
Αν ο πρωθυπουργος της χωρας ηταν μηδενικος, δεν θα μου εκανε εντυπωση. Υπηρξαν και αλλοι με αυτη τη διαβαθμιση. Με εκπλησσει ομως πώς ενας ημιαμορφωτος -- με ελαττωματικο πλην εντονα διαστροφικο εγκεφαλο -- μπορει να πεφτει κατω απο το μηδεν, δικαιωνοντας τον κακοβουλο τιτλο του "πρωκτυπουργου:"
(1) Επεκτεινοντας τα εγχωρια ψευδη του, επιχειρει να τα εξαγει και διαψευδεται συλληβδην απο ολους τους Ευρωπαιους.
(2) Με τη σημαια-κουρελού του "χρεους," εβαλε το αλητοπαρεάκι του Μαρξιμου να διαδωσει οτι ο Σουλτς στηριζει τις αποψεις του για το χρεος, για να τον φτυσουν λιγο αργοτερα τοσο ο Σουλτς οσο και οι υπολοιποι.
(3) Οι βαρυτατα προσβλητικοι τιτλοι του γερμανικου Τυπου ("Η επιστροφη του επαιτη Ελληνα,") τραυματιζουν για νιοστη φορα το ονομα της χωρας και θα συνεχισουν να ευτελιζουν την ιδεα "Eλλας" οσο ο αγραμματος ψευτης περιφερει το κουφαρι της εκτρωματικης ιδεοληψιας του ανα τον κοσμο.
(4) Ολες του οι μηχανορραφιες (σε συλληψη και εκτελεση του εργαστηριου συνωμοσιων) κατακρημνιζονται λογω ακρατου ερασιτεχνισμου. Το εργαστηριο αποτελειται απο ευνουχους νανους που φαντασιωνονται την ανυπαρξια υποστασης τους ως γιγαντιαιου μεγεθους, οπου ομως οσο και αν μεγεθυνεις το μηδενικο, μηδενικο παραμενει.
(5) Η θωρακιση της χωρας διατρητη και μεσα απο τις ορθανοιχτες τρυπες, περνουν αλλων δικτατορισκων ιδεοληψιες με Ερντογαν, ιμαμηδες, συνορα, Αιγαιο, Τσαμηδες να εγκαθιστανται ως μικρα πλην αναπτυσσομενα καρκινωματα, επειδη αντισωματα η χωρα δεν εχει οσο τετοια μικροβιακη κυβερνηση την μολυνει και εκ των εσω.
(6) Ο πρωκτυπουργος και οι θλιβεροι δορυφοροι του, πανικοβλητοι απο τα δεκαδες μέτωπα που εχουν ανοιξει, επιχειρουν καθιδροι (πλην ομως δυσοσμοι) να ανοιξουν αλλα, ιδεατα μετωπα, για να παραπλανησουν μια ευτελισμενη, πεινασμενη κοινωνια. Ρεζιλευοντας καθε εννοια λογικης, ανεδειξαν σε μειζον εθνικο θεμα την αδειοδοτηση των καναλιων -- σε αμπελοφιλοσοφια "Ρομπεν των Δασων" -- που πρεπει τωρα να περιμαζεψουν με εξισου κιβδηλη φιλοσοφια "Κοριτσακι με τα Σπιρτα."
Ελπιζω ο εκδικητικος, διχαστικος, ανικανος, αταλαντος, αγραμματος, ασυνειδητος ψευτης να υποφερει απο τυραννικους εφιαλτες, οσες ακομη νυχτες ειναι γατζωμενος στην εξουσια. Να τον καταδιωκουν ανελεητα οι ερινυες των δικαστων που συκοφαντησε, των προσφυγων που παραπεταξε, των συντροφων του που καρατομησε, των ανεργων που δημιουργησε. Και ολα αυτα, υπο τη μεταλλικη κακοφωνια λουκετων κροταλιζοντων στον παγερο ανεμο της καθολικης του αποτυχιας, μυασθένεια gravis που θα ταλανιζει τη χωρα για πολλες δεκαετιες.