Τού Νίκου Μαστοράκη:
Μια φωτο, μεσα απο το taxiplon που με πηγαινε στο στουντιο προχθες.
Μονος, ξενος, κατατρεγμενος, παρανομος, πεινασμενος, αποκαμωμενος. Θρονος του, το μαρμαρινο γκριζο σκαλι. Ανακουφιση στη διψα του, το γκριζοπό πλαστικο μπουκαλι που απο καπου το γεμισε για νιοστη φορα. Παρεα του μερικα αχορταγα, αχαριστα, καταστροφικα σκουρα γκριζα πτηνα να του θυμιζουν πως τα ψιχουλα του εχουν ακομη αξια. Fifty shades of grey, η αλλιως Lunch break του μεταναστη, στη χωρα των ονειρων του, που θα γεμιζε το στομαχι του ζεστο φαγητο και τα ματια του με λαμψεις χαρας.
