Το μήνυμά μας είναι, μερικές φορές, όταν τα ίδια τα θεμέλια της κοινωνίας αμφισβητείται και εκφυλισμένη όπως η δική μας είναι, με έδρα τις αξίες, τις μετρήσεις, κανόνες, πρότυπα και αρχές, δηλαδή πολιτικές ιδεολογίες, να γίνει ανεφάρμοστη. Αυτό είναι όταν η πολιτική τάξη χάνει τον προσανατολισμό.
Το πολίτευμα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας διαμορφώθηκε και καθιερώθηκε τον 20ο αιώνα. Δύο αντίθετες θεωρίες και ιδεολογίες που σχετίζονται με το κεφάλαιο και την εργασία προέκυψε? ήταν φιλελευθερισμού και του σοσιαλισμού. πραγματικό σημείο αναφοράς τους, όμως, ήταν βιομηχανικού κεφαλαίου και τα μέσα παραγωγής.
Αλλά ενώ είχαν εμπλακεί σε διαφωνίες σχετικά με τα βιομηχανικά δυνάμεις, οι νέες δυνάμεις της τεχνολογίας μεγάλωναν ισχυρή, αν και δεν είχαν καμία ιδεολογική αναπαράσταση. Αυτές οι νέες δυνάμεις άσκησε αφόρτιστο, uncolored πραγματισμό στο προσκήνιο.
Όλα uncolored, ανεξάρτητες πολιτικές δυνάμεις επένδυσαν στις νέες νοερά δυνάμεις που προώθησε την ανάπτυξη των γνώσεων, που φαίνεται καλύτερα στην υψηλή τεχνολογία, ενώ οι πολιτικές ιδεολογίες ήταν δεμένα σε βιομηχανικές δυνάμεις και ο πραγματισμός ήταν κατεδάφιση βιομηχανοποίηση.
Κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα ισοτιμίας μεταξύ ιδεολογίας και πραγματισμού επιτεύχθηκε. Μια κοινωνία ισχύος ισοτιμία ιδρύθηκε και μεγάλες αλλαγές έλαβαν χώρα στην κοινωνία και την παραγωγή.Η αυγή του 21ου αιώνα, είδε νέες δυνάμεις κουνώντας τα θεμέλια της ισοτιμίας και προσθέτοντας το βάρος τους στη σημασία της αχρωμάτιστος πολιτικό πραγματισμό , ενώ ιδεολογίες που εξακολουθούν να σχετίζονται με την παρωχημένη βιομηχανικές εγκαταστάσεις καταστράφηκαν και απορρίφθηκαν με το να είναι υποχρεωμένοι να ασκήσουν το είδος αμερόληπτη πραγματισμού που είναι σχεδόν πάνταασύμβατη με την ιδεολογική αλήθειες . Σε αυτή την δύσκολη κατάσταση, τα πολιτικά κόμματα και οι πολιτικοί είχαν μειωθεί σε άθλια, αναξιόπιστα στοιχεία καθιστώντας ανεφάρμοστη υποσχέσεις. Έτσι απάντησε με άδειο πολιτική κοινοτοπίες που αμέσως αναιρείται από πρακτικές υποχρεώσεις. Κόμματα και οι πολιτικές δυνάμεις εμφανίστηκε μόνο για να εξαφανιστεί και πάλι σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, προκαλώντας πολιτική και ιδεολογική σύγχυση πριν καταρρεύσει σε έναν σωρό των αποδυναμωθεί, εκφυλισμένες ιδεολογίες.
Πραγματισμός και νοερά δυνάμεις να παίξει το ρόλο της τυφλής αδυσώπητης καταστροφείς των ιδεολογιών και αργά ή γρήγορα η πολίτευμα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, θα γίνει ανεφάρμοστη -ένα άθλιο σκιά του πρώην δόξα εκφυλιστούν σε κανόνα όχλου. Ακόμα κι αν οι κοινωνίες να καταφέρουν να διατηρήσουν τη δημοκρατική μορφή, οικονομική και κοινωνική πρακτική θα διαλύσει το θεμέλιο των δημοκρατικών αρχών, και τη μείωση της δημοκρατίας σε μια ανούσια τυπικότητα . Το ερώτημα γίνεται στη συνέχεια ένα από ποια πολιτική τάξη αυτό το είδος του πραγματισμού θα επιφέρει. Αυτό είναι όπου οι νέες Freethinkers έρχονται με Gnosopolis ως δεξαμενή σκέψης που θα παρέχει αξιόπιστες ιδέες σχετικά με τις νέες δυνάμεις της παραγωγής. Πολιτική ιδεολογία μας αφορά αποκλειστικά την νοερά δυνάμεις και το πολιτικό μας όραμα φτάνει πέρα από οποιαδήποτε βιομηχανική ιδεολογίας.
