Η ισχύς, η οικονομική και κοινωνική ευρωστία, η αισιοδοξία, η ευημερία και το κοινωνικό κράτος κρέμονται από μαγική λέξη: ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Τι είναι "ανάπτυξη" και πώς ορίζεται. Πριν 100 χρόνια ανάπτυξη καθοριζόταν σε σχέση με τις βιομηχανικές καμινάδες. Αναπτυγμένη ήταν η χώρα με πολλές καμινάδες, δλδ μια βιομηχανική χώρα και πολιτισμένη ήταν η χώρα της οποίας η ατομική οικονομία ήταν αστική. Αυτό έδινε πλούτο και ισχύ.
Σήμερα η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ορίζεται από το επιστημονικό εργαστήριο. Προηγμένη χώρα τώρα ειναι αυτή που στηρίζει την παραγωγή της, την οικονομία της και την οργανωσή της στο εργαστήριο και πίσω από το εργαστήριο είναι η επιστήμη, η γνώση, η επιστημονική/τεχνολογική οργάνωση της κοινωνίας, που είναι άκρως αξιοκρατική. Χώρες που δεν διαθέτουν επιστημονικό έργαστήριο, δλδ δεν παράγουν υψιλή τεχνολογία, είναι καταδικασμένες σε μισέρια και υποτέλεια. Αυτή η πραγματικότητα απουσιάζει πλήρως, όχι μόνο στην πράξη, αλλά και στην σκέψη των πολιτών και των πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας. Όταν η Γερμανία διαθέτει 7% του ΑΕΠ σε γνωσοπαραγωγή και η Ελλάδα 0,046% (ενώ εχει λεφτά για καλοπληρωμένες καθαρίστριες), καταλαβαίνουμε γιατί η Γερμανία θα είναι ο αεί κυρίαρχος κι εμείς ο αεί υποτελής πένης.
Ενώ η Ελλάδα διαθέτει αφάνταστα μεγάλο αριθμό πτυχιούχων, αυτό το δυναμικό δεν καταλήγει ποτέ στην γνωσοπαραγωγή και, είτε χάνεται στην αεργία, είτε εξάγεται στην Γερμανία, για να αυξηθεί η ισχύς της Γερμανίας και βαθύνει περισσότερο η υποτέλεια της Ελλάδας. Εδώ, αχ εδώ τι γίνεται! Η δεξιά πλευρά της πολτικής έχει πρότυπο οικονομίας τον ψιλοεπιχειρηματία, που είναι ο μπακάλης, ο έμπορος, ο ξενοδόχος, η δε αριστερά πλευρά έχει πρότυπο τον προλετάριο, όπως τις καθαρίστριες.
Τα συμπεράσματα δικά σας!
