14/7/2016
Τού Νίκου Μαστοράκη:
Στα πρασινα τραπεζακια του Green Park αφησαμε μια μισοτελειωμενη γρανιτα. Στη σκηνη η Μπεμπα Στελλα, το κοριτσι-λαστιχο. Το μικροφωνο στα χερια του ακουραστου Ομηρου Αθηναιου, που πυροβολουσε αστεια σε ριπες. Ορχηστρα με πνευστα -- ηταν του Ρουχωτά; Τα παιδικα μας ματια, ανοιχτα σαν πιατακια του καφέ. Καλοκαιρι της ανεμελης Αθηνας. Λιγο αργοτερα, στο μικρο στουντιο της Γεωγραφικης Υπηρεσιας Στρατου, καμαρουλα μια σταλια με δυο βίντικον καμερες, ο Ομηρος Αθηναιος με λιγη τρελα κι αλλη τοση αγνοια του κινδυνου, εβγαζε ζωντανο στριπ τηζ κι ετρεχαν οι συνταγματαρχαιοι να το διακοψουν.
Γεια σου Ομηρε, θα πληρωσουμε τη γρανιτα και θα αφησουμε τις τελευταιες νοτες του σαξόφωνου να σε πανε ταξιδι στο Green Park της αλλης γειτονιας...
(Το σημειωμα αυτο αργησε ενα χρονο. Η αγνοια τιμωρειται αλλα και επανορθωνεται.)
Γεια σου Ομηρε, θα πληρωσουμε τη γρανιτα και θα αφησουμε τις τελευταιες νοτες του σαξόφωνου να σε πανε ταξιδι στο Green Park της αλλης γειτονιας...
(Το σημειωμα αυτο αργησε ενα χρονο. Η αγνοια τιμωρειται αλλα και επανορθωνεται.)
