Mario Draghi μετατοπίζει τόν κίνδυνο για το χρέος τού ευρώ στο Γερμανό φορολογούμενο, Wolfgang Schäuble βάζει ένα καλό πρόσωπο σε ένα κακό παιχνίδι.
Κατά την επ 'ακροατηρίου συζήτηση σχετικά με το αμφιλεγόμενο πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων από την Peter Gauweiler ΕΚΤ άφησε καμία αμφιβολία ως προς την παρανομία των ενεργειών του Mario Draghi: καμία δημοκρατική νομιμοποίηση εδώ η αναδιανομή του χρέους σε βάρος της Γερμανίας θα πρέπει να εισαχθούν. Η δήλωση του Gauweiler, παρουσιάστηκε από τον καθηγητή Δρ Dietrich Murswiek, όπως τροποποιήθηκε.
Η ΕΚΤ και όλους εκείνους που τους υποστηρίζουν, έχουν, με τις παρατηρήσεις τους, το πρόγραμμα OMT είναι η νομισματική πολιτική, η οποία καλύπτεται από την εντολή της ΕΚΤ. Παρά το γεγονός ότι το αντίθετο είναι εμφανής, ένα δεν χρειάζεται να αναρωτιούνται για αυτά τα σχόλια. Ένα όργανο που υπερβαίνει τις εξουσίες της, ποτέ δεν θα πω τώρα υπερβαίνει τις δυνατότητές μας ? Φυσικά, λέει η ΕΚΤ, θα κάνουν τη νομισματική πολιτική, ακόμα και αν εξακολουθεί να λειτουργεί ως προφανή οικονομική πολιτική. Το Δικαστήριο θα πρέπει τώρα να αποφασίσει πώς - είναι να διακρίνει την οικονομική πολιτική της νομισματικής πολιτικής - από την άποψη του προγράμματος OMT.
Η ΕΚΤ λέει it'm και μόνο σε αυτό, τι τους στόχους που επιδιώκουν. Αν ισχυρίζεται ότι επιδιώκει ένα στόχο της νομισματικής πολιτικής και κανείς δεν μπορεί να σας διαψεύσει αυτό, θα πρέπει να είναι μια νομισματική πολιτική μετρήσει όλα τα μέτρα που λαμβάνονται από το μέτρο της ΕΚΤ.
Θα εφαρμόσετε αυτήν την άποψη, λοιπόν, η εντολή της ΕΚΤ δεν θα μπορούσε νομίμως να περιορίσει. Ποιοι είναι οι στόχοι της ΕΚΤ, η υποκειμενική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Και εάν επιδιώκεται σοβαρά τους στόχους αυτούς ή προκαταβολές στην πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική - δεν αναφέρονται ρητά - να επιδιώξει τους στόχους που δύσκολα μπορεί να ελέγξει. , η ΕΚΤ θα μπορούσε να λειτουργήσει σχεδόν απεριόριστη οικονομική πολιτική και σφετερισμό των αρμοδιοτήτων των κρατών μελών. επειδή είναι πρακτικά πάντα δυνατό να αντιπροσωπεύουν οικονομικές πολιτικές, όπως η πολιτική-κίνητρα.
Φανταστείτε, κάποιος ληστεύει μια τράπεζα και στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν μια ληστεία τράπεζας, αλλά μια φιλανθρωπική εκδήλωση? ήθελε να δωρίσει τα χρήματα δηλαδή ένα ορφανοτροφείο. Θα έλεγα, ληστεία τράπεζας, ληστεία τράπεζας παραμένει, δεν έχει σημασία που επιδιώκει δεν έχει σημασία πόσο αξιότιμη ο σκοπός του δράστη ? το έγκλημα και δεν ήταν φιλανθρωπία και την κοινωνική πολιτική. Η ΕΚΤ λειτουργεί αλλά η πολιτική ευρω-διάσωσης.Κάνει ακριβώς ό, τι οι χώρες του ευρώ είναι υπεύθυνη, και ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν η οικονομική πολιτική, αλλά τη νομισματική πολιτική. Και ο λόγος που δείχνει ότι εξακολουθεί να επιδιώκει ένα στόχο της νομισματικής πολιτικής. Αλλά αυτός ο στόχος για τη νομισματική πολιτική που ακολούθησε, αν όχι καθόλου, μόνο πολύ έμμεσα. Ο στόχος είναι στο τέλος της αλυσίδας των επιπτώσεων στα ουσιώδη στοιχεία τους, διευκολύνοντας τις συνθήκες χρηματοδότησης των περιπτέρων μελών που βρίσκονται σε κρίση και μπορεί να αυξήσει μόνο τα χρήματα με υψηλά επιτόκια.
