Η αριστερή φορολογία

Τού Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Το σκαλί το τελευταίο είναι πάντα πιο κάτω από κει που νομίζεις. Από τη μια ο Γιώργος, ο ποδηλάτης - δρομέας με τη στολή του Μπάτμαν, ο εθισμένος στις αίθουσες τράνζιτ των αεροδρομίων, από πρώην πρωθυπουργός κατέληξε αρχηγός σαλεμένων κλακαδόρων. Αυτοί οι μερακλήδες μπιζάρανε και τον Παπακωνσταντίνου (!), αυτόν που το ζούπαγε, λένε, το CD και, περιφερόμενος με τα μαρκαδοράκια και το σακιδιάκι, συκοφαντούσε τη χώρα του και τον λαό της. Οπως και το αφεντικό του από τη Μινεσότα, που, όταν δεν αποκαλούσε τον λαό του διεφθαρμένο, στα διαλείμματα του πολιτικού τουρισμού του, αναχάραζε τ' ανάσκελα επί σχεδόν οχτώ μήνες το 2009-2010 και μας πήγε συρτούς στο ΔΝΤ. Τώρα θα διώξει τη... Δεξιά. Μόνο, Γιώργο, πες μας, για να φύγει η Δεξιά, θα σπρώξει κι ο Νίκος, τ' αδέρφι σου, ο «μεταμφιεσμένος Ελληνας με την αμερικάνικη καρδιά», όπως έγραφε για τον εαυτό του;

Από την άλλη, στο επίσημο ψιλικατζίδικο, το ξαναείπαμε, εκεί όπου κάποτε ήταν ο Πεπονής, ο Αλευράς, ο Χαραλαμπίδης, ο Γεννηματάς, ο Βερυβάκης, ο Τρίτσης, είναι πλέον το μισό στρέμμα ιδεολογικό ρουμάνι του Νίκου Ανδρουλάκη, όπου δεν φυτρώνει ούτε ρίγανη, η φρεσκαδούρα του Πρωτόπαπα, σαν «Γκοτζίλα» βαθείας πολιτικής καταψύξεως, όπως λέγαμε στον Στρατό το απροσδιορίστου ηλικίας αργεντίνικο βοδινό, που το βαράγαμε με το πτυοσκάπανο, μπας και κοπεί, και, φυσικά, η Αφρα του Βαγγέλη, από τη δημόσια ταλαιπωρία της οποίας θα γυρίσει ο φίλος μου Νίκος Ζερβός μια ψεχεδελική μαύρη κωμωδία, που θα σπάσει ταμεία. Πέντε κρίκοι ένα τάλιρο ο ελληνικός σοσιαλισμός δωματίου, διότι σε λίγο θα χωράνε όλοι σ' ένα δωμάτιο, χωρίς να χρειαστεί να βγάλουμε έξω το μπαουλοντίβανο. Θα 'ρθει μια μέρα, θυμηθείτε με, αδέρφια, που το ΠΑΣΟΚ θα συνεδριάζει σε δωμάτιο ξενοδοχείου «ημιδιαμονής» ΧΧΧ, εάν με εννοείτε τι εννοώ. Μια ωρίτσα κι έξω από την πόρτα, πριν βαρέσει τηλέφωνο η βαριεστημένη αλλοδαπή ρεσεψιονίστ.

Αυτά όλα αφορούν τα προβλήματα και το μέλλον της πατρίδας; Οχι ιδιαίτερα, αλλά μέσα από το γκροτέσκο του πράγματος αισθάνεσαι δέος πώς τέτοιοι τύποι είχαν ή έχουν εξουσία, πώς από αυτόν τον κατιμά εξαρτάται ανά πάσα στιγμή, π.χ. στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η ομαλή πορεία της χώρας. Είναι σαν να κάθεσαι στην καρέκλα του μπαρμπέρη και να κινδυνεύεις να έρθει με το ξυράφι στο χέρι για να σ' τα πάρει κόντρα μια τρελή μαϊμού.

