******
7/2/2017
Του Γιώργου Κράλογλου
Φτάνουν αυτά. Τι άλλο χρειάζεται για να φουντώσουν οι ανησυχίες μας. Ο Τσίπρας δηλώνει πως η αβεβαιότητα θα λήξει. Και η πολυεθνική l’Οreal μιλάει για άτυπη συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό. "Μεταφρασμένα", από τα Συριζαικά, τι μας λένε; Το τέταρτο μνημόνιο είναι στην τσέπη σας. Και για ανάπτυξη ο πρωθυπουργός κάνει "καμάκι" σε πολυεθνικές. Αλλά η συνέχεια είναι που τρομάζει...
Ας ξεκινήσουμε με την αξιολόγηση. Όλα βεβαιώνουν πως θα ολοκληρωθεί μέσα στον Φεβρουάριο ή στις αρχές Μαρτίου. Και ότι ο Ντράγκι μάλλον δεν θα στυλώσει τα πόδια... για μια εκπρόθεσμη παραχώρηση της ποσοτικής χαλάρωσης.
Αυτά όμως προϋποθέτουν δύο πράγματα. Τους 153 του "ναι σε όλα" να πάρουν επάνω τους το ρεζιλίκι με τα μέτρα που θα περιλαμβάνει. Και την υποχρέωση να αραδιάζουν (στις έδρες τους) τσουβάλια σανό και ψέματα για να διασφαλίσουν τους άλλους 30 μήνες στη Βουλή... και να μην επιστρέψουν στα καφενεία τους...
Γιατί, αν εξαιρέσουμε 5-10 από τους 153 οι υπόλοιποι όχι Βουλή δεν θα ξαναδούν στη ζωή τους αλλά θα πρέπει να αλλάξουν στέκια και γειτονιές.
Μετά τις εκλογές (καλοκαίρι ή φθινόπωρο του 2018) είναι θέμα αν θα τολμήσουν να πουν ακόμη και πως είχαν σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ας δοκιμάσει ο σύντροφος Μπαλάφας να πάει στο καφενείο της Σάμου που έκανε τον αριστερό επαναστάτη και θα καταλάβει τι λέμε.
Στους 30 μήνες όμως (μέχρι να πάμε σε εκλογές) εμείς, οι ψηφοφόροι και οι φορολογούμενοι, είμαστε που θα συνεχίσουμε το μαρτύριο της σταγόνας... στην οικονομία.
Ο αφανισμός της τάξης του ελεύθερου επαγγελματία που διαδέχθηκε την πλήρη αποβιομηχάνιση και τον αποδεκατισμό της μεσαίας τάξης και των μικρομεσαίων δεν είναι το τέλος.
Είναι η αρχή της νέας διετίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία. Και το ξήλωμα της οικονομίας που κατάφεραν τη διετία 2015-2016 θα φαντάζει "ανάπτυξη" μπροστά σε ό,τι έρχεται.
Τα "κοράκια" εξαγοράς κόκκινων δανείων, ακινήτων, επιχειρήσεων και εκτάσεων ιδιωτικών επιχειρήσεων (κυρίως στον χώρο της βιομηχανίας, της βιοτεχνίας και της αγροτικής παραγωγής) μαζί με τους πλειστηριασμούς (που επίσης θα καρπωθούν) έχουν πάρει ήδη θέσεις σε Τράπεζες.
Επιχειρηματίες (ακόμη και της λεγόμενης βαριάς βιομηχανίας) θεωρούν ότι μόνο το ζήτημα της αξίας είναι που χαλάει περισσότερες από 500 συμφωνίες πώλησης εργοστασιακών εγκαταστάσεων και εκτάσεων.
Πιστεύουν δε (οι ίδιοι οι προσφέροντες της επιχειρηματικές τους περιουσίες) ότι αν δεν κλειστούν συμφωνίες μέσα στο 2017 τα πράγματα θα πάρουν χειρότερη τροπή το 2018. Γιατί θα χαθούν και οι σημερινές προσφορές.
Τα δε Επιμελητήρια μελετώντας τις συνέπειες από τη "γενοκτονία" του ελεύθερου επαγγελματία προβλέπουν τουλάχιστον 80-100.000 διαγραφές επαγγελματιών μέχρι το τέλος του 2018. Λόγω ανεργίας τους ή και για λόγους μετανάστευσης.
Από τις συζητήσεις των ημερών (με την ευκαιρία εκδηλώσεων για την οικονομία) προκύπτει ότι στην επιχειρηματική μετανάστευση των 60.000 επιχειρήσεων (συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που αφορούν την έδρα μόνο) θα προστεθούν τουλάχιστον 20.000 μετανάστες από τον χώρο των ελεύθερων επαγγελματιών.
Και γιατί όλα αυτά; (είναι ήδη αισθητά, αν όχι και ορατά). Γιατί 153 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ (από τους οποίους η μεγάλη πλειοψηφία που να φαντασθούν ότι θα είχαν ποτέ τα σημερινά μεγαλεία μέσα και έξω από τη Βουλή) αδιαφορούν για την οικονομία, την κοινωνία, την κυριαρχία της Ελλάδας. Βλέπουν μόνο τα δικά τους κέρδη από την τσέπη του ελληνικού λαού.
Τι άλλο όμως να περιμένεις σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου ο πρωθυπουργός της προσγειώνει το πρωθυπουργικό αεροπλάνο στο Παρίσι για να κουβεντιάσει... μόνος του (προσέξτε το αυτό) τα επενδυτικά σχέδια μιας γαλλικής πολυεθνικής που λειτουργεί στην Ελλάδα 50 χρόνια (δέχομαι απόλυτα την ερμηνεία-διαρροή από το Μαξίμου) σε μια μυστική συνάντηση η οποία αποκαλύφθηκε τυχαία...
Βεβαίως πρωθυπουργούς, μονάχους τους, να ψάχνουν επενδύσεις πολυεθνικών από την Δύση υπήρξαν και στο παρελθόν. Μόνο που ήταν όλοι Αφρικανοί. Αρχηγοί φυλών ντυμένοι με παρδαλά ρούχα και φτερά... Ήθελαν και αυτοί να πάνε πολυεθνικές στους ιθαγενείς τους. Αλλά εξαφανίσθηκαν. Χάθηκαν εντελώς μέσα στη γραφικότητα τους. Πριν από μισό και πλέον αιώνα αντικαταστάθηκαν από επιχειρηματικές αποστολές... Ακόμη και στην Αφρική.
