Τού Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Μία σκέψη που υπάρχει αυτή την ώρα στους «ιθύνοντες νόες» των ευρωπαϊκών πραγμάτων αφορά το πιθανό μέλλον της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Θα μπορέσει η Ελλάδα να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα, το οποίο συμπληρώνεται από ένα ακόμη, δεύτερο: θα αντέξει άραγε η ευρωζώνη την Ελλάδα στους κόλπους της; Πρόκειται για βασικότατα ερωτήματα, που έχουν να κάνουν με το κοινό ευρωπαϊκό μας μέλλον και έχουν μεγάλη σημασία για την πορεία των πραγμάτων τούδε και στο εξής!
Πράγματι, η ελληνική οικονομία αντιμετωπίζεται εδώ και μία τουλάχιστον πενταετία ως «ξένο σώμα» εντός της ευρωζώνης. Ως ένα λάθος, που δεν έπρεπε να συμβεί. Και που αποδεικνύεται διαρκώς μία «μαύρη τρύπα», μία «ρουφήχτρα», που συνέχεια απορροφά από την πολύτιμη ενεργητικότητα των υπολοίπων οικονομιών της ευρωζώνης. Έτσι, βγαίνει το λογικό συμπέρασμα ότι η Ελλάδα, με τις γνωστές της παθογένειες και τη φαυλότητα του πολιτικού της συστήματος, αποτελεί εμπόδιο στην ομαλή μελλοντική πορεία του ευρώ…
Πρέπει βεβαίως να ανατρέξουμε λίγο στο παρελθόν. Και να δούμε υπό ποίες συνθήκες μπήκε η Ελλάδα το 2001 στην ευρωζώνη. Όλοι πλέον παραδέχονται το προφανές: ότι ήταν απροετοίμαστη τότε η Ελλάδα, ότι μπήκε στην ΟΝΕ (Οικονομική και Νομισματική Ένωση) με εντελώς πλαστά και ψευδεπίγραφα στοιχεία, που είχε κατασκευάσει η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό τον Κώστα Σημίτη! Και ρωτούμε εμείς σήμερα: δεν πρέπει λοιπόν να καταδικαστεί ο Σημίτης και όλοι όσοι τότε (Παπαντωνίου, Παπαδήμος κτλ.) συνεισέφεραν στο να μπει η Ελλάδα σ’ αυτή την περιπέτεια; Το αποτέλεσμα του εγκλήματος εκείνου πασίγνωστο: η καταστροφή της ελληνικής οικονομίας και η διάλυση της ελληνικής κοινωνίας!...
Και τώρα, τι; Τώρα υπάρχει μία άλλη προοπτική για την Ελλάδα, σύμφωνα πάντοτε με τους «ιθύνοντες νόες» που αναφέραμε πιο πάνω. Και η εν λόγω προοπτική έχει να κάνει με μια ενδιάμεση διαδικασία απεμπλοκής της Ελλάδας από το ευρώ, με… παράλληλη παραμονή της σ’ αυτό! Δηλ. το περίφημο «διπλό νόμισμα»: ευρώ συν δραχμή. Κάτι βέβαια που μόνο ένα πράγμα μπορεί να σημαίνει: τη σταδιακή απαγκίστρωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη (π.χ. σε βάθος μίας δεκαετίας) και την επάνοδο του εθνικού της νομίσματος. Έτσι, το άλλοτε έγκλημα του νάνου Σημίτη θα λάβει τέλος. Ο ελληνικός λαός θα ανακουφιστεί από τον εφιάλτη του ευρώ, η δε ευρωζώνη θα απαλλαγεί από την άρρωστη ελληνική οικονομία. «Τέλος καλό, όλα καλά»…
