Οι Γερμανοί αποκαλύπτουν τη μεγάλη απάτη του Σημίτη με τα υποβρύχια που γέρνουν
2014-07-30 21:50
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ εφημερίδες αποκαλύπτουν τις βρώμικες συναλλαγές του Κώστα Σημίτη με το γερμανικό κατεστημένο, τις οποίες ο ελληνικός λαός πλήρωσε με δισεκατομμύρια ευρώ.
Χαρακτηριστικό στην κατεύθυνση αυτή, είναι το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Suddeutsche Zeitung, που καρφώνει στην κυριολεξία τον πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας, για την παραγγελία των τεσσάρων μπαταρισμένων υποβρυχίων, που έγινε αποκλειστικά και μόνο για να σωθεί από την κατάρρευση ο γερμανικός όμιλος της HDW, που έχει έδρα στο Κίελο, που ήταν κρίσιμη εκλογική περιφέρεια για τους Σοσιαλδημοκράτες. Η γερμανική εφημερίδα, καταγγέλλει ευθέως τους γερμανούς αξιωματούχους, για βρώμικη συναλλαγή με τον Κ. Σημίτη, την οποία βέβαια πλήρωσε με αίμα ο έλληνας φορολογούμενος.
Η γερμανική εφημερίδα, καταγγέλλει ευθέως τους γερμανούς αξιωματούχους, για βρώμικη συναλλαγή με τον Κ. Σημίτη, την οποία βέβαια πλήρωσε με αίμα ο έλληνας φορολογούμενος. Η γερμανική κυβέρνηση, απαίτησε και άλλες παραγγελίες εξοπλιστικών, προκειμένου να βάλει την Ελλάδα από το παράθυρο στο ευρώ, μια εξέλιξη που την πλήρωσε ο ελληνικός λαός με τη χρεοκοπία της χώρας και την καταλήστευση του λαού μας.
Οι αποκαλύψεις του γερμανικού τύπου, θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο μεγάλης εισαγγελικής έρευνας, για να διαπιστωθεί πόσες συναλλαγές έκανε ο Σημίτης με τη γερμανική κυβέρνηση κάτω από το τραπέζι και πόσο στοίχισαν αυτές στον έλληνα φορολογούμενο.
Γιατί στη διάρκεια της οκταετίας Σημίτη η Siemens, η HDW, η Κράους Μαφάι, η Χόχτιφ και μια σειρά ακόμα γερμανικοί κολοσσοί, είχαν το μονοπώλιο στις κρατικές συμβάσεις και στα εξοπλιστικά, παρά το γεγονός ότι τιμολογούσαν σχεδόν στο τριπλάσιο για τις… υπηρεσίες που προσέφεραν. Το σύνολο των συμβάσεων με τις γερμανικές εταιρείες είναι χαριστικές.
Απ΄ την εκχώρηση του αεροδρομίου στην Χόχτιφ, από τα έργα του ΟΣΕ που έπαιρνε η Siemens, από το περιβόητο G4Ι για το οποίο πληρώσαμε 350 εκατομμύρια ευρώ χωρίς να λειτουργήσει και χωρίς ποτέ να έχει βάλει κανείς την υπογραφή του για να το παραλάβει. Την περίοδο Σημίτη, η Ελλάδα αγόραζε κατά εκατοντάδες τα τεθωρακισμένα από την Κράους Μαφάι και χάριζε συμβάσεις για τον ηλεκτρονικό πόλεμο.
Ένα έργο που πληρώθηκε με εκατοντάδες εκατομμύρια και ποτέ δεν παραδόθηκε.
Οι γερμανοί είναι αυτοί που πίεσαν τη σημερινή κυβέρνηση, να σταματήσει τη δικαστική έρευνα για τα εξοπλιστικά, γιατί μέσα από αυτή το ελληνικό δημόσιο, θα μπορούσε να διεκδικήσει επιστροφές δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ για τη βλάβη που έχει υποστεί.
Οι γερμανοί πιέζουν να σταματήσει η δικαστική έρευνα για να μην καούν και οι αχυράνθρωποί τους στο πολιτικό σύστημα και ειδικά ο Γιάννος Παπαντωνίου και ο Κώστας Σημίτης.
Η περίπτωση Παπαντωνίου που εξασφάλισε ασυλία από το δικαστικό σύστημα, παρά το γεγονός ότι βρέθηκαν εκατομμύρια ευρώ στο λογαριασμό της γυναίκας του και ένα δύο φορές κατάθεσε ψέματα στον ανακριτή, είναι χαρακτηριστική της γερμανικής κατοχής σε όλα τα επίπεδα.
«Αγοράσαμε υποβρύχια
για να μπούμε στο ευρώ»
H γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung φιλοξενεί στο «σαλόνι» της ένα ολοσέλιδο ρεπορτάζ παρουσιάζοντας τον Αλέξανδρο Αβατάγγελο «σύμβουλο», όπως αυτοσυστήνεται.
