Δεν καταλαβαίνω αυτή την επιμονή του κ. Τσίπρα να ζητά ασταμάτητα τα «βρώμικα» δανεικά των τοκογλύφων και ανάλγητων δανειστών και εταίρων μας! Αλήθεια δεν την καταλαβαίνω!
Όταν μάλιστα έχεις κύριε Πρωθυπουργέ εκπονήσει ένα καταπληκτικό πρόγραμμα όπως αυτό «της Θεσσαλονίκης», το οποίο έτσι και το εφαρμόσεις θα εκλέγεσαι εις τους αιώνας των αιώνων και μάλιστα με ποσοστά του προέδρου της Β. Κορέας, δεν είναι κομματάκι μαζοχιστικό να λιώνεις στο τηλέφωνο του άκαρδου του Γιουνκέρ, να υποχρεώνεσαι στα καπρίτσια του Ομπάμα, να κρέμεσαι από τα … κέφια του Πούτιν ή να ξημεροβραδιάζεσαι στο σκάιπε με την ναζίστρια την «μαντάμα» Μέρκελ;
Go on λοιπόν αγαπητέ Πρωθυπουργέ μας, ρίξε μια μούντζα σε όλους ετούτους τους άσχετους, τους σαδιστές, τους σκληρόκαρδους, τους ζηλιάρηδες της «πρώτης φοράς αριστερά» δόξας Σου, τους υπονομευτές της κυβέρνησης, τους εχθρούς του ελληνικού λαού, τους ολετήρες του Έθνους μας. Ρίξε τους μια μεγαλοπρεπή μούντζα αγαπητέ μου Πρωθυπουργέ και προχώρα αγέρωχος προς τον Παρνασσό της δημοσκοπικής Σου αποθέωσης εφαρμόζοντας περήφανα και απαρέγκλιτα το φοβερό και τρομερό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το άγιο δισκοπότηρο της Θεσσαλονίκης!
Πώς;
ΔΕΝ υπάρχουν τα χρήματα; ΔΕΝ έχουμε σάλιο;
Δεν έχουμε ούτε για να κολλήσουμε ένα πενηντάρικο στο κούτελο του νταουλτζή που θα παίζει για να χορεύουν πεντοζάλη οι αγορές;
Πώς;
Στραγγίσαμε όλα τα μετρητά και σε λιγάκι δεν θα έχουμε ούτε για το χαρτί που θα τυπώσουμε τις δραχμές; Δεν ξέρουμε αν θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις μετά τον Ιούνιο; Χρωστάμε σχεδόν 5 δις στους ιδιώτες προμηθευτές του δημοσίου; Δεν έχουμε ούτε τα λεφτά για τα ψηφοδέλτια αν χρειαστεί να προχωρήσουμε σε εκλογές; Οι τράπεζες έχουν αδειάσει από καταθέσεις (κάτω από 130 δις τον Μάιο) και χωρίς τον ELA δεν αντέχουν ούτε λίγες μέρες; Η χρηματοδότηση εταιρειών ή φυσικών προσώπων του επιχειρείν είναι άγνωστη λέξη εντός του 2015;
Μάλιστα! Και γιατί όλα αυτά αγαπητέ μου Πρωθυπουργέ, τις πταίει; Γιατί είναι κάπως ανώριμο και αστείο να ισχυρίζεται ένα κόμμα της πολιτικής αξίας του ΣΥΡΙΖΑ και ένας Πρωθυπουργός του δικού Σου ύψους πως βρήκε καμένη γη και άδεια ταμεία, ειδικά μάλιστα μετά από την άσκηση πενταετούς σκληρής, ανηλεούς και «φιλολαϊκής» αντιπολίτευσης εκ μέρους Σου, όπου κατά κόρον κατακεραύνωνες τις προηγούμενες κυβερνήσεις ακριβώς πως «έχουν καταστρέψει την χώρα και τον ελληνικό λαό». Μη μου πεις φίλτατε Πρωθυπουργέ μου πως στ’ αλήθεια περίμενες να βρεις φίσκα τα ταμεία και τα πάντα να δουλεύουν ρολόι!
