ΥΓΕΙΑ: Η ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ

Οι τέσσερις χυμοί σχετίζονται επίσης με τέσσερα όργανα του σώματος, τα οποία παράγουν κάθε ένα και από ένα χυμό. Όταν οι τέσσερις χυμοί βρίσκονται σε ισορροπία μέσα στο σώμα, τότε πρόκειται για ευκρασία, δηλαδή ο άνθρωπος είναι υγιής όπως θα λέγαμε σήμερα. Αντίθετα, η δυσκρασία περιγράφει την κατάσταση όταν η ισορροπία των χυμών έχει χαθεί. Η δυσκρασία εκδηλώνεται με τις διάφορες ασθένειες που παρουσιάζονται. Η λέξη «ιδιοσυγκρασία» προέρχεται από τη λατινική «temperare», «προς ανάμιξη». Στην ιδανική προσωπικότητα, τα συμπληρωματικά χαρακτηριστικά ζεστό – κρύο και ξηρό – υγρό ήταν απόλυτα ισορροπημένα και κατά την ανάμιξή τους δεν υπερισχύει κανένα.

 

 

Τὸ δὲ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου ἔχει ἐν ἑωυτῷ αἷμα καὶ φλέγμα

 

καὶ χολὴν ξανθήν τε καὶ μέλαιναν, καὶ ταῦτ᾿ ἐστὶν αὐτέῳ ἡ φύσις

 

τοῦ σώματος, καὶ διὰ ταῦτα ἀλγέει καὶ ὑγιαίνει. Ὑγιαίνει μὲν οὖν

 

μάλιστα, ὁκόταν μετρίως ἔχῃ ταῦτα τῆς πρὸς ἄλληλα κρήσιος καὶ

 

δυνάμιος καὶ τοῦ πλήθεος, καὶ μάλιστα μεμιγμένα ἦ. ἀλγέει δὲ

 

ὁκόταν τι τουτέων ἔλασσον ἢ πλέον ἦ ἢ χωρισθῇ ἐν τῷ σώματι καὶ

 

μὴ κεκρημένον ἦ τοῖσι ξύμπασιν.

 

(Περί φύσιος ανθρώπου)

 

 

Βέβαια η όψη του ασθενούς μπορεί να αλλάξει ανάλογα με τις καταστάσεις τις οποίες βιώνει. Ο Ιπποκράτης έκανε ένα διαχωρισμό σε τέσσερις τύπους σημαντικών όψεων της ιδιοσυγκρασίας του ανθρώπου.

 

1. Ο αιματώδης στον οποίο υπάρχει υπεροχή αίματος στον οργανισμό. Είναι αισιόδοξος, εξωστρεφής και πολυλογάς. Ο τύπος αυτός περιγράφεται γενικά σαν καλόκαρδος και ευχάριστος.

 

2. Ο φλεγματικός που χαρακτηρίζεται από υπεροχή φλέγματος στον οργανισμό. Είναι ήρεμος, ήπιος και αργός. Οι άνθρωποι του τύπου αυτού περιγράφονται γενικά σαν άτομα δυσκίνητα αλλά σταθερά στην συμπεριφορά τους.

 

3. Ο χολερικός που είναι θυμώδης, επιθετικός και δραστήριος χολερικός τύπος, που οφείλεται σε υπεροχή κίτρινης χολής . Τα άτομα που ανήκουν στον τύπο αυτό περιγράφονται γενικά σαν ευερέθιστα και ότι αντιδρούν με ταχύτητα.

 

4. Ο μελαγχολικός τύπος που αποδόθηκε σε περίσσεια μέλαινας χολής στον οργανισμό. Είναι θλιμμένος, προσεχτικός και αγχώδης. Χαρακτηρίζεται από σκυθρωπότητα και κατήφεια. Τα άτομα αυτά γενικά παθαίνουν εύκολα μελαγχολία.

 

Παρόλα αυτά οι άνθρωποι έχουν ένα μείγμα και από τα τέσσερα στοιχεία από τα οποία κανένα δεν βρίσκεται στην αγνή του μορφή. Επιπλέον αναγνωρίζει ο Ιπποκράτης ότι οι τέσσερις εποχές ενισχύουν ή αποδυναμώνουν τα τέσσερα αυτά υγρά. Ο Ιπποκράτης υποστήριζε ότι οι χυμοί στο σώμα κυμαίνονται ανάλογα με τις εποχές.

