Τα στρώματα πάγου στην Ανταρκτική και τη Γροιλανδία έχουν σχεδόν 20 χρόνια, έχασε σημαντικό έδαφος. Αυτό προκύπτει από την πιο ολοκληρωμένη ανάλυση των δορυφορικών δεδομένων. Έτσι, οι επιστήμονες ότι ήταν η πρώτη για να καθοριστεί το πραγματικό μέγεθος των Eisverlustes και τη συνακόλουθη άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Συνολικά, από τις αρχές της δεκαετίας του '90 πίσω περίπου έντεκα χιλιοστό της παγκόσμιας αλλαγής της στάθμης της θάλασσας για το λιώσιμο των πάγων, το οποίο είναι περίπου 20 τοις εκατό της συνολικής αύξησης.
Τα τελευταία χρόνια, φαίνεται να είναι και η ταχύτητα της αύξησης απόψυξης: Σήμερα χάσει το στρώμα πάγου πάνω από τρεις φορές περισσότερο πάγο ανά έτος κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90, αναφέρει η διεθνής ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Andrew Shepherd από το Πανεπιστήμιο του Leeds στο περιοδικό " Science " .
"Από το 1989, υπήρξε πάνω από 30 ατομικές, που βασίζεται σε δορυφορικές παρατηρήσεις, οι εκτιμήσεις για το πόσο ο πάγος στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική, συμβάλλοντας στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας," λέει ο Andrew Shepherd. Παρ 'όλα αυτά, η εικόνα παραμένει μάλλον ασαφές: Οι υπολογισμοί αναφέρουν οντότητα για την απώλεια μάζας πάγου κυμαίνονταν από 676 γιγατόνους έως 69 γιγατόνους κέρδος.
Φωτογραφία: Ian Joughin / DAPDσυρρίκνωση meltwater πάγου στη Γροιλανδία
Φωτογραφία: Ian Joughin / DAPDmeltwater λαγούμια σε πάγο της Γροιλανδίας
Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν σαφή αποτελέσματα για την Ανταρκτική
Η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα ασαφές στην Ανταρκτική: Αν και μερικές μελέτες υπάρχουν Σημειώνεται επίσης απώλεια των πάγων, η πλειοψηφία ήταν πιθανό να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το στρώμα πάγου αυξάνεται εκεί λόγω των αυξημένων βροχοπτώσεων.
Ένα από τα κύρια προβλήματα με αυτές τις προηγούμενες μετρήσεις ήταν οι σχετικά σύντομες χρονικές περιόδους, οι οποίες με βάση τα δεδομένα, ο επικεφαλής της μελέτης εξήγησε Shepherd. Επιπλέον, δεν είναι σπάνια τα μήλα συγκρίθηκαν με τα αχλάδια, τόσο διαφορετικές περιοχές σε διαφορετικές εποχές.
Αυτός και η ομάδα του, ως εκ τούτου συνδέονται στα νέα δεδομένα της έρευνας από δέκα δορυφορικές αποστολές από σχεδόν 20 χρόνια μαζί, στην οποία τρεις διαφορετικές τεχνικές μέτρησης χρησιμοποιήθηκαν: μετρήσεις ύψους, αλλαγές στο πεδίο βαρύτητας (σταθμική ανάλυση) και αλλαγές στην επιφάνεια πάγου με συμβολομετρία. Οι ερευνητές επίσης σχολαστικά έμεινε έξω "συγκρίνοντας τα μήλα με τα μήλα», όπως το θέτει ο Shepherd.
Τα δύο τρίτα του συνόλου των Eisverlustes στη Γροιλανδία
Το αποτέλεσμα είναι σαφώς μια συνολική απώλεια πρέπει να καταγράφεται σε πάγο. Στην Ανταρκτική, είναι 340 έως 2300 γιγατόνους, ακόμη και στη Γροιλανδία 2000 - 3880 γιγατόνους.
Στην Ανταρκτική, όμως, οι περιφερειακές και χρονικές διακυμάνσεις στην ποσότητα του πάγου είναι πολύ έντονες. Έτσι μειώνεται η μάζα του πάγου κατά μέσο όρο στη Δυτική Ανταρκτική και στη χερσόνησο της Ανταρκτικής, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται ελαφρά στην Ανατολική Ανταρκτική. Αυτή η απώλεια δεν μπορεί να αντισταθμιστεί σε άλλους τομείς, ωστόσο, επισημαίνουν οι ερευνητές.
Η χρονική εξέλιξη είναι στο βορρά και στο νότο φαίνεται να είναι πολύ διαφορετικές, τα στοιχεία δείχνουν: Ενώ ο ρυθμός της τήξης στην Ανταρκτική παρέμεινε περίπου η ίδια, αυξήθηκαν στη Γροιλανδία από τη δεκαετία του '90 σχεδόν πενταπλασιάστηκε.
Άνοδος της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται
Αν προσθέσετε και τα δύο μαζί, η συμβολή της λιώσιμο των πάγων έχει αυξηθεί σε άνοδο της στάθμης της θάλασσας από 0,27 χιλιοστά ανά έτος σε 0,95 χιλιοστά ανά έτος.
Οι προβλέψεις για το μέλλον, οι επιστήμονες, ωστόσο, δεν στιγμήν. Ο σκοπός της μελέτης ήταν μόνο μια αναδρομική αξιολόγηση της ανάπτυξης, τονίζουν. Αυτό ήταν σημαντικό, ώστε να δοκιμάσει τα υπάρχοντα μοντέλα του κλίματος και μπορεί ενδεχομένως να βελτιώσει.
Επιπλέον, είναι απαραίτητο να συνεχίσει να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την εξέλιξη. Μόνο τότε μπορεί να αποκλειστεί ότι είναι τα παρατηρούμενα αποτελέσματα είναι φυσικές, κυκλικές διακυμάνσεις του πάγου, όπως αυτές συμβαίνουν συχνά στην Ανταρκτική.
Play Video