Ο Αλέξανδρος Αβατάγγελος, ο οποίος είχε προφυλακιστεί στον Κορυδαλλό και βγήκε με εγγύηση 500.000 ευρώ φέρεται να έχει εμπλακεί στην υπόθεση της αγοράς υποβρυχίων από τη γερμανική εταιρεία HDW στο Κίελο. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ψυχολόγος στο Βέλγιο και αργότερα μεταπήδησε στα εξοπλιστικά για χάρη «του παιχνιδιού και της περιπέτειας», όπως λέει.
Ο Αλέξανδρος Αβατάγγελος μιλάει στην εφημερίδα για μια περίοδο που έρεε πολύ χρήμα στην αγορά όπλων. «Μέχρι την αλλαγή της χιλιετίας οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις διέθεταν πολλά χρήματα για εξοπλιστικά προγράμματα και η Ελλάδα πριν από τη βαθιά οικονομική της κρίση ήταν ένας ιδιαίτερα καλός πελάτης. Η ελληνική κυβέρνηση αγόραζε πολύ και ευχαρίστως σε ιδιαίτερα υψηλές τιμές. Οι αποφάσεις σπάνια είχαν να κάνουν με τα πλεονεκτήματα ενός οπλικού συστήματος. Στη συμφωνία των υποβρυχίων, για παράδειγμα, η δουλειά του Αβατάγγελου ήταν την παραγγελία να την πάρει το ναυπηγείο του Κιέλου και όχι ο κατά πολύ φθηνότερος γαλλικός ανταγωνιστής».
Όπως προσθέτει η Süddeutsche Zeitung: «Δεν υπήρχε πραγματικός διαγωνισμός, λέει ο Αβατάγγελος. ‘Η αγορά όπλων είναι πάντα πολιτική απόφαση: H Ελλάδα αγόρασε υποβρύχια για να μπούμε στο ευρώ. Το 80% πήγε για αυτό το σκοπό. Στην Αθήνα τότε στην κυβέρνηση ήταν ο σοσιαλιστής Κώστας Σημίτης και στο Βερολίνο ο σοσιαλδημοκράτης Γκέρχαρντ Σρέντερ. ‘Η παραγγελία των υποβρυχίων ήταν σημαντική για την HDW και για την εκλογική περιφέρεια του SPD στο βορρά’ λέει ο Έλληνας. Ο Αβατάγγελος δεν θεωρεί αυτή τη στάση αξιοκατάκριτη ‘και ο Σημίτης έκανε το σωστό’. Η Ελλάδα σύμφωνα με το σύμβουλο ‘έσωσε τότε την ΗDW, η οποία δεν θα υπήρχε πια χωρίς εμάς’. Με παρόμοιο τρόπο μιλούσαν και οι μάνατζερ της HDW στους ανακριτές στην Γερμανία. Ισχυρίζονταν ότι ‘σαν Γερμανός δεν μπορείς να κάνεις δουλειές στην Ελλάδα’. Εννοούσαν χωρίς διαμεσολαβητή, χωρίς ‘σύμβουλο’.»
Πώς ο Προβόπουλος αποκαλύπτει ότι οι Σημίτης, Παπαδήμος και Παπαντωνίου μας έβαλαν στο ευρώ με αντάλλαγμα τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων
Εδώ και ένα μήνα γίνεται μια προσπάθεια να μας πείσουν ότι τα ασφαλιστικά ταμεία ήταν ήδη στα πρόθυρα της κατάρρευσης λόγω των επενδύσεων στο χρηματιστήριο και τα δομημένα ομόλογα πολύ πριν το PSI.
Αν πάμε όμως ακόμα πιο πίσω μπορεί να βρούμε οτι το 1997 Κ. Σημίτης (πρωθυπουργός), Γ. Παπαντωνίου (υπουργός οικονονομίας και οικονομικών) και Λ. Παπαδήμος (διοικητής τότε της Τράπεζας της Ελλάδος και σήμερα πρωθυπουργός και επίτιμος διοικητής της ΤτΕ ) αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το 80% των αποθεματικών γενεών Ελλήνων στα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, ώστε κάνοντας η χώρα αυτοεπένδυση σε
ομόλογα του ελληνικού δημοσίου να μειώσει το χρέος και το έλλειμμα, ώστε τελικά να μπούμε στο ευρώ.
