ΛΟΝΔΙΝΟ 4 Ιουλίου (UPI) - Σε αυτή σηματοδοτεί την αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και την επίσημη έναρξη της απόσχισης από την Αγγλία ημέρα, είναι ενδιαφέρον να το σημείο της ειρωνείας ότι η Βρετανία έχει κάνει το ίδιοαπέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση - αλλά μέσα από ένα δημοψήφισμα και όχι μια επανάσταση. Ενώ το τσουνάμι μοιάζει απόηχος της ψηφοφορίας εξακολουθούν roiling, πολύ λιγότερο ορατή εκδήλωση πραγματοποιήθηκε εδώ την Τρίτη και την Τετάρτη της περασμένης εβδομάδας. Ωστόσο, ισχυρές αντηχήσεις θα μπορούσαν να γίνουν αισθητές, καθώς και.
ετήσιο συνέδριο της βρετανικής Στρατού στο ομόσπονδο κράτος Πολέμου έλαβε χώρα στις σκιές από τα σπίτια του Κοινοβουλίου και το Αβαείο του Γουέστμινστερ. Το φετινό θέμα ήταν «προσαρμοστικότητα», διασφαλίζοντας ότι το βρετανικό στρατό αγκαλιάζει την αλλαγή και την καινοτομία σε ένα αρκετά ταχεία και σε βάθος ρυθμό για να συμμορφωθεί με τις διεθνείς - και τώρα εγχώρια - περιβάλλον ασφαλείας που κινείται στο πολιτικό ισοδύναμο του ταχύτητα του φωτός. Brexit δεν θα μπορούσε να ήταν πιο επίκαιρο παράδειγμα αυτής της ρευστότητας και αβεβαιότητας.
Η πιο εντυπωσιακή παρουσίαση συνεδρίου, ωστόσο, δόθηκε από μια γενική στρατό των ΗΠΑ σχετικά με το πώς υπηρεσία του ήταν που ασχολούνται με την προσαρμοστικότητα. Εν συντομία του, που πρέπει να έχουν εγκριθεί από ανώτερη αρχή, κορυφαία προτεραιότητα του στρατού ήταν «για την αποτροπή και αν χρειαστεί ήττα της Ρωσίας σε έναν πόλεμο." Αυτή η φράση ήταν τόσο εντυπωσιακό το γεγονός ότι θα πρέπει να επαναληφθεί: «για την αποτροπή και αν χρειαστεί ήττα της Ρωσίας σε έναν πόλεμο."
Πολλοί από το κοινό που ήταν σε μεγάλο βαθμό βρετανικό στρατό, δεν μπορεί να έχει ως αιφνιδιάστηκε από αυτή τη δήλωση, όπως ήμουν. Και όταν ρωτήθηκε αν αυτό ήταν πολιτική των ΗΠΑ, η γενική δήλωσε ότι ο υπουργός Άμυνας σύντομα θα είναι πιο προσεχή σχετικά με αυτή την προτεραιότητα. Έτσι, τώρα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν δημοσίως για το ενδεχόμενο ενός πολέμου με τη Ρωσία; Ελπίζω όχι.
Φυσικά, μετά την Ουκρανία, δεδομένης τα μέτρα που λαμβάνονται για την ενίσχυση της στρατιωτικής ικανότητας του ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Εξασφάλιση περίπου $ 4 δισεκατομμύρια για να πληρώσει για κάποιες από τις δράσεις αυτές, μπορεί κανείς να καταλάβω γιατί το Πεντάγωνο θα μπορούσε να εξετάζει το ενδεχόμενο έκτακτης ανάγκης με τη Ρωσία. Όμως, ο σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης, δυστυχώς, δεν κάνει τίποτα για την αντιμετώπιση των ρωσικών δυνατά και χρήση μη στρατιωτικών μέσων, συμπεριλαμβανομένων πολέμου πληροφοριών, την προπαγάνδα, τον εκφοβισμό, του κυβερνοχώρου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης που έχουν αποδειχθεί τόσο αποτελεσματική. Και Brexit θα προσφέρει επίσης πολλές ευκαιρίες για τη Ρωσία στην προσπάθεια να αποδυναμώσει την ΕΕ και το ΝΑΤΟ με αυτές τις τακτικές.