Ξέρω ότι θα μπορούσε να υποστηρίξει την αγορά κρατικών ομολόγων, αλλά ανήκουν στα νομικά μέσα της ανοικτής πολιτικής αγοράς.
Κυρίως, όμως, ότι η αγορά των κρατικών ομολόγων ως μέρος του προγράμματος OMT εξυπηρετεί άμεσα, οι χαμηλότερες αποδόσεις των κρατικών ομολόγων ορισμένων κρατών κρίση για να κάνετε τους πιστωτές των χωρών αυτών ο φόβος της χρεοκοπίας και πριν από ένα κούρεμα και με αυτόν τον τρόπο ο κίνδυνος της αποφευχθεί η αφερεγγυότητα. Ο άμεσος στόχος της OMTs είναι τόσο εμφανής στόχο πολιτικής.
Στις παρατηρήσεις επίσης από την ΕΚΤ και την Επιτροπή ορθώς θεωρείται ότι οι αγορές κρατικών ομολόγων είναι οι ίδιοι ουδέτερο όργανο. Μπορείτε να εξυπηρετήσει την οικονομική πολιτική? κάνουν κάτω από το ESM. Μπορείτε, επίσης, να εξυπηρετήσει τη νομισματική πολιτική. Αυτό είναι για παράδειγμα η περίπτωση όταν ένας κεντρικός τραπεζικά ομόλογα της κυβέρνησης για επέκταση των χρημάτων αγοράζει. Στην περίπτωση των αγορών του προγράμματος OMT άμεσα εξυπηρετούν ένα στόχο οικονομικής πολιτικής και μόνο πολύ έμμεσα με την υποτιθέμενη στόχο, η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ να δώσει ισχύ από φραγμένο κανάλι μετάδοσης θα εκτεθεί.
Το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει ότι θα είναι στο επιδιωχθεί αμέσως. Και σε αντίθεση με ό, τι η Επιτροπή αντιστοιχεί σε αυτή την άποψη και την Pringle-απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Θα ήταν σωστό ότι η ΕΚΤ θα κάνει ό, τι στο πλαίσιο της εντολής της, η οποία αυξάνει έμμεσα με οποιονδήποτε τρόπο την αποτελεσματικότητα της παρακολούθησης του στόχου της νομισματικής πολιτικής, τότε θα έχει γενική αρμοδιότητα για την οικονομική πολιτική, ακόμη και για την κοινωνική πολιτική.
Ποια η ΕΚΤ ζήτησε από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα τερατώδες τεκμήριο της αρμοδιότητας να κηρύξει νόμιμη.
Η ΕΚΤ προσπαθεί να δικαιολογήσει το πρόγραμμα OMT, με στόχο να εξαλείψει μια υποτιθέμενη διακοπή του μηχανισμού μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής. Για να κυριολεκτήσουμε αυτό το πείραμα έχει ως στόχο να θέσει την αρχή της δοτής αρμοδιότητας για την ΕΚΤ λήξει.
Το πρόγραμμα OMT , η ΕΚΤ κινείται κινδύνους φερεγγυότητας σε ύψος τεράστια δισεκατομμύρια των πιστωτών των κρατών κρίσης για τους φορολογούμενους των χωρών του ευρώ . Το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο ορθώς επεσήμανε ότι αυτό δεν καλύπτεται από την εντολή της ΕΚΤ.
Η ΕΚΤ είναι πλέον να ανταποκριθούν, οι συμφωνίες δεν στέκονται ακόμα, ότι η ΕΚΤ θα πρέπει να λάβει τυχόν κινδύνους. Έχει αποτύχει να αναγνωρίσει ότι δεν είναι όλα ξεκάθαρα από τις συμβάσεις, θα πρέπει να γίνει κυριολεκτικά εκεί.
