22/8/2016
Τού Νίκου Μαστοράκη:
ΕΦΗΜΕΡΑ
Εκδοτης (αλλα και αρχισυντακτης, και χρονογραφος και λινοτυπης) εγινα στα 16 μου, οταν πραγματοποιησα το μεγαλο, απιαστο ονειρο της "εντυπης" σχολικης εφημεριδας, κατι που δεν μπορουσε κανεις ουτε να το φανταστει. Οι εφημεριδουλες των Γυμνασιων (ανταγωνιστης μου και ο Σταυρος Δημας!) εβγαιναν γραμμενες στο χερι και τυπωμενες σε "πολυγραφο" (τον προπαππο του Xerox.) Eγω το ειδα σαν επιτευγμα αλλα και σαν εισοδημα. Τα "Γυμνασιακα Χρονικα" με ενα διφραγκο πούλαγαν και σε αλλα Γυμνασια και, φυσικα, ειχαν και... διαφημιση (συνοικιακα μπακαλικα, μαναβικα και φροντιστηρια.) Για να χαμηλωσω το κοστος παραγωγης, εμαθα να δουλευω τη λινοτυπικη μηχανη (προδρομο της φωτοσυνθεσης) και καταφερα (α) να εχω επιρροη στο "συστημα" και (β) να φερνω σπιτι ενα σημαντικο χαρτζηλικι. Αντε τωρα να με ρωτησει καποιος αφελης "τι θα γινεις οταν μεγαλωσεις;"