Από την άλλη, είναι κάπως παιδιάστικο να μυξοκλαίει ένα «λεβέντικο» και «πρώτη φορά στα δύο» επιτελείο «διαπραγματευτών» που παραδίνουν μαθήματα πατριωτισμού, υπευθυνότητας και καπατσοσύνης, πως δεν «τους παίζουν», πως τους παγιδεύουν, πως τους ξεγελούν, πως τους κοροϊδεύουν, πως τους πιέζουν, πως τους εκβιάζουν, πως τους «τρολάρουν», πως τους σφίγγουν την θηλιά στον λαιμό, αυτοί οι κακοί, οι αχαρακτήριστοι, οι τοκογλύφοι, οι άκαρδοι και άπονοι διαπραγματευτές των πιστωτών και εταίρων μας.
Και τέλος, είναι απογοητευτικό αγαπητέ Πρωθυπουργέ μου που, αντί να τραβάς περήφανα και αποφασιστικά εκείνο τον «άλλο δρόμο» που υποσχέθηκες προεκλογικά, εκείνον τον δρόμο που δεν υπήρχε «μία στο εκατομμύριο» να σου αρνηθούν, εκείνο τον δρόμο που θα έφερνε τα λεφτά για το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, χωρίς «κακά μνημόνια» και άλλου είδους υποχρεώσεις, εκείνο τον δρόμο που θα τους παίζαμε νταούλια και οι αγορές θα χορεύανε, εκείνο τον δρόμο στον οποίο θα μας ακολουθούσε όλη η Ευρώπη, εκείνο τον δρόμο τον εύκολο, τον ομαλό, που δεν κατάφερναν τόσα χρόνια να «περπατήσουν» οι «μερκελιστές», «γερμανοτσολιάδες» σαμαροβενιζέλοι, αποφάσισες (;) τελικά να τραβήξεις ακριβώς την ίδια κακοτράχαλη και δύσβατη ανηφοριά που περπάτησαν και οι προηγούμενοι. Και όπως είναι εντελώς φυσικό, μιας και είσαι αμάθητος εντελώς σε τέτοιου είδους ανηφοριές, σχεδόν τα έκανες μπάχαλο πριν ακόμη περάσουν μερικοί μήνες! Και έρχεσαι στην Βουλή με την αποτυχία Σου παραμάσχαλα μεγάλε «τιμονιέρη» και ζητάς τι; Ζητάς να σε στηρίξουν όλοι αυτοί που τόσον καιρό λοιδόρησες, έβρισες, υποτίμησες, αδίκησες, προσπάθησες να ξεφτιλίσεις. Ζητάς να σε στηρίξουν, χωρίς καν να τους λες σε τι ακριβώς. Χωρίς καν να είσαι βέβαιος ότι σε στηρίζουν οι δικοί Σου! Ζητάς να σε στηρίξουν να ανεβείς την ίδια δύσκολη ανηφόρα, που όταν την ανέβαιναν αυτοί και μάλιστα με πολύ χειρότερες συνθήκες, εσύ αντάρτης και ανέμελος ελεύθερος σκοπευτής τους έβαζες σε κάθε βήμα τρικλοποδιά, τους πυροβολούσες χωρίς έλεος, τους πετροβολούσες χωρίς αισχύνη, τους τραβούσες – λειτουργώντας ως βαρίδι και έρμα – για να πέσουν.
Ε, όχι λοιπόν αγαπητέ μου Πρωθυπουργέ! Αν είναι να περπατήσεις εκείνο τον άλλο φανταστικό Σου δρόμο με την επίκληση του οποίου και εκλέχτηκες, ο δρόμος ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. Αν είναι όμως να τραβήξεις ακριβώς την ίδια στράτα των «προσκυνημένων μερκελιστών» που τόσο λοιδόρησες όλα τούτα τα χρόνια, με συγχωρείς, αλλά οφείλεις τουλάχιστον ένα μεγάλο συγνώμη. Και το οφείλεις και σε αυτούς που κορόιδεψες, δηλαδή τους ψηφοφόρους Σου, και σε αυτούς που τόσο αδίκησες, δηλαδή τους πολιτικούς Σου αντιπάλους και κυρίως την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά. Μονάχα τότε θα δικαιούσαι να ζητήσεις πολιτική στήριξη σε αυτή Σου την προσπάθεια.
Εν ολίγοις, καλώς ήρθες στο κλαμπ των μνημονιακώναγαπητέ μου Πρωθυπουργέ! Τα πρώτα εκατό χρόνια είναι τα δύσκολα, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας.
