Παπαρήγα: Στρατηγικός στόχος ό Κουμουνισμός

Την αναγκαιότητα να προωθηθεί η ενότητα δράσης της εργατικής τάξης υπογράμμισε η Αλέκα Παπαρήγα, παρουσιάζοντας την εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ στο 19ο συνέδριο του κόμματος. Όπως ανέφερε, «το ΚΚΕ δεν κρύβει ότι ως πρωτοπόρο οργανωμένο τμήμα της εργατικής τάξης, έχει στρατηγικό σκοπό το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, την ανατροπή της αστικής εξουσίας και την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη». Σύμφωνα με την κ. Παπαρήγα, η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ εδράζεται «πάνω στην αντικειμενική αναγκαιότητα να προωθηθεί η ενότητα δράσης της εργατικής τάξης και η κοινή δράση της με τους μισοπρολετάριους, τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες και τη φτωχή αγροτιά».

Απαντώντας σε όσους κατηγορούν το κόμμα ότι παραπέμπει τα πάντα στο σοσιαλισμό, χωρίς να δίνει πάλη για τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων, η γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ σημείωσε: «Σηκώσαμε στις πλάτες μας το μεγαλύτερο βάρος των αγωνιστικών κινητοποιήσεων». Ανέφερε επίσης ως παραδείγματα τη στάση που τήρησε το Κομμουνιστικό Κόμμα όσον αφορά τα «χαράτσια», τις απεργιακές κινητοποιήσεις για τις συλλογικές συμβάσεις, για όλα τα μνημονιακά μέτρα, για τα αγροτικά προβλήματα κ.ά.

Η κ. Παπαρήγα δεν παρέλειψε να εξαπολύσει πυρά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο κατηγόρησε ότι «απέβαλε πολύ γρήγορα υποσχέσεις και ριζοσπαστικά συνθήματα, αυτά που τον έκαναν δημοφιλή σε αριστερές, ριζοσπαστικές μάζες». Καταλόγισε επίσης στην αξιωματική αντιπολίτευση πως «όσο βλέπει ότι έχει πιθανότητα να κυβερνήσει, μιλάει για "κλεπτοκρατία", για καλούς και κακούς επιχειρηματίες, για κυβέρνηση της διαπλοκής, ώστε να απαλλαγεί από όποιες δεσμεύσεις ανέλαβε στις τελευταίες εκλογές ότι θα έπαιρνε μέτρα κατά των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων».

Διαχώρισε επίσης τη θέση του ΚΚΕ από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά τη διακυβέρνηση της χώρας. «Είναι», είπε, «άλλη η πρόταση του ΚΚΕ για διακυβέρνηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας και άλλη η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση της Αριστεράς ή με κορμό την Αριστερά», επισημαίνοντας ότι «στη μια περίπτωση έχουμε ριζική αλλαγή πολιτικής εξουσίας, στην άλλη αλλαγή κυβέρνησης που θα κινηθεί στην ίδια τροχιά με την προηγούμενη, από τη στιγμή που ο ηγέτης των αποφάσεων και των επιλογών για την ανάκαμψη θα είναι τα μονοπώλια, το κεφάλαιο».