Τού Νίκου Μαστοράκη:
Μερες αφου ειχαμε φιλοξενησει στο "Αργα" τον Χαρη Οικονομοπουλο, εκδοτη της "Ελευθεροτυπιας," συναδελφοι απο την εφημεριδα (πιθανον αναμεσα τους και ολοι εκεινοι που επι δεκαετιες με εχουν καθυβρισει χωρις ποτε να ζητησουν τη γνωμη μου η να δημοσιευσουν εστω και μια λεξη δικη μου) με πηραν στο κινητο και μου ζητησαν να φιλοξενησω και τη δικη τους πλευρα στη θλιβερη ιστορια απληρωτων εργαζομενων, χρεων (που τα πληρωνουμε τελικα εμεις) και απεργιων η λοκαουτ.
Εγω, φυσικα, δεχτηκα ομως δεν ακολουθησε το τηλεφωνημα που οι συναδελφοι ορισαν για το περασμενο Σαββατο. Με την ευκαιρια αυτης της ανταλλαγης, βρηκα στο αρχειο μου, σχολιο του τοτε περιοδικου "Ελευθεροτυπια"¨(που ηταν πολυ φειδωλο σε επαινους) και μπορειτε να το δειτε, επειδη η μνημη αρκετων ειναι ανηθικα επιλεκτικη και μαλιστα κομματικα φανατικη, οπου πας μη ακραιος, ειναι εχθρος. Ισως να χρησιμευσει μαλιστα και σαν υπομνηση, σε οσους λεηλατησαν δικες μου δημιουργιες (και το κανουν ακομη) χωρις την παραμικρη δημοσια αναγνωριση οτι κατακλεβουν κατι που δημιουργησε αλλος.
