Ιστορία:
Στα τέλη του 19ου αιώνα, η κυβέρνηση της πόλης Γιοκοχάμα ξεκίνησε για την κατασκευή νέων λιμενικών εγκαταστάσεων, καθώς και το πρώτο έργο αποκατάστασης πού άρχισε το 1899. Το έργο, αύτό ολοκληρώθηκε το 1905, ακολουθήθηκε από το έργο επέκτασης που έληξε ένα χρόνο αργότερα. Προγραμματισμένη από έναν Ιάπωνα αρχιτέκτονα και έναν κυβερνητικό αξιωματούχο, Yorinaka Tsumaki, το σημερινό Building No. 2 κατασκευάστηκε το 1911, και η τρέχουσα Building No. 1 ανεγέρθηκε το 1913. Και τά δύο είχαν χρησιμεύσει ως τελωνειακά σπίτια.
Όταν ο σεισμός του 1923 Μεγάλη Kantō χτύπησε Γιοκοχάμα, τα κόκκινα κτίρια από τούβλα έχουν καταστραφεί, αλλά υπέφερε λιγότερο από ό, τι άλλα κτίρια λόγω ενισχυμένη δομή τους με σίδηρο εμφυτεύεται μεταξύ των τούβλων. Εργασίες επισκευής συνεχίστηκαν μέχρι το 1930, και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο , τα κτίρια επιταχθεί από τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής μεταξύ 1945 και 1956. Μετά τα κτίρια επέστρεψε στην Ιαπωνία, η χρήση τους μειώθηκε με την έλευση του τα εμπορευματοκιβώτια , και τα κτίρια που έληξε τον ρόλο τους ως τελωνεία το 1989.
Το 1992, η Γιοκοχάμα πόλη απέκτησε δικαιοδοσία πάνω από τα κτίσματα, και το έργο αποκατάστασης διεξήχθη από το 1994 έως το 1999. Το έργο αυτό, στο οποίο η οροφή και η δομή των κτιρίων ενισχύθηκαν, διεξήχθη απόTakenaka Corporation , μια ιαπωνική αρχιτεκτονική εταιρεία. Μετά από το εσωτερικό των κτιρίων ανακαινίστηκε, έχουν ανοιχτεί ως αποθήκη Γιοκοχάμα Red Brick στις 12 Απριλίου του 2002.
