Ωριμοτερο απο καθε αλλη φορα και χωρις ιδιαιτερη προσπαθεια να κερδισει τη συμπαθεια του θεατη, ηταν χθες το καλο παιδι Αλεξης, στον Νικο Χατζηνικολαου. Αυτο τουλαχιστον αποκομισα απο τα ψηγματα των πουρναδικων, καθως (α) επενδυσα πολυ καλυτερα τη νυχτα μου, αναμεσα σε Ακροπολη δεξια και Λυκαβηττο αριστερα (β) ειμαι σιγουρος οτι το κοσκινισμα της πρωϊνης φλυαριας απεδωσε τα best of Tsipras με ακριβεια και ειλικρινεια. Αναμεσα σε Φαφλατακηδες, Μπαρουφακηδες, Μπουρδακηδες, Σαχλακηδες, Δραχμουλακηδες, και Κουφιοκεφαλακηδες της κυβερνησης, πολυ φοβαμαι πως ο Αλεξης ειναι οντως μοναχικος λυκος (κατα πολλους "λυκοπουλο") ομως με καλες προθεσεις για να τελειωσει η αβεβαιοτητα. Οι αλλοι ειναι απλως αναχωματα, μπαζα, ερμα, βαρος, σαβουρα.