Ένα καλό τεστ για το αν ένα θεσμικό όργανο της ΕΕ έχει το δικαίωμα να σύμβαση δεν ρυθμίζεται ρητά δράση, είναι το ακόλουθο ερώτημα: Μπορεί κανείς να φανταστεί ότι τα συμβαλλόμενα κράτη έχουν την απαραίτητη προϋπόθεση για αυτή την πορεία της ικανότητας δράσης είναι γραμμένο στο συμβόλαιο, εφόσον αυτό αποτελεί ρητή διάταξη θα θέλουν να συναντηθούν;
Όσον αφορά το πρόγραμμα OMT το θέμα της δοκιμής είναι τότε: Μπορείτε να φανταστείτε, τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν εντοπιστεί κατά την έναρξη της ΟΝΕ, στη Συνθήκη του Μάαστριχτ: «Η ΕΚΤ θα πρέπει να αναλάβουν κινδύνους φερεγγυότητας των μεμονωμένων χωρών του ευρώ για απεριόριστα ποσά, αγοράζοντας κρατικά ομόλογα των χωρών αυτών στον ισολογισμό και να αναδιανείμει σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης με αυτόν τον τρόπο, εάν το Διοικητικό Συμβούλιο, αυτό φαίνεται να είναι απαραίτητες για την προετοιμασία του μηχανισμού μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής; "
Είναι προφανές ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ, ποτέ δεν θα έχουν έρθει σε ύπαρξη με τέτοια άδεια. Γερμανία δεν θα έχουν συμφωνήσει. Η ομαδοποίηση του χρέους ήταν ταμπού για τους πολιτικούς. Και διαφορετικά, το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο είχε κηρύξει το νόμο για την έγκριση οποιαδήποτε τέτοια σύμβαση είναι αντισυνταγματική.
Η αρμοδιότητα αναδιανομή δεν δίνουν σαφώς τις συμβάσεις της ΕΚΤ. Εάν το Δικαστήριο κρίνει το πρόγραμμα OMT για την αρμοδιότητα σύμφωνα με, αυτός νομιμοποιείται μια χειραφέτηση της ΕΚΤ.
Αυτό θα ήταν ακόμη χειρότερη, καθώς η ΕΚΤ δεν έχει καμία δημοκρατική νομιμοποίηση. Της δημοκρατίας είναι, κατά τη γνώμη της ΕΚΤ και εκείνους που τους υποστηρίζουν, δεν τίθεται θέμα. Για αυτούς, η οικονομική αποτελεσματικότητα φαίνεται να είναι η μόνη αξία που έχει σημασία. , το γεγονός ότι η κεντρική τράπεζα έχει μόνο μία expertokratische νομιμότητας και ότι γνώριζε εξαιρούνται από την απαίτηση της δημοκρατικής νομιμότητας, κάνει μια στενή ερμηνεία των αρμοδιοτήτων της είναι απολύτως απαραίτητο . Αν υπάρχει εύλογη αμφιβολία ως προς το αν οι συγκεκριμένες δράσεις που καλύπτονται από την εντολή της νομισματικής πολιτικής έχει ανατεθεί από τα κράτη μέλη της ΕΚΤ, η ΕΚΤ δεν αποτελεί δικαιολογία για τέτοιες πράξεις. Είναι αρκετά σαφές ότι τα μέρη της ΕΚΤ δεν έχουν μεταβιβάσει την αρμοδιότητα για την αναδιανομή των κινδύνων φερεγγυότητας μεταξύ των κρατών του ευρώ, και να επιβάλουν μεμονωμένες χώρες του ευρώ δημοσιονομικούς κινδύνους, ο όγκος μπορεί να φτάσει ένα πολλαπλάσιο του τρέχοντος κρατικού προϋπολογισμού. Το πρόγραμμα OMT, αλλά η ΕΚΤ καθιστά την νομισματική ένωση μια ένωση χρέους χωρίς να ζητήσει από τα κράτη μέλη και τα κοινοβούλιά τους.
Στην περίπτωση αυτή, το Δικαστήριο βρίσκεται αντιμέτωπο με το καθήκον να αποδείξει τον εαυτό του ως Συνταγματικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως θεματοφύλακας των ικανοτήτων, και να προστατεύσουν τη δημοκρατία στην Ευρώπη πριν από την παράνομη ιδιοποίηση της ΕΚΤ .