 

Δηλαδή, τον χειμώνα το φλέγμα κυριαρχεί εξαιτίας του κρύου. Την άνοιξη

 

το φλέγμα υπερισχύει αλλά παράλληλα και το αίμα αρχίζει να ενισχύεται επειδή οι μέρες γίνονται όλο και πιο ζεστές. Το καλοκαίρι το αίμα υπερισχύει, ενώ η χολή όλο και δυναμώνει και το φθινόπωρο κυριαρχεί η χολή.

 

Συγκεκριμένα :

 

«Το φλέγμα αυξάνεται στον άνθρωπο στη διάρκεια του χειμώνα, γιατί από τα συστατικά που ενυπάρχουν στο σώμα αυτό είναι το κατεξοχήν συναφές, ως προς τη φύση του, με το χειμώνα , διότι είναι εξαιρετικά ψυχρό. Κι απόδειξη γι αυτό, ότι δηλαδή είναι το πιο ψυχρό, είναι η εξής : Αν θελήσεις να αγγίξεις το φλέγμα τη χολή και το αίμα , θα διαπιστώσεις ότι το φλέγμα είναι το πιο ψυχρό. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά παχύρρευστα και αυτό που, μετά τη μαύρη χολή, αποβάλλεται με τη μεγαλύτερη προσπάθεια και ότι απομακρύνεται με προσπάθεια γίνεται αναγκαστικά θερμότερο από την έντονη πίεση. Παρ’ όλα αυτά όμως το φλέγμα φαίνεται ότι είναι το κατ εξοχήν ψυχρό συστατικό από την ίδια τη φύση του. Το γεγονός ότι ο χειμώνας γεμίζει το σώμα με φλέγμα μπορείς να το αντιληφθείς από τα εξής : Οι άνθρωποι, στη διάρκεια του χειμώνα , φτύνουν και βγάζουν από τη μύτη τους άφθονα φλέγματα και αυτήν, κατά κανόνα την εποχή, τα οιδήματα σε αυτούς παίρνουν λευκό χρώμα και γενικά οι άλλες ασθένειες έχουν έντονα φλεγματώδη χαρακτήρα. Την άνοιξη, το φλέγμα διατηρεί την ισχύει του στο σώμα, ενώ, παράλληλα αυξαίνεται και το αίμα. Γιατί και το κρύο αρχίζει να υποχωρεί και οι βροχές κάνουν την εμφάνιση τους και έτσι, υπό αυτές τις συνθήκες, το αίμα αυξάνεται λόγω του συνδυασμού βροχών και ζεστών ημερών. Διότι η εποχή αυτή του έτους εναρμονίζεται απόλυτα με τη φύση του, έτσι υγρή και θερμή καθώς είναι.

 

Και μπορείς να το καταλάβεις αυτό από το εξής : Οι άνθρωποι προσβάλλονται από δυσεντερίες συχνότερα την άνοιξη και το καλοκαίρι , παθαίνουν επίσης αιμορραγίες, από τη μύτη και είναι ιδιαίτερα θερμοί και κόκκινοι. Το καλοκαίρι , το αίμα διατηρεί την ισχύ του ενώ, παράλληλα , η χολή αυξάνεται βαθμιαία στο σώμα και αυτό συνεχίζεται ως το φθινόπωρο. Το αίμα το φθινόπωρο , λιγοστεύει, γιατί η εποχή αυτή είναι αντίθετη προς τη φύσης του ενώ η χολή κυριαρχεί στο σώμα καλοκαίρι και φθινόπωρο. Αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις από το εξής: Την εποχή αυτή οι άνθρωποι χωρίς την επίδραση φαρμάκων, αποβάλλουν πολλή χολή. Κι αυτό καθιστάτε , επίσης φανερό από το χαρακτήρα των πυρετών , καθώς και από το χρώμα των ανθρώπων. Το φλέγμα αντίθετα τους θερινούς μήνες είναι στην πιο ασθενή μορφή του, διότι η εποχή αυτή είναι αντίθετη προς τη φύση του, καθώς είναι ξηρή και ζεστή. Στη διάρκεια του φθινοπώρου , εξάλλου το αίμα βρίσκεται στη χαμηλότερη στάθμη του στο σώμα του ανθρώπου, γιατί το φθινόπωρο είναι ξηρό και αρχίζει πια να κρυώνει το σώμα του ανθρώπου. Αντίθετα η μαύρη χολή, τους φθινοπωρινούς μήνες, είναι άφθονη και πολύ ισχυρή. Μόλις όμως έρχεται ο χειμώνας , η χολή, αφενός λιγοστεύει υπό την επίδραση του ψύχους , το φλέγμα αφετέρου, αυξάνεται πάλι από τις πολλές βροχές και τις μεγάλες νύχτες.

