Οι μέτοχοι των Ιχθυοτροφείων Σελόντα έχουν... χρόνια και χρόνια να πάρουν μέρισμα ή επιστροφή κεφαλαίου, ενώ κατά την τελευταία πενταετία έχουν δει τη μετοχή τους να καταγράφει απώλειες της τάξεωςτου 85%. Μιλάμε για πραγματική καταστροφή.
Ο Όμιλος βέβαια κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μόνο καλές μέρες δεν είδε και αυτό πολύ λίγο οφείλεται στην γενικότερη ελληνική κρίση, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό της ελληνικής παραγωγής κατευθύνεται στις αγορές του εξωτερικού.
Τα μεγαλεπήβολα σχέδια της Σελόντα στην Τουρκία «βούλιαξαν», ο στρατηγικός εταίρος (η αραβική Jazan Development) ζήτησε και πήρε διαζύγιο πουλώντας τις μετοχές του, ενώ τον υποψήφιο γαμπρό (Linnaeus Fund) που το 2010 ζητούσε να επενδύσει στην εταιρεία (και όχι μόνο) ένα σκασμό λεφτά, τον άφησαν... με την ανθοδέσμη στο χέρι.
Σε κάθε περίπτωση, η ουσία είναι πως τα ίδια κεφάλαια του Ομίλου Σελόντα από +70,5 εκατ. ευρώ στα τέλη του 2007, έκλεισαν στα +68,5 εκατ. το 2008, στα +65 εκατ. το 2010, στα +16,5 εκατ. το 2012, στα -46,7 εκατ. στο τέλος του 2013 και στα -50,89 εκατ. στις 31/3/2014. Δηλαδή, όλη αυτή την περίοδο «χάθηκαν» από τα ίδια κεφάλαια του Ομίλου κάτι παραπάνω από 120 εκατ. ευρώ(!)
Έτσι, τα σημερινά προβλήματα του Ομίλου είναι τόσο μεγάλα, έτσι ώστε οι (κρατικά ελεγχόμενες) τράπεζες -δηλαδή έμμεσα οι Έλληνες φορολογούμενοι...- να ετοιμάζονται να κεφαλαιοποιήσουνπακτωλό δανείων και να καταστούν μεγαλομέτοχοι της εισηγμένης προκειμένου να διασφαλίσουν τη συνέχιση της παραγωγικής της δραστηριότητας.
Φυσικά, η Σελόντα δεν είναι η μόνη περίπτωση (εντός ή εκτός κλάδου) που είδε τα οικονομικά της μεγέθη να επιδεινώνονται τόσο πολύ. Το αξιοσημείωτο ωστόσο, είναι πως κατά την ίδια περίοδο οι βασικοί μέτοχοι (οικογένεια Στεφανή) των Ιχθυοτροφείων Σελόντα κάθε άλλο, παρά... κακοπέρασαν.
Για παράδειγμα, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου εισέπραξαν το 2013 1,43 εκατ. ευρώ και το 20121,56 εκατ. ευρώ!
Μάλιστα, αν συνυπολογίσουμε και τις αμοιβές ΔΣ της θυγατρικής Περσεύς (τρία μέλη της Σελόντα συμμετέχουν στα Δ.Σ. και των δύο εταιρειών) τότε το όλο ποσό υπερβαίνει τα δύο εκατ. ευρώ μόνο για το 2013.
Και όλα αυτά σε μια προβληματική εταιρεία με έντονα αρνητικά ίδια κεφάλαια.
Ειδικότερα μάλιστα για το 2014, η γενική συνέλευση ψήφισε μικτές μηνιαίες αποδοχές 14.000 ευρώ(φανταζόμαστε επί 14 μήνες το έτος) για τον κ. Βασίλειο Στεφανή και 18.900 ευρώ για τον κ. Ιωάννη Στεφανή! Αυτό θα πει αυστηρή λιτότητα...
Το εύλογο λοιπόν ερώτημα που τίθεται είναι το κατά πόσο είναι λογικό (και ηθικό...) να δίδονται τόσο υψηλές αμοιβές, σε στελέχη εταιρειών που κατά τελευταία χρόνια έφεραν την εταιρεία στο χείλος της καταστροφής, ή έστω που η εταιρεία έφτασε στο χείλος της καταστροφής επί των ημερών τους.
Ένα άλλο εύλογο ερώτημα βέβαια είναι το πώς κρίνουν οι πιστώτριες τράπεζες το όλο ζήτημα, τη στιγμή που καλούνται αυτές να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, ανεξάρτητα από τους όποιους λανθασμένους χειρισμούς είχαν κάνει κατά το παρελθόν.
Οψόμεθα...
ΥΓ1: Λέτε να είναι η μόνη εισηγμένη εταιρεία με σοβαρά οικονομικά προβλήματα που -με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- να αμείβει πλουσιοπάροχα τους βασικούς της μετόχους;
ΥΓ2: Η πλευρά του Linnaeus Fund που καταψήφισε φέτος (και) τις αμοιβές του ΔΣ, γιατί άραγε δεν είχε αντιδράσει κατά τα προηγούμενα χρόνια; Κάθε απάντηση δεκτή.
ΥΓ3: Για λόγους σύγκρισης αναφέρουμε και το παράδειγμα μια άλλης εταιρείας. Στην εισηγμένη -και υγιέστατη- εταιρεία Π. Πετρόπουλος ΑΕΒΕ, οι δύο βασικοί μέτοχοι μείωσαν πέρυσι και φέτος τις συνολικές μηνιαίες αμοιβές τους στα 500 ευρώ(!) προκειμένου να στείλουν το κατάλληλο μήνυμα σε εργαζόμενους, συνεργάτες και μετόχους. Η εταιρεία πέρυσι γύρισε στην κερδοφορία και φέτος αναμένει ακόμη καλύτερες επιδόσεις.
