Τού Άγραφιώτη Μιχάλη

 

Υπερπολυτελείς λιμουζίνες, ατσαλάκωτα κουστούμια και χαμόγελα συνέθεταν τη χθεσινή εικόνα στο Ζάππειο, εκεί όπου το 1981 υπό τελείως διαφορετικές συνθήκες ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής μαζί με πραγματικούς Ευρωπαίους ηγέτες είχαν υπογράψει τη συνθήκη ένταξης της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ. Η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θυμίζει σε τίποτα το όραμα εκείνων των ηγετών που πρέσβευαν την αλληλεγγύη, τη συνεργασία και την ισόρροπη ανάπτυξη.  

 

Θα μπορέσει η Ελληνική Προεδρία να ανταπεξέλθει; Να θέσει ζητήματα που αφορούν άμεσα τη χώρα μας, όπως το χρέος; Φοβάμαι πως δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει γιατί όχι μόνο δεν μπορεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας, αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει ανθρώπους που να μπορούνε να χειριστούνε τα λεπτά ζητήματα που κατατρώνε την Ευρωπαϊκή κοινότητα. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι από το 2006 που η χώρα βρίσκεται υπό «επιτήρηση» δεν μπορεί να ορθώσει ανάστημα και να μπορέσει να ξεπεράσει τη γάγγραινα της οικονομικής κρίσης. Πόσο επιτυχημένη μπορεί να είναι μια τέτοιου είδους επίβλεψη την ώρα που η συνταγή της έχει αποτύχει παταγωδώς;

 

Λογικό είναι η κυβέρνηση να προσπαθεί να περάσει ένα θετικό απαύγασμα σε ότι αφορά την πορεία της χώρας, αφού η Ελληνική Προεδρία χρειάζεται μια ομαλή πολιτική κατάσταση και θα αποτελέσει κριτήριο για τις Ευρωεκλογές του Μαΐου. Ευρωεκλογές που θεωρώ βέβαιο ότι εκτός της Γερμανίας, στις υπόλοιπες χώρες θα αποτυπωθεί η μεγάλη αντίδραση των Ευρωπαίων πολιτών σε σχέση με την πολιτική της πρώτης.

 

Είναι βέβαιο ότι θα αντικρύσουμε αποτελέσματα που θα καταγράφουν την αγανάκτηση για τον αρνητισμό που επικρατεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης. Γιατί κρίση περνάνε οι περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης και όχι μόνο η Ελλάδα, όμως οι Ευρωπαίοι πολίτες αρχίζουν να υποπτεύονται τι έρχεται. Είναι λογικό οι συντηρητικοί και οι σοσιαλιστές να καταρρεύσουν σε όλες τις χώρες πλην της Γερμανίας.

 

Η Ελλάδα αποτελεί τον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας. Η Ευρώπη θα χρειαστεί στο άμεσο μέλλον να πάρει αποφάσεις υπεύθυνες για το πώς θα χειριστούν δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν και άλλες χώρες που θα επηρεάσουν το Ευρωπαϊκό οικονομικό γίγνεσθαι. Εκεί τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου εύκολα σε σχέση με την Ελλάδα που οι συσχετισμοί είναι μικρότεροι.

 

Θεωρώ ότι η Ελληνική Προεδρία θα αποτελέσει απαρχή για ανατροπές εντός Ευρώπης με αποκορύφωμα τις Ευρωεκλογές. Μέτα από την αναμέτρηση που θα βυθίσει τους σημερινούς Ευρωπαϊκούς σχηματισμούς, θα ξεκινήσει μια ζύμωση ανατροπών και αλλαγών στο Ευρωπαϊκό πολιτικό γίγνεσθαι, ώστε να καταλάβουν ότι πρέπει να συμβαδίσουν με τα διαφορετικά δεδομένα που επικρατούν στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες.

 

Η ανατροπή στα ποσοστά θα φέρει και πολλές αλλαγές στις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ενώ είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα ξεκινήσει συζήτηση από την αναθεώρηση της νομισματικής πολιτικής στα πλαίσια της Ευρωζώνης μέχρι και την ομαδική διάλυση της. Η Ελληνική κοινωνία υπέμενε  τους κραδασμούς και την απότομη πτώση του βιοτικού επιπέδου, δεν θα το δεχθούν όμως οι Γάλλοι, οι Ιταλοί και οι υπόλοιπες χώρες.

 

Ίσως να είναι γραπτό η Ελλάδα να αποτελέσει τη χώρα που θα δείξει το παράδειγμα για να ακολουθήσουν και άλλες χώρες της Ευρώπης, αφού η πιθανή αλλαγή κυβέρνησης λίγους μήνες μετά το τέλος της Ελληνικής Προεδρίας ή και νωρίτερα θα αποτελέσει ισχυρό χτύπημα στο Ευρωπαϊκό «κεκτημένο». Από το Μάιο και μετά οι αλυσιδωτές αντιδράσεις θα είναι ισχυρές και απανωτές…