Επίσης ότι τα ομόλογα που κουρεύτηκαν ήταν του Ελληνικού Δημοσίου που είχαν κρατήσει τα ταμεία και φυσικά ούτε των ξένων τραπεζών, ούτε τα δομημένα. Μήπως μας δουλεύουν πιο αγρία και από όσο νομίζουμε; Βρήκα το άρθρο στο “Πάντα στα ίσα“
Πώς ο Προβόπουλος αποκαλύπτει ότι οι Σημίτης, Παπαδήμος και Παπαντωνίου μας έβαλαν στο ευρώ με αντάλλαγμα τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων
Στις 27 Ιανουαρίου 2012 η Τράπεζα της Ελλάδας εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση σε απάντηση πολλών δημοσιευμάτων για την τοποθέτηση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά και άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου:
«Με αφορμή την πρόσφατη επανάληψη εσφαλμένων τοποθετήσεων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με τη διαχείριση του Κοινού Κεφαλαίου των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και Ασφαλιστικών Φορέων («Κοινό Κεφάλαιο») από την Τράπεζα της Ελλάδος, επισημαίνονται τα παρακάτω, τα οποία άλλωστε προκύπτουν και από την απλή ανάγνωση του νόμου 2469/1997, όπως ισχύει:
Τα διαθέσιμα κεφάλαια των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και Ασφαλιστικών Φορέων («φορείς») συνιστούν το Κοινό Κεφάλαιο το οποίο διαχειρίζεται η Τράπεζα της Ελλάδος.
Το ενεργητικό του Κοινού Κεφαλαίου, το οποίο κατά τον νόμο αποτελεί ομάδα περιουσίας, ανήκει εξ αδιαιρέτου στους συμμετέχοντες στο Κοινό Κεφάλαιο φορείς ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής τους (άρθρο 15, παρ. 11, υποπαρ. β’, ν. 2469/1997).
Η διαχείριση του Κοινού Κεφαλαίου από την Τράπεζα της Ελλάδος δεν διενεργείται ελεύθερα, αλλά αυστηρά εντός του πλαισίου που θέτει ο νόμος (άρθρο 15, παρ. 11, υποπαρ. γ’, ν. 2469/1997). Σύμφωνα με τους κανόνες της διάταξης αυτής, η Τράπεζα της Ελλάδος είναι υποχρεωμένη να επενδύει το ενεργητικό του Κοινού Κεφαλαίου αποκλειστικά σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου (σε «κινητές αξίες του Ελληνικού Δημοσίου» κατά τη διατύπωση του νόμου) και μάλιστα άμεσα.
Τέλος, είναι επίσης γνωστό ότι η Τράπεζα της Ελλάδος παρέχει, όποτε ζητηθεί, κάθε πρόσφορη ενημέρωση, τόσο προς τους συμμετέχοντες σ’ αυτό φορείς, όσο και προς τους ασκούντες εποπτεία. Πέραν αυτού, κάθε εξάμηνο όλοι οι φορείς που μετέχουν στο Κοινό Κεφάλαιο λαμβάνουν γραπτή ενημέρωση για τις προσόδους από τη διαχείρισή του, ενώ οι εξαμηνιαίες αποδόσεις του χαρτοφυλακίου του Κοινού Κεφαλαίου αναφέρονται στον δικτυακό τόπο της Τράπεζας της Ελλάδος.»
Τράπεζα της Ελλάδος, 27/01/2012 – Κοινό Κεφάλαιο των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και Ασφαλιστικών Φορέων
Δηλαδή τι μας ανακοίνωσε με άλλα λόγια ο κ. Προβόπουλος;
Ότι στις 14 Μαρτίου του 1997 οι κύριοι Κ. Σημίτης (πρωθυπουργός), Γ. Παπαντωνίου (υπουργός οικονονομίας και οικονομικών) και Λ. Παπαδήμος (διοικητής τότε της Τράπεζας της Ελλάδος και σήμερα πρωθυπουργός και επίτιμος διοικητής της ΤτΕ ) αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το 80% των αποθεματικών γενεών Ελλήνων στα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, ώστε κάνοντας η χώρα αυτοεπένδυση σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου να μειώσει το χρέος και το έλλειμμα, ώστε τελικά να μπούμε στο ευρώ.
Μην ξεχνάτε ότι το 1997 ήταν η χρονιά ορόσημο που η ΕΕ έλαβε τις αποφάσεις της για την ένταξη των χωρών στο ευρώ. Δηλαδή θα μπορούσε να πει κάποιος απλά απλά ότι η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ με εγγύηση τα λεφτά των ασφαλιστικών της ταμείων.
Το σκανδαλώδες στο νόμο αυτό είναι άλλο.
Το 1997 είναι το έτος οπού επιτρέπεται η ελεύθερη μετακίνηση κεφαλαίων από την Ελλάδα προς το εξωτερικό και η δραχμή μπαίνει στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα ως προθάλαμο της κατάργησης της από το ευρω.
Συνεπώς από τη στιγμή εκείνη τα ταμεία έχουν το ελεύθερο να επενδύσουν σε ομόλογα άλλων χωρών.
