Τού Νίκου Μαστοράκη: ΤΟ ΣΚΛΗΡΌ ΤΩΡΑ

 Nico Mastorakis

Απο τις χθεσινες αντιπαραθεσεις, βγηκε ενα χρησιμο συμπερασμα: Διανυουμε μια εποχη εσωτερικης οργης και εξοντωτικης εντασης, ολοι εναντιον ολων, ετοιμοι να σφαγουμε (εστω και λεκτικα) για να εκδικηθουμε, να δικαιωθουμε, να αλληλοεξοντωθουμε. "Φιλοι" εναντιον "φιλων" σε ενα τοπο δοκιμασιας της σκληροτητος του "τωρα," σε φωναχτη αντιθεση με τη νοσταλγια που οι ιδιοι μαχητες των πολιτικοκομματικων διαφορων εκφραζουν για καποιο ανεγγιχτο, στη μνημη η τη φαντασια τους, τοτε. Να μεινουμε, λοιπον, σε μια ζωνη ουδετερη που λεγεται και comfort zone, για να μεινουμε και "φιλοι." Το ιδιο ακριβως concept, με το να καλεις φιλους σπιτι σου αλλα να μη μιλατε ποτε για πολιτικη η ποδοσφαιρο. Πολλες παρεες που ειχαν την αυταπατη οτι ειναι ομογενοποιημενες, διαλυθηκαν με το ενα η το αλλο, καμμια φορα και με τα δυο. Αρα: Εισαστε εδω για να ξεφυγετε απο οσα σας κυνηγουν και οσα/οσους κυνηγατε. Και στην επικαλυψη μυθου που παρεχει η ανωνυμια ή πλαστοπροσωπεια του FB, υπαρχει και ενα ιαματικο στοιχειο: Δεν ξερει κανενας τι κομμα η ομαδα υποστηριζει ο αλλος κι ετσι θεραπευεται, εστω και με placebo, η ασθενεια του σκληρου "τωρα." Δημιουργωντας ενα comfort zone τρυφεροτητας, θετικης ενεργειας και ηλεκτρονικης φιλιας, προσθετουμε κατι στην αφαιρετικη καθημερινοτητα που συστημικα μας αφαιρει συνεχως. Απλα μαθηματικα: αδιαιρετοι πολλαπλασιαζουμε τη ριζα του καλου.