Πρόεδρος Ραούλ Κάστρο κάλεσε τους Κουβανούς να "μειώσει τις δαπάνες όλων των ειδών» στις οικονομικές δυσκολίες για τη μείωση της παράδοσης της Βενεζουέλας πετρελαίου και την πτώση των εσόδων από τις εξαγωγές, αλλά μακριά το φάντασμα της κρίσης της δεκαετίας του '90.
AFP
«Πρέπει να μειώσουμε τις δαπάνες όλων των ειδών που δεν είναι απαραίτητα, για την προώθηση μιας κουλτούρας εξοικονόμησης και αποτελεσματική χρήση των διαθέσιμων πόρων," ο πρόεδρος δήλωσε την Παρασκευή στο Κοινοβούλιο.
Για μια εβδομάδα, κουβανική κρατική εταιρείες έλαβαν εκτελεστικά διατάγματα για τη μείωση κατά το κόστος κατά 50% τους καύσιμα και την ηλεκτρική ενέργεια, η οποία τροφοδότησε φόβους για επιστροφή στην κρίση της δεκαετίας του '90 με την παρατεταμένη διακοπές ρεύματος και παράλυση των μεταφορών και της βιομηχανίας.
«Εμείς δεν αρνούμαστε ζημιές που μπορεί να προκύψουν, ακόμη υψηλότερο από ό, τι σήμερα, αλλά είμαστε έτοιμοι και σε καλύτερη θέση στη συνέχεια να αντιστρέψει τους, " ο Κάστρο είπε απορρίπτοντας «την κερδοσκοπία και τις προβλέψεις της επικείμενης κατάρρευσης της οικονομίας μας» .
Στο πλαίσιο αυτό, δήλωσε ότι μια αύξηση της τάξης του 1% κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους, τα μισά από το χρονοδιάγραμμα, λόγω της πτώσης των εσόδων από τις εξαγωγές, η οποία σηματοδότησε τις χαμηλότερες τιμές του νικελίου, η αποτυχία της παραγωγής καταγράφηκε και πώληση ζάχαρης, και άλλα αναμενόμενα έσοδα.
Κούβας οικονομολόγος Χουάν Triana εκτιμάται ότι η πτώση των τιμών του νικελίου από $ 14.393 ανά τόνο το 2015 σε $ 8.500 το τρέχον έτος, θα προκαλέσει απώλειες στην Κούβα για περίπου 330 εκατομμύρια δολάρια.
Στην περίπτωση της ζάχαρης, η αποτυχία του στόχου παραγωγής σημαίνει ότι η Κούβα δεν θα πουλήσει περίπου 360.000 τόνους, που ισοδυναμεί με 136 εκατομμύρια δολάρια, Triana, δήλωσε σε πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύθηκε στην ψηφιακή πύλη Oncuba.
Κάστρο είπε ότι τρεις μήνες μετά Μπαράκ Ομπάμα εκτελεστικό διάταγμα που επέτρεπε τη χρήση του δολαρίου στην Κούβα στις διεθνείς συναλλαγές, "η αλήθεια είναι ότι δεν έχει επιτευχθεί ακόμα κάνει τις πληρωμές ή καταθέσεις μετρητών στο νόμισμα αυτό."
Είπε ότι τα μέτρα λιτότητας που έλαβε η κυβέρνησή του είναι «με στόχο την αντιμετώπιση της κατάστασης και να εξασφαλίσει τις κύριες δραστηριότητες που εξασφαλίζουν τη ζωτικότητα της οικονομίας, ελαχιστοποιώντας τις επιπτώσεις στον πληθυσμό."
Κατά τη συνάντηση, ο υπουργός Οικονομίας Μαρίνο Murillo εξήγησε ότι τα μέτρα που, επίσης, "θα πρέπει να σχετίζεται με τον περιορισμό των πληρωμών και της διοίκησης σε ξένο νόμισμα στην εξαγορά της χώρας από βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα».
- Η ανάκαμψη από την κρίση της Βενεζουέλας -
Μία από τις κύριες αιτίες της οικονομικής επιβράδυνσης σε αυτό το τρίμηνο ήταν η μείωση των παραδόσεων πετρελαίου από τη Βενεζουέλα, η κύρια πολιτική και οικονομική σύμμαχος του νησιού.
Κούβα έλαβε περίπου 85.000 βαρέλια ανά ημέρα του πετρελαίου από τη Βενεζουέλα, με εγκαταστάσεις των πληρωμών, ποσό που αντιπροσωπεύει σχεδόν το 60% της κατανάλωσής της, και γνώρισε μια «κάποια συστολή» κατά το πρώτο εξάμηνο, λόγω της κρίσης στη χώρα αυτή, ο Κάστρο είπε, χωρίς να προσδιορίζει τα στοιχεία.
"Προφανώς αυτό έχει να προκαλείται επιπλέον άγχος για τη λειτουργία της κουβανικής οικονομίας", πρόσθεσε.
Αλλά η Κούβα λαμβάνει επίσης έσοδα από τις ιατρικές και εκπαιδευτικές υπηρεσίες που παρέχονται πάνω από 30.000 Κουβανοί στη Βενεζουέλα, οι περισσότεροι γιατροί, οι οποίοι έχουν επίσης επηρεαστεί.
Ωστόσο, "θα συνεχίσουμε δανεισμού στη Βενεζουέλα, στο καλύτερο της δυνατότητάς μας, η συνεργασία συμφώνησαν να βοηθήσουν στη διατήρηση των επιτευγμάτων στις κοινωνικές υπηρεσίες».
Κάστρο είπε ότι παρά τις οικονομικές δυσκολίες », έχει καταφέρει να διατηρήσει τη συμμόρφωση με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε κατά τη διαδικασία της αναδιάρθρωσης των χρεών με τους ξένους πιστωτές."
Παραδέχθηκε, ωστόσο, κάποιες καθυστερήσεις στις πληρωμές. "Θέλω να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μας για την εμπιστοσύνη και την κατανόησή τους για την μεταβατική κατάσταση στην οποία βρίσκουμε", είπε.
Η κυβέρνηση του Ραούλ Κάστρο, στην εξουσία από το 2006, άρχισε μια αργή διαδικασία των οικονομικών μεταρρυθμίσεων που έχουν ανοίξει περισσότερο χώρο στην ιδιωτική πρωτοβουλία, αν και η κατάσταση εξακολουθεί να ελέγχει περισσότερο από το 80% της οικονομίας.
