.jpg?s3=1)
Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν ένα θαλάσσιο ερπετό πού δίνει στους επιστήμονες μια γεύση από τα θαυμαστά κατορθώματα της φύσης στο πρόσωπο της αντιξοότητες.
Sclerocormusparviceps έζησε περίπου 247.000.000 χρόνια πριν - στον απόηχο της πιο καταστροφική μαζική εξαφάνιση που γνωρίζουμε, που συχνά αναφέρεται ως "Η μεγάλο θανατικό. "Περίπου το 96 τοις εκατό όλων των ειδών εξαφανίστηκαν, και οι αλλαγές στη θερμοκρασία των ωκεανών και της οξίνισης σήμαινε ότι τα θαλάσσια πλάσματα επλήγησαν περισσότερο.Αλλά περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια μετά από αυτό το λουτρό αίματος, ένα εκκεντρικό ιχθυόσαυρος δείχνει πόσο γρήγορα ο πλανήτης ανέκαμψε - και εξελίχθηκε εκπληκτικά ποικιλόμορφη νέα είδη.
Όταν συμβαίνουν μαζικές εξαφανίσεις, τα νέα είδη φυτών και ζώων είναι σε θέση να ανθίσουν. Γι 'αυτό υπάρχουν οι άνθρωποι: Η περίπτωση εξαφάνισης που σκότωσε τον δεινόσαυρο άφησε τη Γη χωρίς βασιλεύοντας πρωταθλητής, να το πω έτσι - οι περισσότεροι από μαζική αρπακτικά του πλανήτη (και πιο αδηφάγα χορτοφάγους) εξαφανίστηκε.Μερικά μικρά, τρωκτικό-όπως θηλαστικά έτυχε να έχουν το δικαίωμα σύνολο ικανοτήτων για να επιβιώσει το μακελειό, και στο νέο κόσμο που είχε μια ξαφνική αφθονία των τροφίμων και την έλλειψη θηρευτών. Αυτοί (και άλλα ζώα που επιβίωσαν) εξελίχθηκε γρήγορα να γεμίσει όλες τις διαφορετικές οικολογικές θέσεις που άφησαν πίσω τους δεινόσαυρους, από τα γιγαντιαία αρπακτικά στους τεμπέληδες grazers. Σήμερα, τα θηλαστικά συμπληρώστε πολλά από τα slots που άφησε πίσω από τους δεινόσαυρους. Εάν μια άλλη μαζική εξαφάνιση αφανίστηκαν τα περισσότερα θηλαστικά, κάποια άλλη ομάδα θα ήταν πιθανόν να εξελιχθούν ώστε να ληφθούν τα σημεία αριστερά από τον άνθρωπο, τσιτάχ, αρουραίους και πάντα στο μεταξύ.
[ Μετά από μαζικές εξαφανίσεις, ο πράος (ψάρια) κληρονομήσουν τη γη ]
Έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ιχθυόσαυροι όπως Sclerocormus parviceps , ένα νέο είδος που περιγράφεται Δευτέρα στο Scientific Reports , ήταν να περάσει από κάποιες σοβαρές αλλαγές στον απόηχο της Πέρμια μαζική εξαφάνιση .Αυτά τα δελφίνια-esque θαλάσσια ερπετά - συγχρόνους του μερικά από τα πρώτα δεινόσαυροι - είχε αρκετό χώρο στον ωκεανό για να τεντώσει έξω, να προσαρμοστούν και να εξελιχθεί σε μια ποικιλία νέων ειδών. Αλλά Sclerocormus parviceps (αν και πιστεύεται ότι σχετίζεται στενά με προηγουμένως ανακαλύψει ιχθυόσαυροι με βάση το σχήμα του κρανίου του) είναι ένα περίεργο ένα, με αρκετή προσαρμογές για να εκπλήξει τους επιστήμονες που την ανακάλυψαν.
Οι περισσότεροι ιχθυόσαυροι έχουν μακρύ, στενό ρύγχος? Parviceps έχει μια μύτη τόσο μικρή που το όνομά της σημαίνει «μικρό κρανίο." Ιχθυόσαυροι έχουν γενικά άφθονο κωνικά δόντια? Parviceps ήταν χωρίς δόντια, φαινομενικά πιπίλισμα το φαγητό της με μια σύριγγα που μοιάζει με προβοσκίδα. Και ενώ οι περισσότεροι από τους συγγενείς του έχουν τριγωνικό, ψάρια-ουρά-σαν πτερύγια, τα νέα είδη που επεδείκνυαν μια μακρά, μαστίγιο-όπως ουρά που πήρε περίπου το μισό του 5-πόδι-μακρύ σώμα του. Έτσι Sclerocormus parviceps δείχνει ότι ιχθυόσαυροι ήταν μια διαφορετική δέσμη από 247 εκατομμύρια χρόνια πριν - ακόμα κι αν δεν έχουν όλα αυτά πολύ χρόνο για να φτάσει εκεί.
[ Μια νέα θεωρία για δεινόσαυρος εξαφάνιση: 50 εκατομμύρια χρόνια της γκρίνια, τότε ένα κτύπημα ]
"Αυτό που μας λέει είναι ότι πολύ σύντομα μετά από αυτό το τεράστιο γεγονός εξάλειψης υπήρχε ακτινοβολία και την πλήρωση όλων αυτών των κενών κόγχες, και τη βιοποικιλότητα των μορφών, που πραγματοποιήθηκε πολύ, πολύ πιο γρήγορα από ό, τι είχαμε φανταστεί προηγουμένως,« Η μελέτη συν-συγγραφέας Nick Fraser του Εθνικού Μουσεία της Σκωτίαςείπε The Guardian .
Οι ερευνητές δεν έχουν πολλά απολιθώματα από αυτήν την περίοδο, έτσι είναι πιθανό ότι υπάρχουν και άλλα εκκεντρικά ιχθυόσαυροι δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα - ίσως κάποιοι ακόμη περισσότερο από τον κανόνα από Sclerocormusparviceps.
Πιστεύεται ότι ήρθε και πήγε αρκετά γρήγορα αυτό το συγκεκριμένο είδος. Ωστόσο, η ταχεία εξέλιξη των ιχθυόσαυροι για τους εξυπηρετήσει καλά, και τα μέλη της ομάδαςσυνεχίστηκε μέχρι μόλις 90 εκατομμύρια χρόνια πριν .
Κατανόηση αρχαία ιστορία καταγωγή τους θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές συνέπειες για τον σύγχρονο κόσμο, λένε οι ερευνητές.
"Είμαστε σε μια μαζική εξαφάνιση τώρα, όχι ένα που προκαλείται από τα ηφαίστεια ή μετεωρίτες, αλλά από τον άνθρωπο,« Η μελέτη συν-συγγραφέας Olivier Rieppel, του Μουσείου πεδίο Rowe Οικογένεια Επιμελήτρια της εξελικτικής βιολογίας, είπε σε μια δήλωση . "Έτσι, ενώ οι εξαφάνιση 250 εκατομμύρια χρόνια πριν, δεν θα μας πει πώς να λύσει ό, τι συμβαίνει σήμερα, δεν φέρουν στην εξελικτική θεωρία στη δουλειά. Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε την ανάκτηση και την ανοικοδόμηση της τροφικής αλυσίδας, ενός οικοσυστήματος; Πώς κάνει αυτό διορθώνονται, και τι έρχεται πρώτα; "
