Πυρήνας Υποστηρικτών Κώστα Καραμανλή
Είμαστε απ΄αυτούς που δεν μασάμε τα λόγια μας και το έχουμε αποδείξει από την πρώτη ώρα που δημιουργήσαμε αυτή τη σελίδα.
Γι΄αυτό λοιπόν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι ο λόγος που δεν απαντάμε στο βασικό ερώτημα που μας θέτετε του ''τι θα πρέπει να ψηφίσουμε Πυρήνα στις προσεχείς εκλογές'', δεν έχει να κάνει με πιθανό φόβο απ΄τη πλευρά μας, αλλά με την μη ύπαρξη εμπιστοσύνης στο σύνολο του σημερινού πολιτικού συστήματος.
Αγαπητοί επισκέπτες.
Η εξεύρεση της λύσης ενός προβλήματος είναι εφικτή, μόνο στη περίπτωση που το πρόβλημα γίνει κατανοητό.
Και δυστυχώς εδώ έχουμε να κάνουμε με τη μη κατανόηση του πραγματικού προβλήματος.
Γιατί το μείζον ζήτημα αυτή τη στιγμή είναι η έλλειψη της ηγετικής φυσιογνωμίας που μπορεί να εφαρμόσει τις ενδεικνυόμενες λύσεις και όχι οι προτεινόμενες πολιτικές για την έξοδο μας από την κρίση.
Και εδώ έρχεται ο στοχευμένος αποπροσανατολισμός των Μ.Μ.Ε που οδηγούν την διαδικασία εκεί.
Τι έχω να περιμένω, από έναν ευνουχισμένο από την Μέρκελ, Αντώνη Σαμαρά;
Τι προσδοκώ από τον εκλεκτό αυτή τη στιγμή των Αμερικανών, Αλέξη Τσίπρα; Θα πρέπει να περιμένω να περάσουν είκοσι χρόνια, για να καταλάβω και γι΄αυτόν ότι είναι άνθρωπός τους, όπως ο ''αντιαμερικανός'' Ανδρέας Παπανδρέου;
Για τον ΓΑΠ δεν ρωτώ. Απλά ελπίζω να είναι μικρή η ''δεξαμενή'' των ανεγκέφαλων.
Και ευελπιστώ αυτή η ''δεξαμενή'' να είναι μικρή διότι από την ίδια ''δεξαμενή'' θα ψωνίσουν και τα άκρα. Η Χρυσή Αυγή και ο Καρατζαφέρης.
Τον Βενιζέλο, ηγέτη δεν θα τον πεις ούτε στη γιορτή του.
Απ΄τον Θεοδωράκη τι μπορούμε να περιμένουμε; Ακόμα και να παραβλέψουμε το γεγονός ότι αποτελεί άνθρωπο του ΔΟΛ και των συμφερόντων. Ποιος είναι αυτός που μπορεί να δει ως ηγέτη τον Θεοδωράκη;
Το ίδιο ισχύει και για τον Καμμένο. Λίγος με ταβάνι το βουλευτιλίκι.
Απ΄ το Κ.Κ.Ε το μόνο που έχουμε να ελπίζουμε είναι κάποια στιγμή θα συμβαδίσει με τον χρόνο, γιατί αυτοί οι άνθρωποι έχουνε μείνει στη λήξη του εμφυλίου. Σα να μη πέρασε μια μέρα.
Οπότε που καταλήγουμε; Στο μηδέν!!!
Στο μηδέν και οι προσδοκίες μας λοιπόν σήμερα.
Ένα μηδενικό σήμερα, που δημιουργεί τις άμεσες προτεραιότητες του αύριο.
Οι αρχαίοι λέγανε, ουδέν κακόν αμιγές καλού.
Και οι αρχαίοι, ξέρανε τι λέγανε!!!
Γιατί στην ανάγκη, θ΄αναγκαστούν να δουν και οι τυφλοί!!!
