Richard von Weizsäcker πολλοί τόν θεωρούν ως η μεγαλύτερη γερμανική φυσιογνωμία ώς πρόεδρος της Δημοκρατίας πού είχε ποτέ. Αξέχαστη είναι ιδιαίτερα ομιλία του για την 40η επέτειο του τέλους του πολέμου το 1985. Ο τότε καγκελάριος Kohl δεν τον ήθελε, αλλά έχει προωθηθεί.
Βερολίνο (DPA) - Richard von Weizsäcker ήταν μια πολιτική αρχή πολύ πέρα από τα σύνορα της Γερμανίας μέχρι το θάνατό του. Ο πρώην Πρόεδρος ενσαρκώνεται από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα, όπως κανένα άλλο, την εκλεπτυσμένη, κοσμοπολίτικη Γερμανία. Στις 8 Μαΐου σηματοδοτεί την 30ή φορά πιο διάσημη ομιλία του σχετικά με το τέλος του πολέμου το 1945. Στον πληθυσμό που θεωρήθηκε ως ο ιδανικός τύπος του γερμανικού αρχηγού του κράτους. Κάθε διάδοχος έπρεπε να μετράται σε σχέση με αυτόν.
Ακόμη και μετά τη λήξη της θητείας Weizsäcker ήταν ζήτηση σε όλο τον κόσμο ως άνθρωπος, αυτό είναι στην επιτροπή για τη μεταρρύθμιση του ΟΗΕ, είτε ως προειδοποίηση φωνή για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα. Αμέτρητα βραβεία υπογραμμίζουν τη μεγάλη διεθνή φήμη της. Την 90η γενέθλιά του Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ έγραψε: «Με αξιοπρέπεια, ορθή κρίση και την κρίση που έχουν ήδη βρει μια σημαντική θέση στην πολιτική ιστορία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας."
Τέλος, ήταν, ωστόσο, καμία είδηση γι 'αυτόν. Για 20 Ιούνη του 2014 κατετάγη και πάλι στην εφημερίδα "εικόνα" για να μιλήσει και απέτισε φόρο τιμής στον Χίτλερ δολοφόνος Claus Schenk Graf von Stauffenberg: «Ήμουν Stauffenberg το 1942 συναντήθηκαν. ... Μια εντυπωσιακή εικόνα με λαμπερά μάτια, γεμάτο χαρακτήρα, ανάδευση. Για μένα, οι νέοι στρατιώτης αρχές του '20, ήταν εντυπωσιακό να τον δω. "
Richard von Weizsäcker υπηρέτησε ως αξιωματικός στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο βαρώνος, ο οποίος γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1920 στη Στουτγάρδη, μεγάλωσε στο "Πρώσος" του Βερολίνου. Προέρχεται από τη Σουηβίας μορφωμένη μεσαία τάξη - ο μεγάλος-παππούς είναι ένας θεολόγος, ο παππούς της Βυρτεμβέργης υπουργός, ο πατέρας από το 1938. Υφυπουργός στο Υπουργείο Εξωτερικών στο Βερολίνο. Μεγάλη θείος, ο θείος και ο αδελφός του Carl Friedrich είναι διακεκριμένοι επιστήμονες.
Σε αντίθεση με αυτό προσποιήθηκε την οικογενειακή παράδοση, ο πρώτος πήγε στο νεαρό Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της οικονομίας - για πρώτη φορά το 1953 στη Mannesmann, μετά από ενδιάμεση στάση 1962-1966 στο executive σουίτα της χημικής και φαρμακευτικής εταιρείας CH Boehringer Ingelheim am Rhein.
Ωστόσο, στις αρχές του 1965, είναι ο ηγέτης της CDU στο κρατικό κοινοβούλιο της Ρηνανίας-Παλατινάτου πριν από την πόρτα του Διαχειριστή Boehringer. Το μόνο 35-year-old Χέλμουτ Κολ θέλει να "πάρει" Οι Δέκα χρόνια μεγαλύτερος στην πολιτική. Weizsäcker, από το 1954, μέλος του CDU, αναφέρει το παρόν. Αλλά το 1969 δεν μπορεί να αντισταθεί στη συνέχεια. Άνθρακα στη συνέχεια προσπάθησε να κάνει την Καθολική και μικροαστική ανάγλυφο CDU σε ένα σύγχρονο Λαϊκού Κόμματος.
Διδακτορικό στη νομοθεσία Weizsäcker ταιριάζει για τους ανθρώπους στην εικόνα.Ο Richard von Weizsäcker θεωρείται φιλελεύθερη-συντηρητική και διατηρεί μια διπλωματική γιος δημιούργησε μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα. Είναι ένας άνθρωπος των επιχειρήσεων, προτεσταντική και πρόεδρος της Γερμανικής Προτεσταντικής Εκκλησίας - και αυτός είναι ένας λαμπρός ρήτορας.
Τα οφέλη που άνθρακα εξακολουθεί να θεωρείται το πρόσωπο Weizsäcker για CDU του, η οποία τελικά οδήγησε σε ένα ρήγμα μεταξύ του κόμματος και του Πατριάρχη «δύστροπη» διανοούμενοι. Άνθρακα ρίχνει Weizsäcker όλα αυτά τα χρόνια πιο δυνατά πριν, είχε ξεχάσει ότι είχε κάνει στην καριέρα κομμάτι κόμμα. Weizsäcker δεν φαίνονται αρκετά ταπεινός σε αντάλλαγμα, η CDU αρέσει να ντύνονται με αυτό.Είναι πάντα σε απόσταση από την κομματικού συστήματος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 κατέχει τα κόμματα, ακόμη και πριν από την «κάνει τρελό και κάνει να ξεχνάμε."
