Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας:

Στην δική μου εποχή οι δήμιοι δεν είναι δούλοι των ισχυρών, έγιναν κιόλας οι ίδιοι ισχυροί.

2014-09-28 11:41
 
Tzeni Kosmidou
Τής Τζένης Κοσμίδου:
 
Συνεχίζουν τις θυσίες στο βωμό του δικού τους θεού,του πλούτου.
Δίνουν αίμα και θέαμα στο πλήθος για να το κρατούν απασχολημένο.
Να μην αντιδρά,να μην αλαλάζει, ωθούμενο όλο και πιο κοντά στον όλεθρο.
Πρώτα ένας μικρός άγγελος, ύστερα ένας επαναστάτης,
έπειτα χιλιάδες άλλοι, που επέλεξαν το θάνατο αφού οι ισχυροί φρόντισαν να στερήσουν από αυτούς και τα παιδιά τους και το τελευταίο ψήγμα αξιοπρέπειας.
Όταν το αίμα έπαψε να προκαλεί εντύπωση σειρά είχε το σκύλεμα του αρχαίου πολιτισμού.
Σαν την αρκούδα του Ρομά περιφέρουν τις υποτιθέμενες ανακαλύψεις τους κοιμίζοντας τον κόσμο για άλλη μια φορά με το όπιο της εθνικής υπερηφάνειας.
Μια υπερηφάνεια που πρώτη, για ευνόητους λόγους του στέρησαν.
Μα θα έρθουν και χειρότερα.
Όσο η θέα του αίματος σε κάνει να λουφάζεις αντί να αγριεύεις,
όσο η εθνική σου υπερηφάνεια περιορίζεται στην αναμόχλευση της ένδοξης ιστορίας αντί της δημιουργίας καινούργιας, το ίδιο ένδοξης, τα χειρότερα έπονται.
Πόσο θα ντρέπονται άραγε όλοι αυτοί που τώρα τιμούμε με γιορτές και δάφνινα στεφάνια αν μπορούν να βλέπουν την κατάληξη μας.
Άσκοπη θυσία το αίμα τους αλήθεια, αφού η λευτεριά μας πια δεν είναι ακριβή όσο στα δικά τους χρόνια. 
Την ξεπουλήσαμε για ψίχουλα και η απειλή ότι θα στερηθούμε ακόμα και αυτά μας κρατάει λουφαγμένους στην γωνία.