Ο από μηχανής Θεός για την Ελλάδα τόβαλε στα πόδια

του Νίκου Σίμου

H Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που στο λεξιλόγιό της υπάρχει η έκφραση «έχει ο Θεός». Άλλωστε η εναπόθεση των εθνικών ελπίδων στα Θεία μας έρχεται από αρχαιοτάτων χρόνων με τον «από μηχανής Θεό»!

Πιστεύσαμε λοιπόν αφελώς ότι η παραίτηση στη Γαλλία ενός θαρραλέου πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του, αφού προηγουμένως ο παραιτηθείς υπουργός Οικονομίας -σοσιαλιστής όπως ο Ολάντ, αλλά όχι του «γλυκού νερού» όπως ο Γάλλος Πρόεδρος- είχε καταγγείλει την πολιτική της Μέρκελ με συνέντευξή του στην Le Monde, κάτι ενδεχομένως θα άλλαζε. Και ότι «κοντά στον (γαλλικό) βασιλικό θα ποτιζόταν και η (ελληνική) γλάστρα. Με άλλα λόγια, αφού έρχεται η μια από τις τρεις πρώτες Οικονομίες της Ευρώπης να καταγγείλει με δριμύτητα την οικονομική πολιτική της λιτότητας που έχει επιβάλει το Βερολίνο, γονατίζοντας όλους τους λαούς, θα υπήρχε κάποια ελπίδα αλλαγής της πολιτικής αυτής, ώστε να μπορέσουμε κι εμείς να ανασάνουμε.

«Πρέπει να υψώσουμε τον τόνο. Η Γερμανία έχει πιαστεί στην παγίδα της πολιτικής της λιτότητας που έχει επιβάλει σε όλη την Ευρώπη», είχε πει ο παραιτηθείς Μοντεμπούρ. «Όταν λέω η Γερμανία, ομιλώ για τη γερμανική δεξιά που υποστηρίζει την (καγκελάριο) Άγγελα Μέρκελ. Η Γαλλία δεν έχει την τάση να ευθυγραμμίζεται με τα ιδεολογικά αξιώματα της γερμανικής δεξιάς».

Τελικώς, άνθρακες ο θησαυρός. Διότι η κυβέρνηση που όρισε ο Ολάντ –πειθήνιο όργανο τελικώς της Μέρκελ- είναι μία κυβέρνηση πλήρως αφοσιωμένη στην καταστρεπτική πολιτική της Μέρκελ. Αυτή η αφοσίωση έχει και τη δική της σημειολογία.

Πρώτον σημαίνει ότι οι δυνάμεις στη Γαλλία, μέχρι να γίνουν προεδρικές εκλογές, που δεν θα σηκώνουν κεφάλι στο Βερολίνο, είναι ισχυρές διότι έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι. Εκτός να ερεθίσει τόσο τους Γάλλους ο Ολάντ και έχουμε άλλους... Μάηδες. Διότι και οι Γάλλοι νιώθουν τα αποτελέσματα της πολιτικής εξουθένωσης των κοινωνιών.

Κατά δεύτερο λόγο η νέα αυτή αρνητική εξέλιξη στη Γαλλία έχει τη δικής της σημειολογία, διότι η άφιξη στην παρισινή πρωτεύουσα της ελληνικής αντιπροσωπείας για να διαπραγματευθεί με την τρόϊκα, χρέος, δάνεια, ελαφρύνσεις και άλλα τινά, σε διαφορετικό κλίμα θα γινόταν αν η γαλλική αντίσταση στην Μέρκελ θα είχε ως αποτέλεσμα μία κυβέρνηση που θα μπορούσε να πάει κόντρα στο Βερολίνο και να πιέσει για αλλαγές. Και διαφορετικό θα είναι το κλίμα με μία γαλλική κυβέρνηση που εμφανίζεται ως το πιστό σκυλάκι της Γερμανίδας Καγκελλαρίου.

Ας έχουν κάποιοι στα υπ' όψιν τους και την εξέλιξη αυτή!