Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας:

ΕΛΛΑΔΑ: Παρίας της Ευρώπης

****** 

 
Αυτό θέλουμε για την πατρίδα μας;
 

Εντάξει, κάποιος θα υπογράψει τη συμφωνία με τους δανειστές, θα μας δώσουν λεφτά, θα αρχίσουν να υλοποιούνται σκληρά μέτρα του μνημονίου, θα κοπούν μισθοί και συντάξεις, θα αυξηθούν οι φόροι, θα ομαλοποιηθούν οι πληρωμές και γενικά δεν θα χρεοκοπήσουμε.

Αυτό είναι το καλό σενάριο, για το κακό ας μην το συζητάμε. Ωστόσο, έχει σημασία να δούμε τι έχει γίνει στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια. Το μόνο που έχει γίνει είναι η καθημερινή διαχείριση της χώρας. Να βρούμε λεφτά να πληρώσουμε, να μας δανείσουν οι ξένοι, να προσλάβουμε κανέναν στα κρυφά, να δώσουμε κανένα επιδοματάκι, να τα πούμε δύο φορές το μήνα με την τρόικα.

Έτερον ουδέν. Ούτε μια πρόταση για το μέλλον αυτής της χώρας. Ούτε ένα όραμα πενταετίας ή δεκαετίας. Το πολιτικό σύστημα της χώρας, όλα τα κόμματα μηδενός εξαιρουμένου το μόνο που κάνουν είναι διαχείριση να βγει η μέρα κουτσά στραβά. Λες και δεν υπάρχει η επόμενη ημέρα, λες και κανείς δεν δείχνει να ασχολείται με τις επόμενες γενιές των παιδιών μας. Ένα σχέδιο για την Ελλάδα δεν έχει κατατεθεί εδώ και χρόνια. Πριν από 40 χρόνια ο Καραμανλής είχε όραμα να βάλει τη χώρα στην Ευρώπη πάση θυσία. Το έκανε. Αυτό ήταν όραμα όπως και το σχέδιο του Σημίτη να βάλει τη χώρα στην ΟΝΕ. Το έκανε κι αυτό ήταν μια πολιτική απόφαση η οποία βεβαίως υλοποιήθηκε με λάθος τρόπο αλλά τουλάχιστον ήταν ένας στόχος. Από εκεί κι έπειτα κανένα όραμα για τη χώρα παρά μόνο να πληρώσουμε τη δόση, να πληρώσουμε τους μισθούς, να διορίσουμε κομματικούς στρατούς, να βολέψουμε φίλους και ημετέρους ή όπως λέει κι ο λαός «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε, ό,τι αρπάξει ο…».

Το πολιτικό σύστημα βυθισμένο στη μετριότητα και βοηθούμενο βεβαίως από όλους εμάς που το στηρίζουμε, βολεύτηκε στο να μην κάνει σχέδια για το μέλλον. Κανείς μέχρι σήμερα τα τελευταία χρόνια δεν κατέθεσε μια αναπτυξιακή ατζέντα που θα έφερνε επενδύσεις, θέσεις εργασίας, άνοιγμα της Ελλάδας στον κόσμο, αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και κυρίως αλλαγή νοοτροπίας των ίδιων των πολιτών.

Στην καταστροφή και στο ταγκό χρειάζονται δύο. Η Ελλάδα καταστρέφεται με ευθύνη του πολιτικού συστήματος και του λαού. Σήμερα επιχαίρουμε που έχουμε λεφτά να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Τόσο χαμηλά έχουμε πέσει ώστε τα αυτονόητα να φαντάζουν ως μεγάλα επιτεύγματα. Άραγε που είναι τα πραγματικά στοιχήματα για τη χώρα και τα παιδιά μας; Να βάλουμε κάτω την πραγματικότητα, να δούμε τις δυνατότητές μας ως χώρα και πολίτες και να χαράξουμε μια εθνική στρατηγική για το πώς θέλουμε να είμαστε π.χ. το 2030. Και το στόχο αυτό να μην τον αλλάξουμε ποτέ και να στηρίξουμε τις προσπάθειες που θα γίνουν για την επίτευξή του. Να ξέρουμε ότι τα παιδιά που σήμερα είναι έως 10 ετών θα έχουν μια χώρα που θα αξίζει να ζήσουν και να εργαστούν κι όχι μια Ελλάδα αφιλόξενη και διαλυμένη. Μια χώρα που θα σέβεται τους άξιους, που θα προσπαθεί να κάνει μέσω της παιδείας τους μέτριους άριστους κι όχι το αντίθετο. Που θα μαθαίνει στα παιδιά της να την αγαπούν αλλά να μην την ηρωοποιούν και ταυτόχρονα να την θυματοποιούν. Που θα μαθαίνει στις γενιές που ακολουθούν ότι μόνο με σκληρή δουλειά θα πετύχουν κι όχι με τους «κολλητούς» και τα βύσματα. Που θα δείχνει κάθε στιγμή στους πολίτες της ότι αξίζει να εργάζονται για να την κάνουν μεγάλη κι όχι μια διαρκή μετριότητα.

Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα δεν διαφέρει και πολύ από αυτά άλλων χωρών όπου συναντώνται πάνω – κάτω πολλά αρνητικά χαρακτηριστικά. Μόνο στις άλλες χώρες εμφανίζονται κάποιοι και κρατούν από το χέρι την πατρίδα τους, της δίνουν ένα όραμα και φροντίζουν ώστε το μεγάλο στοίχημα να κερδηθεί.

Η Ελλάδα έχει μείνει πίσω και θα συνεχίσει να είναι παρίας της Ευρώπης όσο πολίτες και πολιτικοί δεν αντιλαμβάνονται ότι το σήμερα είναι μια στιγμούλα μέσα στο χρόνο. Ότι ακολουθεί το μέλλον και πάνω σ’ αυτό πρέπει να επενδύσουμε όλοι αντί να κοιτάζουμε πως θα «βολέψουμε» το παρόν. Αν μείνουμε στην ίδια αυτοκαταστροφική λογική τότε θα πρέπει να βρούμε ώμο να κλάψουμε την Ελλάδα. Και δε θα βρίσκουμε γιατί οι επόμενες γενιές θα φύγουν και θα ρίξουν πίσω τους μαύρη πέτρα.