Μπορεί να είναι εύθραυστη, αλλά η ανάκαμψη φαίνεται επιτέλους να είναι σε εξέλιξη στην Ευρώπη, πέντε χρόνια μετά την έναρξη της χειρότερης ποτέ μεταπολεμική ύφεση. Κατά το πρώτο τρίμηνο του 2014, το ΑΕΠ στη ζώνη του ευρώ αυξήθηκε κατά 0,9% σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα, και κατά 2,3% στη Γερμανία? αυξήθηκε κατά 3,1% στη Βρετανία, το οποίο είναι έξω από την περιοχή του ενιαίου νομίσματος. Κατά το δεύτερο τρίμηνο, ο δείκτης Markit των αγορών-διαχειριστές »για τη ζώνη του ευρώ διαμορφώθηκε στο υψηλότερο επίπεδο για τρία χρόνια. Η παραγωγή έχει αυξηθεί τώρα για 12 μήνες σε μια σειρά. Ωστόσο, ανάμεσα σε όλα αυτά τα σημάδια μιας καθυστερημένη ανάκαμψη, όπως ο δείκτης Markit σκληρά αποκάλυψε, υπήρχε ένα προφανές και αμήχανη αδύναμος κρίκος: η Γαλλία, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.

Μετά από δύο επίπεδες χρόνια, η γαλλική οικονομική ανάπτυξη περιήλθε σε μια νέα στασιμότητα κατά το πρώτο τρίμηνο. Ο δείκτης εμπιστοσύνης των επιχειρήσεων είναι κάτω πριν από εννέα μήνες, σύμφωνα με το Insee, της Γαλλίας στατιστικά στοιχεία του σώματος, του οποίου η "σημείο καμπής" δείκτης πήγε αρνητικές τον Ιούνιο για πρώτη φορά σε ένα χρόνο. Έξοδος στην κατασκευή και των υπηρεσιών υποχώρησε επίσης τον Ιούνιο, για δεύτερο συνεχόμενο μήνα, σύμφωνα με τη Markit, και οι επιχειρήσεις μειώσει τις θέσεις εργασίας για όγδοο συνεχόμενο μήνα. Η γαλλική δημόσια οικονομικά-φύλακα έχει προειδοποιήσει σοσιαλιστική κυβέρνηση του προέδρου Φρανσουά Ολάντ ότι οι προβλέψεις της για την ανάπτυξη 1% για το 2014 φαίνεται "υψηλό". Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσθέτει ότι η προσδοκία της αύξησης 1,7% το 2015 είναι επίσης αισιόδοξος.

Σε αυτή την κατήφεια πριν από τρεις μήνες ενισχυθεί Manuel Valls, τον οποίο ο κ. Hollande διορίστηκε πρωθυπουργός μετά την καταστροφική τοπικών εκλογών τον είχε αναγκάσει να φέρει σε ένα φρέσκο ​​πρόσωπο. Μια μέτρια κεντροαριστερό αποστάτης που κάποτε ζήτησε τη λέξη "Σοσιαλιστική" να πέσει από το όνομα του κόμματος, ο κ. Valls ενσαρκώνει μια στροφή στην οικονομική πολιτική που ο κ. Ολάντ έχει υπαινιχθεί, αλλά απέτυχε πλήρως, είτε να αναγνωρίσει ή να εφαρμόσει. Η νέα κυβέρνηση υπόσχεται να μην επιβάλει περισσότερο τις αυξήσεις των φόρων, τη μείωση των κοινωνικών επιβαρύνσεων για τις επιχειρήσεις με επιπλέον € 10 δισεκατομμύρια ($ 14 δισεκατομμύρια), έτσι ώστε να δώσουν ώθηση στις επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας (μια συμφωνία γνωστή ως σύμφωνο ευθύνης), και να εξοικονόμηση πόρων του προϋπολογισμού του δημόσιου τομέα των € 50 δισεκατομμυρίων μεταξύ 2015 και 2017. Αν καταφέρει αυτό, θα έχουν μειώσει την ετήσια αύξηση των συνολικών δημόσιων δαπανών από 1,3% το 2013 σε 0,1% το 2015, δεν σημαίνει επίτευγμα.Όταν ο κ. Hollande εξελέγη πριν από δύο χρόνια, η οικονομία ήταν ήδη σε δύσκολη θέση. Ωστόσο, η στρατηγική του της μείωσης του ελλείμματος του προϋπολογισμού στηριζόμενη σχεδόν αποκλειστικά στην αύξηση των φόρων, η συνολική φορολογική απορρόφησης έχει αυξηθεί από 44% του ΑΕΠ το 2011 σε 47% το 2014-έχει στενότητα ανάπτυξη, ακόμη περισσότερο, καθώς υποσκάπτει την ευρύτερη εμπιστοσύνη. Το πιο ανησυχητικό, επένδυση έχει πέσει ή στάσιμο σε οκτώ από τους εννέα τελευταίους τρίμηνα. Οι μικρές επιχειρήσεις είναι δύσπιστοι όσον αφορά τη λήψη τυχόν κινδύνους. Μεγάλες γαλλικές εταιρείες είναι περισσότερο επικεντρωμένη στις επενδύσεις σε ξένες αγορές. "Ευτυχώς", σημειώνει η γαλλική επιχείρηση επικεφαλής πικρόχολα, «δεν έχουμε μεγάλη δραστηριότητα στη Γαλλία."

