΗΠΑ υποδομής από το 2010 ".