Carbon αρχικά προκάλεσε ότι Weizsäcker γίνει γρήγορα μια καριέρα. Στην ομοσπονδιακή εκλογή του 1969 παίρνει ένα ασφαλές Rank, 1979 έγινε Αντιπρόεδρος Bundestag. 1981 κερδίζει Weizsäcker κατά την δεύτερη προσπάθεια, αυτή τη φορά κατά του SPD Hans-Jochen Vogel, το γραφείο του δημάρχου στην "πρώτη γραμμή της πόλης" του Βερολίνου.
Στο Βερολίνο Weizsäcker προσκομίζει την απόδειξη ότι δεν μπορεί να είναι απλά ο άνθρωπος για την πνευματική Λεπτές, αλλά και για την πολιτική προσέγγιση. Το CDU-άνθρωπος καταφέρνει όπου ούτε το SPD στο Βερολίνο ή στο Αμβούργο πέτυχε: μια κατευναστική των αγωνιστικών καταληψίες.
Παρά τις διαβεβαιώσεις του για να δει το Βερολίνο ως «έργο ζωής», προτρέπει, ωστόσο, τρία χρόνια αργότερα - κατά την έντονη αντίθεσή Kohls - το ομοσπονδιακό πρόεδρο. Ήδη πριν από δέκα χρόνια, το 1974 ήταν υποψήφιος, ένα σημάδι ότι Weizsäcker στην πολιτική σταδιοδρομία του δεν ήταν πάντα ευπρόσδεκτη.
Μόλις ένα χρόνο στο γραφείο, που προσφέρει την ιστορική ομιλία του για την 40η επέτειο από το τέλος του πολέμου το 1985, μια επίδειξη της πολιτικής ανεξαρτησίας της. 8ης Μαΐου είναι ημέρα της απελευθέρωσης - το τέλος του πολέμου δεν είναι πλέον να γίνει κατανοητή μόνο ως μια ήττα, αλλά ως απελευθέρωση "του απάνθρωπο σύστημα της ναζιστικής τυραννίας" ήταν. Πτήσης και δεν θα πρέπει να διαχωριστεί από την «τυραννία που οδήγησε στον πόλεμο," για να δει.
Οι σκέψεις δεν ήταν ακόμα και τότε εντελώς νέο. Αλλά αυτό που παρουσιάστηκαν από ένα Γερμανό πρόεδρο σε μια εποχή που το δικό του συντηρητικού στρατοπέδου ακόμη φαινόταν πολύ μακριά από αυτό το είδος της γνώσης εν μέρει, έδωσε το λόγο σε μια άλλη διάσταση. Σε μερικά σημεία της ομιλίας του Weizsäcker έλαβε η αντιπολίτευση περισσότερο από ό, τι χειροκροτήματα από τις τάξεις τους.
Η ομιλία του τότε 65 ετών Weizsäcker είναι επίσης το αποτέλεσμα της εξέτασης του τις δικές του εμπειρίες του πολέμου. Ήταν μάλιστα κατηγόρησε τον λίγο. Ήταν κοντά στην αντίσταση. Σε αντίθεση με τον πατέρα του Ernst. Οι Αμερικανοί είδαν στο εξωτερικό του υπουργού βάσει των Ναζί, ένα από τα πολλά Schreibtischtäter.Στις δίκες της Νυρεμβέργης για εγκλήματα πολέμου στο 1948-1949 Richard υποστήριξε ως φοιτητής της Νομικής, οι υπερασπιστές του Πατέρα. Η οικογένεια Weizsäcker ήταν όλα σχετικά με τη διατήρηση την εξουσία να ερμηνεύει το έργο του Πατέρα.
Σε αυτή την αντιπαράθεση, Richard von Weizsäcker ήταν - σε αντίθεση με την πλειοψηφία των Γερμανών - λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο, ένας υψηλός βαθμός αυτοκριτικής. Ήταν εισβολή της Βέρμαχτ της Πολωνίας σε αυτή την περίπτωση, μόνο η δεύτερη ημέρα του πολέμου ήταν ο αδελφός του Ερρίκος. Η συμφιλίωση με την Πολωνία μετά τον πόλεμο, ήταν επίσης να είναι το μέλημά του. Ως εκ τούτου, ήταν συμπαθητικό στην πολιτική της Ανατολικής Βίλι Μπράντ.
Ευτυχώς έδειξε Weizsäcker ότι η επανένωση ήταν ως πρόεδρος σε δέκα χρόνια της θητείας του. Σύντομα μετά από τη στροφή έβαλε την πρώτη επίσημη κατοικία του Προέδρου από τη Βόννη στο Βερολίνο. Έχει τιμηθεί αρχή αποφάσεις λάχανο, η οποία προηγήθηκε της μονάδας, αλλά επέκρινε την πολιτική μας είχε δείξει τους ψηφοφόρους στη Δύση, "η Ένωση θα σας κοστίσει τίποτα."
