Οι επιδέξιοι διαφθορείς αλλά και διεφθαρμένοι Γερμανοί
2014-09-08 21:30του Νίκου Σίμου
Η αποκάλυψη της Κυριακάτικης Kontranews για την τεράστια φοροδιαφυγή 12 γερμανικών βιομηχανικών κολοσσών που δραστηριοποιούντια στην Ελλάδα αναδεικνύει σε όλο της το μεγαλείο την διαχρονική αθλότητα των Γερμανών.
Πράγματι, ο γερμανικός ιμπεριαλισμός, υπό οιανδήποτε μορφή και αν εκδηλώνεται –στις μέρες μας έχει φορέσει τον οικονομικό μανδύα- είναι έμφυτος σε αυτόν τον λαό και τις ηγεσίες του. Οι ηγεσίες του λαού αυτού εκμεταλλεύτηκαν την εξ ίσου έμφυτη πειθαρχία του και τον ανάγκασαν επί πολλά χρόνια να πει το ψωμί ψωμάκι για να υπάρχει σήμερα μία ισχυρότερη από τους άλλους Γερμανία και, έτσι να υποβάλει στους λοιπούς Ευρωπαίους τους δικούς της κανόνες. Από μία άποψη, αυτό δεν είναι μεμπτό. Είναι πολιτική. Το ζήτημα είναι ότι λαοί, όπως ο δικός μας, έπεσαν στην παγίδα είτε της ματαιοδοξίας τους είτε της θεμιτής ανθρώπινης επιθυμιας για μία καλύτερη ζωή, την οποία εκμεταλλεύθηκαν οι Γερμανοί. Όπως δηλαδή έκαναν και σε άλλες χώρες της Ευρώπης μη διστάζοντας ακόμη και να εκμαυλίσουν ηγεσίες για να πετύχουν τον σκοπό τους.
Σε ένα ιστορικό ντοκυμανταίρ που είχε μεταδώσει η κρατική τηεόραση προ δύο ετών και που αναφερόταν στα ελληνικά χρόνια μετά τον Εμφύλιο, και στις τότε κυβερνήσεις του Παπάγου κυριαρχούσε η Ζήμενς. Λίγο αργότερα δε και η Τελεφούνκεν. Μιλάμε επομένως για δύο βιομηχανικούς κολοσσούς οι οποία έγιναν τέτοιοι, μέσα από μία καθημαγμένη από τον Πόλεμο Γερμανία! Και αυτό είναι που επιβεβαιώνει τα παραπάνω περί πειθαρχίας, σκοπού και στόχου των Γερμανών. Όπως λοιπόν ανέφερε το ντοκυμανταίρ, η Ζήμενς πρωτοστατούσε και τότε στα ελληνικά πράγματα, σε σημείο μάλιστα που να κατηγορήσει ό τότε πρωθυπουργός, ο Παπάγος, τον υπουργό του επί του Συντονισμού, τον Μαρκεζίνη, για διάφορα αθέμιτα. Επομένως η γερμανική βιομηχανία και οι συναλλαγές της με την Ελλάδα –συναλλαγές παντός είδους- είχαν μπει στη ζωή μας από τη δεκαετία του '50! Και ανεπτύχθησαν τα χρόνια που επακολούθησαν, προφανώς με όλους τους τρόπους, αν σκεφτεί κανείς ότι, μόλις το 1999 εισήχθη στη Γερμανία Νόμος που καθιστούσε κακούργημα τη δωροδοκία για την προώθηση των προϊόντων της γερμανικής Οικονομίας.
Μας κατηγορούν λοιπόν οι Γερμανοί για ελλείμματα και χρέος. Δεν λένε όμως ότι, ένα σημαντικό μέρος του χρέους δημιουργήθηκε από τα αντίστοιχα κέρδη που είχε, από τι συναλλαγές της με την Ελλάδα, η ίδια η Γερμανία και οι τράπεζές της. Κέρδη από εισαγόμενα προϊόντα και παραγγελίες (Krupp) στρατιωτικών και μη εξοπλισμών. Διότι και όταν μας δάνειζαν, αυτό γινόταν για να αγοράζουμε από τη δική τους αγορά.
Μήπως μπορούν να μας πει ο κ. Σόϊμπλε γιατί αρνείται την τραπεζική ένωση στην Ευρώπη; Μήπως επειδή θα αποκαλυφθούν οι «τρύπες» σε σωρεία γερμανικών τραπεζών στα διάφορα γερμανικά κρατίδια, τα χρέη των οποίων καλύπτονται επιτηδείως όταν για τις άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες το Βερολίνο απαιτεί συνεχείς ανακεφαλαιοποιήσεις;;