Ο νόμος αποκλείει αυτή ακριβώς τη δυνατότητα και κατευθύνει υποχρεωτικά τα χρήματα των ασφαλισμένων σε ομόλογα ελληνικού Δημόσιου και οχι π.χ γερμανικού ή γαλλικού.
Δηλαδή για τα χρήματα των ασφαλισμένων η βαθμολογία των οίκων αξιολόγησης περί επενδυτικών κίνδυνων ειναι ως μη γενόμενη.
Θα ακούσατε τώρα με το PSI ότι ξένα ασφαλιστικά ταμεία είχαν ελληνικά ομόλογα στα πλαίσια της διασποράς κίνδυνου σε πολλές χώρες.
Τα ελληνικά όμως ταμεία δεν είχαν ξένα ομόλογα ως εάν τα ελληνικά να ήσαν τα ασφαλέστερα του κόσμου και όσα το σκεφτήκαν για τη μειοψηφία των αποθεματικών τους που διαχειρίζονταν τα ίδια συκοφαντήθηκαν αγρίως με την υπόθεση των δομημένων ομολόγων.
Η αλήθεια όμως είναι ότι από τα δομημένα ομόλογα τα ταμεία δεν έχασαν ενώ τα ελληνικά ομόλογα κουρεύτηκαν.
Σήμερα μαθαίνουμε από τη UBS ότι μετά το κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, η επίσημη απώλεια φτάνει σε ποσοστό 78,5%!!! Στο 78,5% φτάνουν οι απώλειες των ιδιωτών πιστωτών από το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, το PSI, όπως αναφέρει η UBS, στην 5σέλιδη έκθεση της με τίτλο «Greek CDS settled, official loss on bonds is 78.5%» (τα ελληνικά CDS πληρώθηκαν, στο 78,5% οι επίσημες απώλειες από τα ομόλογα), στην οποία και διαπιστώνει ότι το πιστωτικό γεγονός της Ελλάδας δεν δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Σύμφωνα με τη UBS, η ενεργοποίηση των CDS προχώρησε με πολύ «ήρεμο τρόπο, και ο τρόπος που έγινε θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα ενορχηστρωμένης κίνησης για μελλοντικές αναδιαρθρώσεις χρέους χωρίς να προκαλούνται προβλήματα αρνητικών επακόλουθων».
Σύμφωνα με την UBS το ελληνικό χρέος, ακόμη και μετά το PSI δεν έχει καταστεί βιώσιμο, για αυτό και αναμένεται να υπάρξει κατά πάσα πιθανότητα ακόμη μεγαλύτερο haircut στην πορεία.
Η UBS θεωρεί ότι ο επίσημος τομέας, το ΔΝΤ και οι χώρες της ευρωζώνης, θα πιεστούν να συμμετάσχουν σε ένα ακόμη σχέδιο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, το οποίο θα εφαρμοστεί τα επόμενα χρόνια. Επομένως, ακόμη και τα νέα ελληνικά ομόλογα θα υποβληθούν σε «κούρεμα», εκτός του ότι το επιτόκιο είναι πάρα πολύ μικρό τα πρώτα χρόνια (2% μέχρι το 2015).
24H, Παρασκευή, 23 Μαρτίου 2012 (UBS: Οι επενδυτές έχασαν 78,5% από τα ελληνικά ομόλογα)
Η επένδυση σε ομόλογα δεν μειώνει ούτε χρέος, ούτε έλλειμα. Όμως
Πήραν το ζεστό χρήμα από τα αποθεματικά των ταμείων στην ΤτΕ Βγήκαν στη δευτερογενή αγορά και αγόρασαν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου κυρίως με βραχυπρόθεσμη ωρίμανση (λήξη)
Με τη λήξη αυτών των ομολόγων τα αντικατέστησαν με καινούργια πρωτογενή με πολύ μικρότερο επιτόκιο.
Η διαφορά στο επιτόκιο μείωσε το δημόσιο χρέος και κατ΄επέκταση τα τοκοχρεωλύσια και το δημόσιο έλλειμμα.
Άρα, το ευρώ το πληρώσαμε με τις ασφαλιστικές εισφορές τις δικές μας και των πατεράδων μας. Για το πάρτυ της προηγούμενης δεκαετίας κάποιοι κράταγαν λογαριασμό, ενώ ο εκτελεστής κ. Παπαδήμιος επέστρεψε απλά για να τον πληρώσει, ώστε να εξασφαλίσει μερικά χρόνια ακόμα στο ευρώ.
Φυσικά, όταν σε λίγα χρόνια χρειαστεί να πληρώσουμε και πάλι τα επόμενα για την παραμονή μας στο ευρώ, τότε πολύ απλά δε θα υπάρχουν και πολύ απλά οι “φίλοι” Ευρωπαίοι θα μας διώξουν κακήν κακώς…
