Ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση παίρνει αυτό που απαιτούν από Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξης Τσίπρας. Αυτό δεν φαίνεται σαν αυτό θα συμβεί, αλλά ας υποθέσουμε ότι ο Τσίπρας παραδίνεται. Πόσο καιρό, αναρωτιέμαι, μήπως αυτό μυρίζει νίκη;
Τσίπρας έχει συμφωνηθεί σε νέους, απαιτητικούς στόχους μέ την ΕΕ για το πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού στην Ελλάδα μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια. Το κρίσιμο σημείο είναι ότι τα μέτρα που θα χρησιμοποιήσετε για να χτυπήσει τους στόχους αυτούς δεν είναι αρκετά .
Αντί για την αύξηση του συντελεστή του φόρου προστιθέμενης αξίας (ένα είδος φόρου επί των πωλήσεων) ή / και τη συλλογή του σε ένα ευρύτερο φάσμα προϊόντων, Τσίπρας λέει ότι θα επιτεθεί στή φοροδιαφυγή και τη φορολογική απάτη. Αυτό δεν θα συγκεντρώσουν αρκετά χρήματα, λέει η Ευρώπη. Η ΕΕ θέλει περισσότερες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες για τις συντάξεις, καθώς, ό Τσίπρας αρνείται να εξετάσει. Για κάποιο λόγο, η Ευρώπη έχει επίσης επιμένοντας στίς περαιτέρω μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας. Αυτά ήταν ίσως επιθυμητή, αλλά είναι μάλλον απίθανο να αποδώσει επιπλέον ανάπτυξη σε σύντομο χρονικό διάστημα και ως εκ τούτου δεν έχουν δημοσιονομικές επιπτώσεις στον σχετικό χρονοδιάγραμμα.
Αριθμοί Τσίπρας δεν αθροίζονται, λέει Ευρώπη: Δεν είναι αξιόπιστη.
Ας υποθέσουμε ότι, όπως είπα, ότι συμφώνησε να αυξήσει το ΦΠΑ και να μειώσουν τις συνταξιοδοτικές δαπάνες. Πόσο αξιόπιστες θα ότι είναι; Οι πιθανότητες είναι καλές ότι θα είναι η τελευταία πράξη του ως πρωθυπουργός. Είχε να είναι το σπάσιμο προεκλογικών υποσχέσεων και, πέρα από αυτό, θα εξοργίζει τη φατρία του δικού του κόμματος , που νομίζει ότι έχει ήδη παραχωρηθεί πάρα πολύ. Καλό ξεμπέρδεμα, θα μπορούσες να πεις. Ωστόσο, με Τσίπρας πάει, θα το επόμενο ελληνική κυβέρνηση να είναι πιο εύπλαστη - πια διατεθειμένοι να διατηρήσουν το νέο συντελεστή ΦΠΑ ή επιμένουν, με το νέο γύρο των περικοπών στις συντάξεις; Δεν βλέπω κανένα λόγο να σκέφτονται έτσι.
Εν ολίγοις, αν ο Τσίπρας υποχώρησε και έδωσε την ΕΕ ό, τι θέλει, ότι δεν θα είναι αξιόπιστη ούτε.
Ας συνεχίσει αυτό το "Η Ευρώπη κερδίζει" πείραμα σκέψης ένα βήμα παραπέρα. Ας υποθέσουμε ότι ο Τσίπρας συνθηκολόγησε, και ότι ήταν σε θέση να παραμείνουν στην εξουσία για αρκετό καιρό για να κρατήσει τις υποσχέσεις του με κάποιο τρόπο - είτε ότι η κυβέρνηση διάδοχος ήταν αξιόπιστα συντηρητική δημοσιονομική πολιτική. Αυτό θα αρκούσε για να βάλει ελληνικά δημόσια οικονομικά στην πορεία προς την αειφορία; Η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, ίσως θυμάστε, είναι ο κύριος σκοπός της Ευρώπης σε όλα αυτά.
Η απάντηση είναι όχι, δεν θα ήταν - και αρχή μου εδώ είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ένας από τους κύριους πιστωτές και εταίρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε ό, τι συνηθιζόταν να αποκαλείται η τρόικα στην Ελλάδα.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος του Ταμείου, Olivier Blanchard, δημοσίευσε ένα άρθρο την Κυριακή η οποία δήλωσε ότι οι νέοι στόχοι του προϋπολογισμού για την επίτευξη της αειφορίας, θα χρειαστεί επίσης σημαντική νέα χρηματοδότηση και την ελάφρυνση του χρέους. Αλλά η Ευρώπη δεν θα συζητήσει ελάφρυνση του χρέους έως ότου η Ελλάδα έχει θέσει τα δημόσια οικονομικά της σε μια βιώσιμη βάση.
Το ΔΝΤ αναφέρει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να βάλει τα οικονομικά της σε βιώσιμη βάση, χωρίς περισσότερη ανακούφιση του χρέους? Η Ευρώπη λέει ότι πρέπει να. Αυτή είναι η συμφωνημένη θέση των πιστωτών. Σαφή;
Τσίπρας είναι φυσικά εξοργιστικό. Πρόσφατο ισχυρισμό του ότι η Ευρώπη « λεηλατούν »η χώρα του είναι αξιοσημείωτο, ακόμη και από τα πρότυπα του. (Δεδομένου ότι αυτή η κρίση άρχισε, η Ευρώπη έχει βάλει πολύ περισσότερα χρήματα στην Ελλάδα από ό, τι έχει αφαιρεθεί.) Αλλά η ισχυρογνωμοσύνη και προκλήσεις του Τσίπρα και η ομάδα του είναι μια φτηνή δικαιολογία για μια ευρωπαϊκή πολιτική που θα είναι, από μόνη της, χωρίς νόημα.
Ποια Ευρώπη απαιτεί την Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει - μια κυβέρνηση δεν μπορεί αξιόπιστα δεσμεύονται να κάνουν το πολιτικά αδύνατο. Και, σύμφωνα με το ΔΝΤ, ακόμη και αν αυτό θα μπορούσε να γίνει, δεν θα λειτουργήσει. Πέρα από αυτό, η θέση της Ευρώπης είναι απόλυτα λογικό.
Για να επικοινωνήσετε με τον συγγραφέα σε αυτήν την ιστορία: Clive Crook στο ccrook5@bloomberg.net
Για να επικοινωνήσετε με το συντάκτη για αυτή την ιστορία: James Gibneyσε jgibney5@bloomberg.net