Δέος νιώθεις, παρά το φαιδρό του πράγματος, κι όταν βλέπεις τη στάση της αντιπολίτευσης που, πριν ξεκινήσει καν η διαπραγμάτευση, λοιδορεί την αντιπροσωπία της χώρας κρώζοντας προς τους συνομιλητές, τους κερδοσκόπους κι όλο τον ντουνιά ότι η κυβέρνηση της κοινής μας πατρίδας είναι αδύναμη και ηττημένη. Πόσο απέχει η προδοσία από τον βλακώδη μικροκομματισμό;

Εμείς τι κάνουμε; Δεν χάρισα κι ούτε θα χαρίσω κάστανα στο κόμμα μου, διότι πρώτο καθήκον η αλήθεια και αυτονόητο ότι τις πρώτες απαιτήσεις τις έχουμε από τον εαυτό μας και τους οικείους μας. Μόνος εχθρός μας ο εαυτός μας. Διότι ο Τσίπρας μπορεί να περιφέρει τα φύκια του, μπας και τα πάρει κανείς για μεταξωτές κορδέλες, να υπόσχεται ότι θα κάνει τα δίευρα τετράγωνα για να μην κατρακυλάνε και τα κυνηγάμε, όταν μας πέφτουν από την τσέπη, ότι θα φορολογήσει αγρίως τους κουλάκους γαιοκτήμονες, θα παντρευτούν οι αστεφάνωτες, θα γεννήσουν τα μουλάρια και θα ξουρίζονται οι σπανοί, αλλά ο Σαμαράς είναι πρωθυπουργός.

Θέλω λοιπόν στην Εκθεση, όταν θα διαβάζετε με τον καφέ σας αυτές τις γραμμές, επειδή είμαι φιλελεύθερος δεξιός, κακός, εθνικιστής κι ολυμπιακός, να ανακοινώσει πρακτικά κι άμεσα μέτρα αποκλιμάκωσης της βαριάς φορολογίας, που δεν είναι φιλελεύθερη πολιτική και πνίγει την οικονομία και την κοινωνία. Στην ουσία, η κυβέρνηση με την άγρια, αριστερή φορολογία και δη επί των ακινήτων και των δήθεν εχόντων, και λέω δήθεν, διότι η μεσαία τάξη δεν έχει πλέον ούτε σάλιο, εφαρμόζει την αληθινή ατζέντα Τσίπρα για το φορολογικό. Διότι οι ανακυκλωμένοι αριστεριστές της Κουμουνδούρου θα ακολουθήσουν την πεπατημένη γερμανική ιδεοληψία, που λέει ότι στα ακίνητα έχουν ενσωματωθεί η φοροδιαφυγή και η διαφθορά δεκαετιών, άρα εκεί είναι το μαύρο χρήμα, άρα εκεί θα εκβιάζουν οι φορολογικές Αρχές για να εισπράξουν.

Τα νέα είναι ότι τα μετρητά στη χώρα ρέουν όπως το ρεύμα του Κηφισού ντάλα καλοκαίρι. Δεν βρέχεις ούτε αστράγαλο. Τέρμα το ρευστό, καπούτ καμαράντ. Πλέον το μόνο που θα μπορεί να κάνει ο χαροκαμένος τέως αστός θα είναι κάθε χρόνο να γκρεμίζει ένα δωμάτιο από το σπίτι, που ατυχώς αγόρασε με δάνειο, κληρονόμησε ή πήρε προίκα, και να πηγαίνει ν' αμολάει τα μπάζα μπροστά στην αρμοδία ΔΟΥ, να φτιάξουν ξερολιθιές ο Γκίκας και τ' άλλα παιδιά. Κι αν κάποιοι κάνουν το σκατό τους παξιμάδι και καταφέρουν να πληρώσουν και φέτος, του χρόνου κι αυτοί μόνο μπάζα, τούβλα και κοτρόνες θα 'χουν να στείλουν ή θα περιμένουν με αυτά στο χέρι τους επιμελητές.

Και βέβαια χρειάζεται και μια ξεκάθαρη πρωθυπουργική δήλωση - δέσμευση, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα καταβολής, όσων επιτάσσει το ΣτΕ για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, μέχρι κεραίας. Διότι εμείς σεβόμαστε τον νόμο και τις δικαστικές αποφάσεις. Λάστιχο τα κάνουν οι απέναντι...