Αντί της αύξησης των εντάσεων de-κλιμάκωση, θα συμβεί το αντίθετο.υποστήριξη της Ρωσίας της Συρίας και του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ θα περιπλέξει επίσης τις σχέσεις. Και μην κάνετε κανένα λάθος: Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα προσπαθήσει να ατού τις επικείμενες επικεφαλής του ΝΑΤΟ κυβέρνησης συνόδου κορυφής έχει προγραμματιστεί για αργότερα αυτή την εβδομάδα στη Βαρσοβία με κάποιου είδους τέχνασμα για να κλέψουν πρωτοσέλιδα. Υπό αυτές τις συνθήκες, τι θα έπρεπε η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες κάνουν;
Κατ 'αρχάς, οι ηγέτες πρέπει να κατανοήσουν ότι «αποτροπής» όπως νοείται σήμερα αντανακλά 20ο και όχι τη σκέψη του 21ου αιώνα. Εικόνες που επιτρέπει τον Χίτλερ να ευδοκιμήσουν στη δεκαετία του 1930 ή των πυρηνικών όπλων διασφάλιση της αποτροπής μέσω MAD - αμοιβαία εξασφαλισμένης καταστροφής που θα έχουν πιθανότατα έληξε την κοινωνία όπως την ξέραμε σε ένα θερμοπυρηνικό πόλεμο - δεν είναι απλά επίκαιρα. Ακόμη και κατά του Ισλαμικού Κράτους, νέες μορφές αποτροπής είναι απαραίτητο να περιέχει αυτόν τον κίνδυνο, ενώ την υλοποίηση του τρέχοντος σχεδίου για τη δολοφονία δρόμο του προς τη νίκη δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Αυτό 21ου αιώνα έκδοση της αποτροπής είναι πολύ λιγότερο εξαρτημένη από την καταστροφική δύναμη των όπλων από ό, τι είναι στη δύναμη των ιδεών. Απλά στάθμευση ενός τάγματος ή ταξιαρχίας των πρόσθετων στρατευμάτων στο ΝΑΤΟ μπορεί να καθησυχάσει τους συμμάχους. Θα πρέπει, ωστόσο, τι αντίκτυπο ότι στις Πούτιν, ο οποίος δεν έχει καμία πρόθεση να εισβάλλουν στα δυτικά; Η απάντηση είναι καμία εξαίρεση για να δημιουργήσει τις απαντήσεις που ευνοούν Πούτιν με εσωτερικό γραμμές επικοινωνίας και ένα κύκλο λήψης αποφάσεων που είναι εκτυφλωτικά μικρή σε αντίθεση με την επίπονη διαδικασία για την εξεύρεση συναίνεσης μεταξύ των 28 και σύντομα 29 μέλη του ΝΑΤΟ.
Αυτό που χρειάζεται είναι τον έλεγχο ή τον αποκλεισμό της στρατηγικής του Πούτιν που χρησιμοποιεί μη στρατιωτικά και πολιτικά / ψυχολογικές εργαλεία που αναφέρθηκαν παραπάνω. Είναι αυτά τα μη στρατιωτικά μέσα που πρέπει να είναι το επίκεντρο των απαντήσεων μας και δεν τον προγραμματισμό για έναν πόλεμο. Δεδομένου ότι το ΝΑΤΟ είναι μια στρατιωτική συμμαχία, με την εφαρμογή μη στρατιωτικών μέσων είναι πάντα πρόκληση.
Τέλος, ενώ οι στρατιωτικοί διοικητές πρέπει να διαθέτουν σχέδια έκτακτης ανάγκης για τους πολέμους ή συγκρούσεις που ξεσπούν ξαφνικά μέσα από ατύχημα ή εσφαλμένο υπολογισμό, ανοιχτά επικαλούμενη τη Ρωσία ως εχθρός να ηττηθεί σε πόλεμο είναι επικίνδυνη, αντιπαραγωγική και οριακά παράφρων. Εάν η πολιτική των ΗΠΑ εξετάζει το ενδεχόμενο να κάνει αυτό το δημόσιο σκοπό, το πράττει σε τεράστιο κίνδυνο και κανένα όφελος. Και μέρος του κινδύνου αυτού θα είναι παραίτηση καταλύματα σε αμοιβαίο συμφέρον μας.
Harlan Ullman είναι Arnaud de Borchgrave Διακεκριμένοι Αρθρογράφος UPI και χρησιμεύει ως ανώτερος σύμβουλος για Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή Ευρώπης, του Ατλαντικού Συμβουλίου και Στελέχη Επιχειρήσεων για την Εθνική Ασφάλεια και καρέκλες δύο ιδιωτικές εταιρείες. Το τελευταίο βιβλίο του είναι "μια χούφτα των Σφαίρες:. Πώς η δολοφονία του Αρχιδούκα Franz Ferdinand απειλεί ακόμα η Ειρήνη" Το επόμενο βιβλίο του, που αναμένεται το επόμενο έτος, είναι η «Ανατομία της αποτυχίας: Γιατί Αμερική χάνει πολέμους ξεκινάει."
