Του Νίκου Γεωργιάδη: Έχουν πια περάσει πολλά εικοσιτετράωρα από τις επίσημες ανακοινώσεις στην Άγκυρα περί εμπλοκής της Τουρκίας στον πόλεμο κατά των Τζιχαντιστών.
Το θέατρο με την παράταξη εν είδη παραστάσεως των τουρκικών τεθωρακισμένων κατά μήκος της μεθορίου με την Συρία εξοργίζει τους Κούρδους της Τουρκίας που παρακολουθούν live την σφαγή των ομογενών τους της Συρίας από τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους.
Η Άγκυρα περισσότερο παρά ποτέ δεν είναι διατεθειμένη να εμπλακεί σε πολεμική περιπέτεια τουλάχιστον μέχρι να διασφαλιστεί η εξουδετέρωση κατά το δυνατόν της στρατιωτικής δύναμης των Κούρδων στη Βόρειο Συρία.
Την «βρώμικη δουλειά» έχουν αναλάβει οι Τζιχαντιστές οι οποίοι πλέον έχουν διασπάσει την νοερή γραμμή που διασφαλίζει την γεωγραφική ενότητα μεταξύ Κούρδων του Βορείου Ιράκ και Κούρδων της Συρίας. Με λίγα λόγια οι Ταγίπ Ερτνογάν και Αχμέτ Νταβούτογλου μπορούν να είναι ικανοποιημένοι. Εδώ και τρία χρόνια, «έστησαν», εξόπλισαν και χρηματοδότησαν το Ισλαμικό Κράτος σε συνεργασία με το Κατάρ αλλά και με τους Μπααθιστές, τους πιστούς στον Σαντάμ Χουσεΐν Ιρακινούς. Το κοινό χαρακτηριστικό αυτών των τριών παραγόντων είναι ο Σουνιτισμός. Για την Άγκυρα προστίθεται και ένα ακόμη στοιχείο. Η υπόγεια πλην όμως υπαρκτή αντικουρδική διάσταση αυτής της τερατώδους συμμαχίας.
Ο Ταγίπ Ερντογάν επί της ουσίας προανήγγειλε δημόσια και με περισσή κυνικότητα την πτώση του «Στάλινγκραντ» των Κούρδων, την πόλη Κομπανί, ένα με δύο χιλιόμετρα από τα τουρκικά σύνορα και με τα τουρκικά πυροβόλα να στοχεύουν τον... ουρανό ή το ισλαμικό υπερπέραν. Η άμεση αντίδραση των Κούρδων της Τουρκίας ήταν αναμενόμενη.
Οι 14 νεκροί κατά το πρώτο εικοσιτετράωρο των διαδηλώσεων είναι μόνο η αρχή. Αν κανείς παρατηρήσει με προσοχή τις πόλεις όπου σημειώθηκαν οι αιματηρές συγκρούσεις καθώς και εκεί που σημειώθηκαν οι περισσότεροι θάνατοι θα κατανοήσει αμέσως το ζήτημα. Ντιγιαρμπακίρ, Μπάτμαν, Μαρντίν, Μους. Όλες αυτές οι πόλεις αντιπροσωπεύουν την καρδιά της κουρδικής εθνότητας στην νοτιοανατολική Τουρκία. Πώς λοιπόν θα ευοδωθεί η συνθήκη ειρήνευσης που με τόσο στομφώδη τρόπο ανακοίνωσαν δημόσια οι Ταγίπ Ερντογάν και ο... Αμπντουλάχ Οτζαλάν (από την φυλακή) συνυπογράφοντας ένα κομμάτι χαρτί με σφραγίδες και με αντικείμενο την συνθήκη ειρήνης μεταξύ Τουρκίας και ΡΚΚ;
Πολύ απλά η συνθήκη αυτή είναι συντρίμμια και θρύψαλα. Το «Βουνό» δηλαδή οι δυνάμεις του ΡΚΚ στο όρος Καντίλ έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τόσο τις δημόσιες παρεμβάσεις του Οτζαλάν όσο και τις δημόσιες δεσμεύσεις του. Το αντάρτικο του Βουνού κάλεσε τους Κούρδους να πολεμήσουν με τους ομοεθνείς τους της Συρίας.
Μόλις χθες Τρίτη, ο απόλυτος πια ηγέτης των Κούρδων του Βορείου Ιράκ Μπατζανί ζήτησε από την Τουρκία να επιτρέψει την διέλευση συντεταγμένης δύναμης Κούρδων ανταρτών (Πεσμεργκά) μέσω του τουρκικού εδάφους προκειμένου να πλαγιοκοπήσουν τους Τζιχαντιστές στο Κομπάνι.
Προφανώς και η Τουρκία αρνήθηκε. Οι Κούρδοι είναι πλέον πεπεισμένοι πως η «ουδετερότητα» της Τουρκίας είναι απλώς μία πρόφαση. Όπως απόλυτα προσχηματική φαίνεται πώς είναι η θέση της Άγκυρας περί δημιουργίας (Ουδέτερης Ζώνης) στη Βόρειο Συρία και μάλιστα με απαγόρευση πτήσεων. Μα οι Τζιχαντιστές δεν διαθέτουν αεροσκάφη.
Μόνον η αμερικανική αεροπορία καθώς και κάποια μαχητικά του Άσαντ επιχειρούν στην περιοχή. Είναι ηλίου φαεινότερο πως η Τουρκία επιθυμεί την συντριβή των Κούρδων από τους Τζιχαντιστές και στη συνέχεια τον έλεγχο των κουρδικών περιοχών της Βορείου Συρίας προκειμένου να επιτευχθεί ο πολιτικός και στρατιωτικός εκμηδενισμός του κουρδικού στοιχείου και την ανατροπή του Άσαντ, πάντα με τη βοήθεια του φανατικού Ισλάμ μέσω του Ισλαμικού Κράτους. Αυτός είναι ο λόγος που οι ΗΠΑ αρνούνται να συζητήσουν την δημιουργία Ουδέτερης Ζώνης στη Βόρειο Συρία.
Απώτερος στόχος η δημιουργία μίας αχανούς Σουνιτικής ενδοχώρας μεταξύ Συρίας, πρώην Ιράκ, Ιορδανίας, Σαουδικής Αραβίας έως το Κατάρ. Αυτό είναι ουσιαστικά το «Δόγμα Νταβούτογλου εφαρμοσμένο επί του εδάφους». Αυτή είναι και η επαναχάραξη των συνόρων μεταξύ Σουνιτικού και Σιιτικού Ισλάμ όπως την αντιλαμβάνεται ο Ταγίπ Ερντογάν. Αυτή είναι η διαδικασία που ο νεοθωμανισμός της Τουρκίας επιδιώκει να εφαρμόσει στις επόμενες δεκαετίες.
