7/3/2016
(( Ή πραγματικότητα τής άριστεράς είναι είκονική ))
(( Ό ήθικισμός τής άριστεράς είναι άνέντιμος ))
((Τά όράματα καί οί διεκδικήσεις τής άριστεράς είναι άνέντιμα καί άνήθικα))
Επέτειος σήμερα. Στις 7 Μαρτίου του 2004 ο Κώστας Καραμανλής (τον οπoίο οι κακεντρεχείς αποκαλούν Οκνηρό) αναλάμβανε τις τύχες της χώρας. Όταν παρέδωσε το 2009, ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ε.Ε. είχαν αρχίσει ήδη να σχεδιάζουν πρόγραμμα για να μας σώσουν. Μετά ήρθε και εκείνο το παλικάρι ο Γιώργος, έκανε μια λάθος εκτίμηση για τα λεφτά, πήγε Καστελόριζο και τα υπόλοιπα είναι Ιστορία.
Η σημερινή μέρα έπρεπε να τιμάται με ενός λεπτού σιγή στο Ελληνικό Δημόσιο για τον παράδεισο που χάθηκε. Η πολιτεία της διακυβέρνησης Καραμανλή είναι ταιριαστή με την σημερινή του εξαφάνιση. Αν βάλεις στον παρανομαστή και τους Στυλανίδηδες και Παυλόπουλους, των χιλιάδων «προσωρινών» διορισμών που έγιναν μόνιμοι, τους Αντώναρους που σήμερα μιλάνε «αντ” αυτού» και τους Ρουσόπουλους που εκμαύλισαν τα ΜΜΕ έχεις τις ιδανικές συνθήκες για την καταιγίδα που περνάμε σήμερα, Για τους δύο πρώτους πρέπει να βάλεις και τα υπουργεία τους το 2008 όταν έγινε κατανοητό ότι μπορεί να διαλύονται πόλεις και εκείνοι να είναι στα μπουζούκια.
Τα όσα ακολούθησαν από τις επόμενες κυβερνήσεις ήταν μια σειρά από ανεπάρκειες για να φτάσουμε και στην σημερινή.Να μην ξεχάσουμε ότι εκείνο τον Μάρτη του 2004 ακολούθησαν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες με ότι μας κληρονόμησαν. Να, σήμερα, για παράδειγμα, μας έχουν κληρονομήσει τη Γιάννα και την ανάμιξή της στα πολιτικά..
Πλέον ο ηγέτης δεν πολυανακατεύεται, έχει αράξει στη Ραφήνα. Οι άνθρωποί του δείχνουν μια συμπάθεια στην σημερινή κυβέρνηση σε σημείο παρεξηγήσιμο, ο Παυλόπουλος κάνει και στρογγυλά τραπέζια όταν έρχονται τα δύσκολα.
Η φετινή επέτειος βρίσκει τη χώρα με προβλήματα πιο δύσκολο να λυθούν, ακόμα και από τα οικονομικά, το χρέος. Η Ιστορία εξακολουθεί να γράφεται και, σε τελική ανάλυση, ακόμα δεν μάθαμε ποιος είχε σκοπό να δολοφονήσει τον Κώστα τον Καραμανλή, όπως λένε οι ψαγμένοι, επειδή(ς) θα άλλαζε τον ενεργειακό χάρτη της χώρας, με τους Ρώσους φυσικά.
R.I.P «νταβατζήδες», «σεμνά και ταπεινά» και λοιπά λόγια του αέρα…
η συντακτική επετειακή μονάδα
