Το ίδιο το ενιαίο νόμισμα προκάλεσε στην Ευρωζώνη τήν οικονομική κρίση

BoukatiosiReport »

( David Andolfatto )

Τα πλήρη στοιχεία των οικονομικών προβλημάτων της Ευρώπης είναι περίπλοκη, αλλά η αρχική πηγή του προβλήματος είναι στην πραγματικότητα αρκετά απλή. Το κύριο εργαλείο τις σύγχρονες χώρες χρησιμοποιούν για να ανακάμψει από την ύφεση είναι η νομισματική πολιτική, αλλά η φύση της Ευρωζώνης είναι ότι όταν οι χώρες έπεσε σε ύφεση που δεν έχουν οι κεντρικές τράπεζες των δικών τους που θα μπορούσε να συμβάλει στην προώθηση της ανάκαμψης. Outsourcing νομισματική πολιτική στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη Φρανκφούρτη εγκαταλείψει την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα, την Ισπανία και ανυπεράσπιστο έναντι της ύφεσης το 2008.

Γενικότερα, η κρίση έχει τις ρίζες της σε ένα σχέδιο που είναι πραγματικά αρκετά κοινό στην εποχή της οικονομικής παγκοσμιοποίησης.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι κάποια χώρα έχει κάτι να συμβεί - πολιτικές ή οικονομικές μεταρρυθμίσεις ή μια φυσική έκρηξη πόρων - που κάνει την οικονομία της ξαφνικά φαίνεται να υπόσχονται περισσότερα. Κατά συνέπεια, οι ξένοι επενδυτές αποφασίζουν ότι θέλουν να έρθετε σε σχετικά με την ευκαιρία. Όντας ξένοι, οι επενδυτές συνήθως δεν έχουν λεπτομερή γνώση των περιοχών όπου είναι οι συγκεκριμένες οικονομικές ευκαιρίες, έτσι ώστε να δανείζουν χρήματα σε τοπικές τράπεζες. Οι τοπικές τράπεζες, γεμιστό με ξένο χρήμα, ξεκινήστε μια έκρηξη των φθηνών πιστώσεων. Αυτή η πίστωση γίνεται δική του πηγή οικονομικής ισχύος - πολλοί άνθρωποι πάρει στεγαστικά δάνεια, για παράδειγμα, έτσι υπάρχει μια έκρηξη κατασκευής κατοικιών.

Στη συνέχεια, κάποια άσχημα χτυπήματα ειδήσεων και μερικοί από τους ξένους επενδυτές αγχώνονται και να αρχίσει το τράβηγμα χρήματα τους έξω. Στη συνέχεια άλλους ξένους επενδυτές συνειδητοποιούν πόσο μεγάλο μέρος της πρόσφατης οικονομικής ανάπτυξης υπήρξε συνέπεια της πιστωτικής έκρηξης, παρά από οποιαδήποτε μεταβολή στα θεμελιώδη μεγέθη. Στη συνέχεια, αυτοί αγχώνονται και να αρχίσει το τράβηγμα έξω.Σύντομα η πιστωτική φούσκα έχει καταρρεύσει, αφήνοντας τεράστια προβλήματα στο πέρασμά της.

Μπορείτε να δείτε αυτό το φυσαλίδα και την επακόλουθη κατάρρευση της σε αρκετές χώρες της Ευρωζώνης σε αυτό το διάγραμμα των αποδόσεων των ομολόγων. Η εισαγωγή του ευρώ προκάλεσε ένα κύμα ενθουσιασμού των επενδυτών σχετικά με ορισμένα νέα κράτη μέλη που είχαν στο παρελθόν μια φήμη για την κακή οικονομική διαχείριση, καθώς και το κόστος δανεισμού τους έπεσε σε γερμανικά επίπεδα. Στη συνέχεια, η κατάρρευση της Lehman Brothers προκάλεσε την κατάρρευση του ενθουσιασμού.

( David Andolfatto )

Αυτό το βασικό μοτίβο έχει παίξει πολλές φορές κατά τη διάρκεια των δεκαετιών. Και αυτό συνέβη στη νότια Ευρώπη μετά την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, και η Πορτογαλία υπέγραψαν για την νομισματική ένωση της Ευρωζώνης με τη Γερμανία και άλλες χώρες, οι οποίοι απολαμβάνουν μια καλύτερη φήμη για τη μακροοικονομική διαχείριση. Στην περίπτωση της Ιρλανδίας, αυτό ενώθηκε με πολλά «κελτική τίγρη» διαφημιστική εκστρατεία που τροφοδοτούνται από τους ανθρώπους ενθουσιασμένοι με χαμηλή φορολογία εισοδήματος νομικών προσώπων Σμαραγδένιο Νησί του.

Μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers και διάφορα άλλα κομμάτια των κακών οικονομικών ειδήσεων, ο καθένας πήρε απεχθάνονται περισσότερο ρίσκο και τα χρήματα που άρχισε να ρέει έξω.

Τι συμβαίνει συνήθως όταν οι ξένοι όλοι πανικοβάλλονται αποσύρουν τα χρήματά τους έξω είναι ότι μπορείτε να πάρετε μια νομισματική κρίση. Ο καθένας είναι η πώληση των τοπικών χρήματά σας και να τεθεί η επένδυση τους πίσω σε δολάρια (ή γιεν ή οτιδήποτε άλλο), ώστε η αξία του νομίσματος σας καταρρέει. Αυτό συνήθως είναι πολύ δυσάρεστη, με τη συμμετοχή της αύξησης των τιμών και πτώση του βιοτικού επιπέδου. Η ασημένια επένδυση είναι ότι το φθηνό νόμισμα καθιστά τοπικά παραγόμενα προϊόντα και τις υπηρεσίες σας φθηνή για τους αλλοδαπούς να αγοράσουν.Κατά συνέπεια, θα αρχίσουν να εξάγουν πολλά πράγματα (ή φιλοξενίας πολλούς τουρίστες) και οι άνθρωποι που έχασαν τις δουλειές που εργάζονται σε εξωτερική χρηματοδότηση επενδυτικών σχεδίων πάρει θέσεις εργασίας που παρέχουν αγαθά ή υπηρεσίες σε αλλοδαπούς.

Αυτός είναι όπου η κρίση στην Ευρωζώνη καταλήγει να είναι διαφορετικά.Ένα μεγάλο μέρος της «ξένης» χρήμα ρίχνει στην Ελλάδα και την Ισπανία που προέρχονται από μέρη όπως η Γερμανία και η Ολλανδία. Και όλες αυτές οι χώρες χρησιμοποιούν το ίδιο νόμισμα - το ευρώ. Κατά συνέπεια, όταν το ξένο χρήμα πήγε πίσω στο σπίτι, οι χώρες που υποφέρουν δεν πάρει την ώθηση των εξαγωγών που είναι συνδεδεμένες με ένα φθηνότερο νόμισμα, επειδή είχαν ακόμα ένα ακριβό νόμισμα. Η πιστωτική έκρηξη τελείωσε και οι άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, αλλά υπήρχε πολύ μικρή επανένταξη στην αγορά εργασίας.

Για χρόνια τώρα, οι υπάλληλοι στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη Φρανκφούρτη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες έχουν προσπαθήσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» και «εσωτερική υποτίμηση». Αυτό σημαίνει ότι, κατά βάση, μείωση των μισθών, των τιμών και της κυβέρνησης παροχές κατά την αγωνιζόμενη χώρα, έτσι ώστε να μιμούνται την επίδραση της μείωσης της αξίας του νομίσματος. Ένα πρόβλημα με αυτό είναι απλά ότι είναι εφοδιαστικά δύσκολη και πολιτικά αμφιλεγόμενο? οι άνθρωποι δεν μου αρέσει να χρειάζεται ξένοι έρχονται και να μειώσει τους μισθούς τους. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι, ενώ η υποτίμηση του νομίσματος μειώνει τους μισθούς και τα χρέη, «εσωτερική υποτίμηση» μειώνει τους μισθούς αφήνοντας χρέη στη θέση του.

Αυτό το πρόγραμμα λιτότητας και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων έχει λειτουργήσει καλύτερα στην Ιρλανδία, όπου το ποσοστό ανεργίας πραγματικά έχει μειωθεί σημαντικά από το 15 τοις εκατό στο αποκορύφωμά της. Ακόμα, η ιρλανδική ανεργία είναι πολύ υψηλότερη από το ποσοστό ανεργίας στις Ηνωμένες Πολιτείες ή στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου η ανεξάρτητη νομισματική πολιτική έχει χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της ανεργίας. Αυτό Ιρλανδίας πολύχρονη ξόρκι διψήφιο πληθωρισμό θεωρείται Ευρωζώνης ιστορία επιτυχίας πηγαίνει να δείξει πόσο ζοφερή η συνολική κατάσταση είναι.