Περιμένουμε με αγωνία την επόμενη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για να δούμε τον Πάνο Καμμένο να φωνάζει «εσείς στα τέσσερα», απευθυνόμενος στον Τσίπρα, τον Δραγασάκη και τον Τσακαλώτο που σκαρφίστηκαν το περίφημο νομοσχέδιο για το «παράλληλο πρόγραμμα». Οι... αριστεροί «γερμανοτσολιάδες», οι νέοι «Μερκελιστές» θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσουν. Διότι αν μέχρι τώρα απλά είχαν γίνει χειρότεροι μνημονιακοί απ' όλους τους προηγούμενους, η δεινή ήττα με το... παράλληλο σύμπαν τους, απέδειξε ότι δεν είναι απλά ψεύτες αλλά και ανίκανοι.
Μόλις τη Δευτέρα το βράδυ με στόμφο, οίηση που λέει και ο Τσίπρας κατέθεσαν ένα νομοσχέδιο μόνο και μόνο για να κάνουν ρελάνς στα κοράκια που έρχονται για τα σπίτια του κόσμου. Αλλά δεν ήταν ένα απλό νομοσχέδιο με μέτρα κοινωνικής προστασίας. Ήταν και αυτό αλλά και καμιά 50αριά διατάξεις που κάθε υπουργός έβαζε μέσα κάνοντας ένα νομοσχέδιο «αχταρμά». Η αντιπολίτευση κατήγγειλε ότι κάποιοι κάνουν ρουσφέτια με φωτογραφικές διατάξεις και γι' αυτό η κυβέρνηση το έφερε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος προκειμένου να μην καταλάβουν τα κόμματα τι ψηφίζουν. Αν μάλιστα κανείς το ψάξει καλά θα διαπιστώσει πράγματι ότι επρόκειτο για νομοσχέδιο – κουρελού. Για παράδειγμα κάποιος ενέταξε μια ρύθμιση με την οποία οι 40 ώρες υποχρεωτικής εργασίας νηπιαγωγών σε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς θα γίνονταν πάλι 30 (όπως παλιότερα) αλλά η αμοιβή θα ήταν για 40. Καλό, έτσι δεν είναι.
Κάτι τέτοια είδαν οι δανειστές και τα πήραν στο κρανίο. Πιο πολύ εκνευρίστηκαν με την μονομερή ενέργεια της κυβέρνησης. Κατέθεσαν ένα νομοσχέδιο χωρίς να το κοστολογήσουν και χωρίς να το συζητήσουν καν με τους θεσμούς. Έστειλαν έτσι ένα μήνυμα στην κυβέρνηση να μην κάνουν ενέργειες χωρίς να τους ρωτάνε. Να θυμίσουμε ότι μόλις πριν πέντε ημέρες ο Γ. Κατρούγκαλος με στόμφο σε συνέντευξή του έλεγε «δεν συγκυβερνάμε με τους δανειστές, μπορεί να νομοθετήσουμε μονομερώς για το Ασφαλιστικό». Τώρα προφανώς έχει λουφάξει κάπου, κρύβεται μη τυχόν και τον πετύχει η Βελκουλέστκου και τον αρχίσει στα χαστούκια.
Αλλά να σοβαρευτούμε λίγο. Η δεινή ήττα της κυβέρνησης είναι μεγάλη ήττα και για την Ελλάδα. Δείχνει ξεκάθαρα ότι οι δανειστές έχουν το μαχαίρι έχουν και το πεπόνι. Ότι μπορούν να εκβιάζουν και να πετυχαίνουν αποσύρσεις νομοσχεδίων που ενδεχομένως έχουν και καλές προθέσεις. Κι αυτό είναι ανησυχητικό γιατί απλά τα τόσα χρόνια παλινωδιών και τα κόλπα που κάναμε για να κοροϊδέψουμε τους κουτόφραγκους οδήγησαν στην απώλεια της εμπιστοσύνης.
Όμως, στη δεινή θέση που έχουμε περιέλθει μεγάλο μέρος της ευθύνης φέρει ο κ. Τσίπρας. Όχι μόνο εξαιτίας της απίστευτης και εξωφρενικής βαρουφάκειας περιόδου της κυβέρνησης. Αλλά και γιατί αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας το μόνο σύνθημα της κυβέρνησης είναι «αποδεχόμαστε τα μέτρα, αλλά πονάμε που τα υπογράφουμε». Κάτι σαν τον Σπίρτζη που πονά για την υπογραφή που βάζει. Αν δεν πιστεύεις σε ένα πρόγραμμα πώς θα το υλοποιήσεις; Πώς θα πείσεις τους δανειστές ότι μπήκες σε σωστό δρόμο; Πώς θα σωθεί η χώρα όταν ο κυβερνήτης είναι εκτός τόπου και χρόνου;
Η απόσυρση του νομοσχεδίου είναι χειρότερη από τις καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ ότι η κυβέρνηση Σαμαρά ασκούσε πολιτική με e-mail και με εντολές από τους δανειστές. Τουλάχιστον τότε η οικονομία πήγαινε καλύτερα. Τουλάχιστον τότε το μνημόνιο ήταν στο τέλος του.
Αλλά να θυμίσουμε τι έλεγε ο κ. Τσίπρας; «Η με εμάς ή με τους Μερκελιστές» έλεγε. Προδότες, κρεμάλες, γερμανοτσολιάδες φώναζαν οι ψεκασμένοι μέσα στη Βουλή και ο Παναγούλης έλεγε θα γίνουμε Λιβύη και έχουν την τύχη του Καντάφι οι βουλευτές της ΝΔ. Τώρα τι λένε όλοι αυτοί με το τηλεφώνημα του Βίζερ στον Χουλιαράκη και τα «γαλλικά» που άκουσε ο δεύτερος;
Οι μάσκες έπεσαν και ο βασιλιάς της Αριστεράς είναι πλέον γυμνός. Μένει μόνο να έρθει η ώρα που θα του ρίχνουν πίσσα και πούπουλα στο Σύνταγμα. Οι συνταξιούχοι που σήμερα πετούσαν αυγά άνοιξαν το δρόμο.
