Ε.Ε: Φλυαρίες για Βρυξέλλες

"Τι κάνει ένας τουρκος ελαιοπαραγωγός, ένας δανός αγρότης, και ένας ιρλανδός ψαράς τί κοινό έχουν;"

 

 Αυτό ακούγεται σαν την αρχή του κακόγουστο αστείο. Αλλά ήταν το ερώτημα που θέτει ο πατέρας μου για μένα όταν τον επισκέφθηκε στην Αγγλία μερικές ημέρες μετά τη βρετανική ψηφοφόρων αποφάσισε να κόψει τους δεσμούς με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

σημείο ήταν ότι οι πολίτες των 28 χωρών (σύντομα 27) που απαρτίζουν την ΕΕ έχουν πολύ λίγα κοινά πολιτισμικά ή οικονομικά, οπότε δεν έχει νόημα να τους αναγκάσουν μαζί σε μια συνομοσπονδία.

 

Δεν έχουν πολλά κοινά γλωσσικά είτε, ο μπαμπάς μου πρόσθεσε. "Η ΕΕ δαπανά δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως για ταυτόχρονη μετάφραση στο Κοινοβούλιο της ΕΕ στις Βρυξέλλες, για παράδειγμα, τη μετάφραση της Μάλτας να δανικά ή εσθονική στην ιρλανδική γαελική."

 

Φιλοξενώντας τόσες πολλές γλώσσες - στο Κοινοβούλιο της ΕΕ, στις δημοσιεύσεις, στο Διαδίκτυο - έχει μια πολύ μεγαλύτερη τιμή. Η New York Times αναφέρει ότι η ΕΕ δαπανά περισσότερα από 1 δις $ το χρόνο για τη μετάφραση και τη διερμηνεία.

 

Δεν ήταν πάντα τόσο δύσκολο. Όταν ο προκάτοχος της ΕΕ, γεννήθηκε στη δεκαετία του 1950, υπήρχαν μόνο έξι χώρες, και τα γαλλικά ή τα αγγλικά ήταν μιλήσει στις περισσότερες από αυτές. Τώρα που η Ένωση έχει διογκωθεί σε 28, υπάρχουν 24 γλώσσες.

 

Μερικές από τις επίσημες γλώσσες της ΕΕ, όπως η ιρλανδική γαελική, ομιλούνται από σχεδόν οποιονδήποτε, οπουδήποτε. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Είναι όλα σχετικά με την πολυμορφία και την εκμάθηση γλωσσών, λένε εκείνοι που υπερασπίζονται την πρακτική. Όλες τις επίσημες επιχειρηματικές ανάγκες μετάφραση από κάθε γλώσσα σε κάθε γλώσσα.

 

Αυτό δεν είναι 24 μεταφραστές που χρειάζονται. Αυτό είναι 24 μεταφραστές για Gaelic, 24 για τους Γάλλους, 24 για τη γερμανική, και ούτω καθεξής. Συνολικά, υπάρχουν 226 παραλλαγές.

 

Γνωρίζετε κάποιον που μιλάει τόσο της Μάλτας και της Εσθονίας; Μπορεί να υπάρχουν ένας ή δύο άνθρωποι στον κόσμο που κάνουν. Και ποτέ δεν θα λείπει για μια θέση εργασίας για όσο διάστημα η ΕΕ είναι περίπου. Ακόμη και η Times, πάντα μια μαζορέτα της διαφορετικότητας, αναγνωρίζει ότι όλες αυτές οι γλώσσες είναι «ένα κομμάτι ενός στελέχους».

 

Η κατάσταση είναι μόνο πρόκειται να πάρει χειρότερα. Υπάρχει ένα κίνημα για την αναγνώριση του Λουξεμβούργου, ακόμη και αν οι πολίτες του Λουξεμβούργου μιλούν γερμανικά και γαλλικά.