Για τον κ. Valls, νέα δουλειά του φέρνει μια ευκαιρία για να αναγκάσει την αριστερά στη Γαλλία για να αντιμετωπίσει κάποιες αλήθειες σχετικά με τα όρια του παλαιού μοντέλου φορολογίας και δαπανών της, και να κλείσει την παραδοσιακή εχθρότητα προς το κέρδος και επιχειρήσεων, σε ένα πνεύμα της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατία. Εκφράζει τη λύπη του ανοιχτά ότι η κυβέρνηση δεν παραδέχονται πριν από δύο χρόνια ότι τα πράγματα ήταν τόσο άσχημα, σύμφωνα με κάποιους που τον έχουν δει πρόσφατα. Σε ομιλία του στο κοινοβούλιο ο κ. Valls κήρυξε unapologetically ότι η Γαλλία ήταν «ζουν πέρα ​​από τις δυνατότητές της», και έπρεπε να τελειώσει «υποψία» της επιχειρηματικής του δραστηριότητας. Εκτός και αν η ίδια επανεφευρίσκει ως ένα ρεφορμιστικό κίνημα που υποστηρίζει τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, ο κ. Valls είπε το Σοσιαλιστικό Κόμμα αυτό το μήνα, η αριστερά "θα μπορούσε να πεθάνει".

Τι πιθανότητες έχει ο κ. Valls έχουν μετατρέψει τα πράγματα γύρω; Τα καλά νέα είναι ότι «η κυβέρνηση έχει σταματήσει να κάνει επιβλαβή πράγματα», λέει ένας τραπεζίτης επενδύσεων. Φέτος, οι φόροι μισθωτών υπηρεσιών που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις θα μειωθούν κατά 6%. Αμοιβών του δημόσιου τομέα έχει παγώσει. Μεταφορές προς την τοπική αυτοδιοίκηση, η κύρια πηγή της αύξησης της απασχόλησης στο δημόσιο τομέα, θα πρέπει να τεμαχίζεται κατά τα επόμενα τρία χρόνια κατά 11 δις €. Η κυβέρνηση ελπίζει ότι η συνολική δημόσια δαπάνη θα μειωθεί από το 57% του ΑΕΠ σε 54% το 2017.

Ο κ. Valls έχει αρχίσει να δείχνει κάποια χαλύβδινο. Αυτό το μήνα που αντιμετώπισαν μια δύο εβδομάδων εθνική απεργία κατά της μεταρρύθμισης των σιδηροδρόμων, χωρίς να δίνει καμία έδαφος. Έχει επίσης υποσχεθεί να μειώσει τον αριθμό των διοικητικών περιφερειών 22 έως 14, εις βάρος των συμφερόντων των τοπικών Σοσιαλιστικής βαρόνους, που πρέπει να αποφέρουν εξοικονόμηση κόστους σε μακροπρόθεσμη βάση.

Μετά από δύο χρόνια από δισταγμό και σύγχυση, υπάρχει μια σαφέστερη αίσθηση όπου η γαλλική πολιτικών πηγαίνει. «Η οικονομική κατεύθυνση έχει τελικά έχουν καθοριστεί για τα επόμενα τρία χρόνια», δηλώνει ένα σύμβουλο του ρώσου προέδρου. Ο κ. Ολάντ υποσχέθηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του για να αναλάβει τον κόσμο της χρηματοδότησης και να αποσπάσουν την πλούσια, με ανώτατος φορολογικός συντελεστής 75%. Τώρα έχει διορίσει ένα νέο οικονομικό σύμβουλο, Laurence Boone, ο οποίος ήρθε από την Bank of America Merrill Lynch, και μια νέα επικεφαλής του προσωπικού, Jean-Pierre Jouyet, ο οποίος ήταν υπουργός υπό τον Νικολά Σαρκοζί, πρώην κεντροδεξιά πρόεδρος.