 

Όλα αυτά λοιπόν υπάρχουν πάντοτε στο ανθρώπινο σώμα και ανάλογα με την εποχή που έρχεται άλλοτε αυξάνουν και άλλοτε λιγοστεύουν το καθένα με τη σειρά του και σύμφωνα με τη φύση του. Γιατί καθώς έρχεται το έτος ως σύνολο συμμετέχει σε όλα τα στοιχεία, και στα θερμά και στα ψυχρά, και στα ξηρά, και στα υγρά, κανένα από αυτά δεν θα μπορούσε να υπάρξει έστω και για μια στιγμή χωρίς την παρουσία των στοιχείων που ενυπάρχουν σε αυτό τον κόσμο , αλλά έστω κι ένα αν χανόταν, θα εξαφανίζονταν όλα. Διότι όλα έχουν δημιουργηθεί από την ίδια αναγκαιότητα και τρέφονται το ένα από το άλλο. Με τον ίδιο τρόπο , αν από τον άνθρωπο εξέλιπε κάποιο από τα εγγενή συστατικά του, δε θα μπορούσε πλέον να ζήσει»

 

 

 

 

 

-Ιπποκράτους Περί φύσιος ανθρώπου-

 

 

Αὔξεται δὲ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τὸ μὲν φλέγμα τοῦ χειμῶνος.

 

τοῦτο γὰρ τῷ χειμῶνι κατὰ φύσιν ἐστὶ μάλιστα τῶν ἐν τῷ σώματι

 

ἐνεόντων, ψυχρότατον γάρ ἐστιν. Τεκμήριον δὲ τουτέου, ὅτι τὸ μὲν

 

φλέγμα ψυχρότατον, εἰ ἐθέλεις ψαῦσαι φλέγματος καὶ χολῆς καὶ αἵ-

 

ματος, τὸ φλέγμα εὑρήσεις ψυχρότατον ἐόν. καίτοι γλισχρότατόν ἐστι

 

καὶ βίῃ μάλιστα ἄγεται μετὰ χολὴν μέλαιναν. ὁκόσα δὲ βίῃ ἔρ-

 

χεται, θερμότερα γίνεται, ἀναγκαζόμενα ὑπὸ τῆς βίης. ἀλλ᾿ ὅμως

 

καὶ πρὸς πάντα ταῦτα ψυχρότατον ἐὸν τὸ φλέγμα φαίνεται ὑπὸ

 

τῆς φύσιος τῆς ἑωυτοῦ. Ὅτι δὲ ὁ χειμὼν πληροῖ τὸ σῶμα φλέγματος,

 

γνοίης ἂν τοῖσδε. οἱ ἄνθρωποι πτύουσί τε καὶ ἀπομύσσονται φλε-

 

γματωδέστατον τοῦ χειμῶνος, καὶ τὰ οἰδήματα αὐτέοισι λευκὰ γίνεται

 

μάλιστα ταύτην τὴν ὥρην, καὶ τἄλλα νοσήματα φλεγματώδεα. Τοῦ

 

δὲ ἦρος τὸ φλέγμα ἔτι μένει ἰσχυρὸν ἐν τῷ σώματι, καὶ τὸ αἷμα αὔ-

 

ξεται. τά τε γὰρ ψύχεα ἐξανίει, καὶ τὰ ὕδατα ἐπιγίνεται, τὸ δὲ αἷμα

 

κατὰ ταῦτα αὔξεται ὑπό τε τῶν ὄμβρων καὶ τῶν θερμημεριῶν.

 

κατὰ φύσιν γὰρ αὐτέῳ ταῦτά ἐστι μάλιστα τοῦ ἐνιαυτοῦ. ὑγρόν τε

 

γάρ ἐστι καὶ θερμόν. Γνοίης δ᾿ ἂν τοῖσδε. οἱ ἄνθρωποι τοῦ ἦρος καὶ

 

τοῦ θέρεος μάλιστα ὑπό τε τῶν δυσεντεριῶν ἁλίσκονται, καὶ ἐκ

 

τῶν ῥινέων τὸ αἷμα ῥεῖ αὐτέοισι, καὶ θερμότατοί εἰσι καὶ ἐρυθροί.

 

τοῦ δὲ θέρεος τό τε αἷμα ἰσχύει ἔτι, καὶ ἡ χολὴ ἀείρεται ἐν τῷ

 

σώματι καὶ παρατείνει ἐς τὸ φθινόπωρον. ἐν δὲ τῷ φθινοπώρῳ τὸ

 

μὲν αἷμα ὀλίγον γίνεται, ἐναντίον γὰρ αὐτέου τὸ φθινόπωρον τῇ φύσει

 

ἐστίν. ἡ δὲ χολὴ τὴν θερίην κατέχει τὸ σῶμα καὶ τὸ φθινόπωρον.

 

Γνοίης δ᾿ ἂν τοῖσδε. οἱ ἄνθρωποι αὐτόματοι ταύτην τὴν ὥρην χο-

 

λὴν ἐμέουσι, καὶ ἐν τῇσι φαρμακοποσίῃσι χολωδέστατα καθαίρονται,

 

δῆλον δὲ καὶ τοῖσι πυρετοῖσι καὶ τοῖσι χρώμασι τῶν ἀνθρώπων. Τὸ

 

δὲ φλέγμα τῆς θερίης ἀσθενέστατόν ἐστιν αὐτὸ ἑωυτοῦ. ἐναντίη γὰρ

 

αὐτέου τῇ φύσει ἐστὶν ἡ ὥρη, ξηρή τε γάρ ἐστι καὶ θερμή. Τὸ δὲ

 

αἷμα τοῦ φθινοπώρου ἐλάχιστον γίνεται ἐν τῷ ἀνθρώπῳ, ξηρόν τε γάρ

 

ἐστι τὸ φθινόπωρον καὶ ψύχειν ἤδη ἄρχεται τὸν ἄνθρωπον. ἡ δὲ μέ-

 

λαινα χολὴ τοῦ φθινοπώρου πλείστη τε καὶ ἰσχυροτάτη ἐστίν. Ὁκό-

 

ταν δὲ ὁ χειμὼν καταλαμβάνῃ, ἥ τε χολὴ ψυχομένη ὀλίγη γίνεται,

 

καὶ τὸ φλέγμα αὔξεται πάλιν ὑπό τε τῶν ὑετῶν τοῦ πλήθεος καὶ

 

τῶν νυκτῶν τοῦ μήκεος. Ἔχει μὲν οὖν ταῦτα πάντα αἰεὶ τὸ σῶμα

 

τοῦ ἀνθρώπου, ὑπὸ δὲ τῆς περιισταμένης ὥρης ποτὲ μὲν πλείω

 

γίνεται αὐτὰ ἑωυτέων, ποτὲ δὲ ἐλάσσω, ἕκαστα κατὰ μέρος καὶ κατὰ

 

φύσιν. Ὡς γὰρ ὁ ἐνιαυτὸς μετέχει μὲν πᾶς πάντων καὶ τῶν θερ-

 

μῶν καὶ τῶν ψυχρῶν καὶ τῶν ξηρῶν καὶ τῶν ὑγρῶν, οὐ γὰρ ἂν

 

μείνειε τουτέων οὐδὲν οὐδένα χρόνον ἄνευ πάντων τῶν ἐνεόντων

 

ἐν τῷδε τῷ κόσμῳ, ἀλλ᾿ εἰ ἕν τί γε ἐκλίποι, πάντ᾿ ἂν ἀφανισθείη.

 

ἀπὸ γὰρ τῆς αὐτέης ἀνάγκης πάντα ξυνέστηκέ τε καὶ τρέφεται

 

ὑπ᾿ ἀλλήλων. οὕτω δὲ καὶ εἴ τι ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκλίποι τουτέων

 

τῶν ξυγγεγονότων, οὐκ ἂν δύναιτο ζῇν ὥνθρωπος.

 

 

 

 

 Τεστ προσωπικότητας με βάση τις ιδιοσυγκρασίες του Ιπποκράτη

____________________________________________ 

«Τα κράτη της Μέσης Ιδρυτής :

Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ 

Παγκόσμιου Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (IP)» 

Πήγαινε στο προφίλ του Σπυρίδωνα Liar 

Σπυρίδων Liar 

 

Μέσης μέλος Απριλίου 2017