Είναι, ωστόσο, δύσκολο να δει κανείς πώς ο κ. Valls να κατασκευάσει μια γρήγορη ανάκαμψη. Ο ίδιος μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη, το μαγικό συστατικό που τόσο πολύ λείπει στη Γαλλία, αλλά εξακολουθεί να απαντά σε έναν πρόεδρο ο οποίος είναι η πιο δημοφιλής από τότε που άρχισαν να καταγράφονται δημοσκοπήσεων. Ο κ. Valls προέρχεται επίσης από ένα κόμμα του οποίου η αριστερή πτέρυγα θεωρεί τον ασυγχώρητα κεντρώος? 41 βουλευτές του δικού του απείχε σε μια πρόσφατη ψηφοφορία, και πολλοί είναι επιφυλακτικοί σχετικά με δύο συμπληρωματικούς προϋπολογισμούς που είναι τώρα ενώπιον του κοινοβουλίου. Ο κ. Valls έχει τα χέρια του γεμάτα διαχείριση Arnaud Montebourg, η παρρησία αριστερός υπουργός βιομηχανίας, ο οποίος αρχικά προσπάθησε να μπλοκάρει και τροποποίησε τους όρους της εξαγοράς της General Electric της Alstom (βλέπε άρθρο ). Ο κ. Montebourg λέγεται ότι θέλουν να σταματήσουν την κυβέρνηση, ώστε να προετοιμάσει το δικό του πολιτικό μέλλον.

Οι εν λόγω περιορισμοί θα καταστήσουν δύσκολο να προχωρήσουν ακόμη και με τα μέτρα που έχουν ήδη στο τραπέζι. Αν η Γαλλία θέλει να επιτύχει το στόχο του προϋπολογισμού-το έλλειμμα του 3% του ΑΕΠ το επόμενο έτος, για παράδειγμα, το οποίο φαίνεται εξαιρετικά απίθανο, δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να παραχωρήσει έδαφος σε οποιαδήποτε από τις προγραμματισμένες αποταμιεύσεις του.Ωστόσο, δεδομένου ότι η δημόσια ελεγκτής έχει σημειωθεί, η κλίμακα των εν λόγω αποταμίευσης είναι «πολύ φιλόδοξο». Από τη στιγμή που διατυπώνονται, θα αγγίξει το δημόσιο τομέα ραχοκοκαλιά της Σοσιαλιστικής στήριξης.

Όσο για πιο ριζικές μεταρρυθμίσεις, όπως η ελευθέρωση των προστατευόμενων βιομηχανιών, τη μείωση του δημόσιου τομέα Προσμετρώμενος, λήγει πολιτικο-υπηρεσία προστασίας εργασίας ή χαλάρωση τρομακτική νόμους της αγοράς εργασίας στη Γαλλία, λίγο από αυτό είναι ακόμη στην ημερήσια διάταξη. Ωστόσο, είναι αυτά τα είδη των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η Γαλλία τα περισσότερα, αν είναι να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη. Jean Pisani-Ferry, επικεφαλής της στρατηγικής για τη Γαλλία, η μονάδα στρατηγικού σχεδιασμού της κυβέρνησης, το έθεσε καλά σε μια έκθεση, «Τι σχήμα Γαλλία σε δέκα χρόνια;", η οποία δημοσιεύθηκε στις 25 Ιουνίου. Η χώρα έχει πάρα πολύ συχνά από τα μέρη των μίνι-μεταρρυθμίσεις-που μετρά πέντε αλλαγές των συντάξεων σε 20 χρόνια-ότι η άμεση άγχος και σύγκρουση παρά την επίλυση υποκείμενα προβλήματα. Πιστεύει πως η Γαλλία χρειάζεται μια πολύ πιο φιλόδοξη προσπάθεια για τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών, προκειμένου να σταθεροποιηθεί το χρέος της.

Ο κ. Valls έχει αναλάβει ένα δύσκολο έργο στην προσπάθεια για την επίλυση παζλ της ανάπτυξης της Γαλλίας. Χωρίς ανάπτυξη, δεν μπορεί να μειωθεί η ανεργία από το επίπεδο του άνω του 10%, ούτε και την επίτευξη του στόχου για το έλλειμμα. Χωρίς εμπιστοσύνη, δεν μπορεί να ελπίζει για επενδύσεις. Αυτό αφήνει πολλά ιππασίας για μια μόνο αλλαγή στην κορυφή της κυβέρνησης. Και όμως τολμηρή η εικονοκλαστική επιβάτη θέλει να είναι, το γαλλικό σύνταγμα βάζει τελικά όλη την εξουσία στα χέρια του προέδρου.