Οι νεότεροι δύσκολα θα το θυμούνται αλλά στα χρόνια της ανοικοδόμησης, όταν η αντιπαροχή έδινε κι έπαιρνε, οι πινακίδες με την φράση του τίτλου ήταν ένα εξαιρετικά συχνό φαινόμενο. Μαγαζάκια της γειτονίας ή και πιο μεγάλα, στις συνοικίες αλλά και το κέντρο, έκλειναν για να γκρεμιστεί το κτίριο και να ανεγερθεί μια "μοντέρνα πολυκατοικία". Και μέχρι να έρθει η μπουλντόζα, η επιγραφή στην είσοδο, διαλαλούσε την νέα τάξη πραγμάτων...
Μια τέτοια επιγραφή, έχω την αίσθηση πως έχει κρεμάσει η κυβέρνηση στη χώρα, εδώ και μερικές εβδομάδες. Πιο συγκεκριμένα, μετά την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών (ο φόβος του bail-in, βλέπετε, φυλάει τα έρημα) και την ψήφιση των προαπαιτούμενων της τελευταίας υποδόσης του Δεκεμβρίου, μοιάζει να μην κινείται τίποτα. Πολλά ωραία λόγια για γρήγορη ολοκλήρωση της αξιολόγησης, για το πόσο γρήγορα θα έρθει η ανάπτυξη και άλλα τέτοια ωραία αλλά από πράξεις, τίποτα. Μηδέν. Ή, για να ακριβολογήσω, από πράξεις μόνο οπισθοδρομικές και με αρνητικόπρόσημο. Εκτός και θεωρεί κάποιος τις κινήσεις Σκουρλέτη προς την Eldorado Gold και την Bolton Group (Softex), θετικές, υπό οποιοδήποτε πρίσμα, για την χώρα. Στην (απίθανη) περίπτωση που υπάρχει κάποιος που έχει τέτοια θεώρηση, συνιστάται διπλή θεραπεία. Από (έμπειρο και μη Συριζαίο) οικονομολόγο και από ψυχίατρο (απαραίτητη προϋπόθεση εδώ, απλά να διαθέτει μεγάλη εμπειρία σε δύσκολες περιπτώσεις). Η θεραπεία πρέπει να είναι παράλληλη. Κάτι σαν το παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ένα πράμα...
"Μα ετοιμάστηκε το ασφαλιστικό και τα υπόλοιπα θέματα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης" θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος που θα ήθελε να υπερασπιστεί τα δίκαια της κυβέρνησης. "Μην πίνετε, σας πειράζει και λέτε ότι σας περάσει από το μυαλό" θα ήταν σε αυτή την περίπτωση, η απάντηση μου. Διότι π.χ. το ασφαλιστικό, αν και σε ορθή βάση (τα σωστά να λέγονται), έχεισοβαρές ελλείψεις. Στο κρισιμότερο θέμα, τα απαιτούμενα χρήματα. Και όταν σε ένα μεταρρυθμιστικό σχέδιο (για οτιδήποτε) "δεν βγαίνουν τα νούμερα" συμβαίνουν δύο πράγματα:
Α. Πραγματικά σοβαρή προετοιμασία δεν έχει γίνει (το γνωστό, παλιό και καλό ελληνικό "άρπα κόλλα δηλαδή) και
Β. Δεν πρόκειται να αποφασίσει η κυβέρνηση πως ακριβώς θα μεταρρυθμιστεί το ασφαλιστικό. Χωρίς πλήρη ελληνική πρόταση, υποχρεωτικά θα αποφασίσουν οι πιστωτές. Μετάφραση; Όσα κι αν λέγονται πως δεν θα υπάρξουν μειώσεις κύριων συντάξεων, γράψτε τα χμμ... εκεί που δεν πιάνει η μελάνη. Και ετοιμαστείτε ψυχολογικά για κάτι μειώσεις king size, σπέσιαλ μοντελάκι εκ Βρυξελλών, Φρανκφούρτης και Ουάσιγκτον. Διεθνής παραγωγή, όχι αστεία! Αμί πώς, που θα έλεγε και ο συγχωρεμένος ο Χατζηχρήστος...
Όσο για τα άλλα θέματα, ελάχιστα έχουν ακουστεί. Αν και πρόκειται για ζητήματα εξ ίσου (αν όχι περισσότερο) σοβαρά και σημαντικά με το ασφαλιστικό, για την μελλοντική πορεία της χώρας. Είτε λοιπόν δεν υπάρχει ούτε σε αυτά προετοιμασία, είτε το "κουστουμάκι" κι εδώ έχει αφεθεί σε ράφτες εξ Εσπερίας. Αν έτσι έχουν όντως τα πράγματα, ετοιμαστείτε να μας "έρθει" ολίγον στενό και χωρίς τσέπες. Διότι μιλάμε για το νέο φορολογικό, την διαχείριση των (υπόλοιπων) κόκκινων δανείων, το νέο πενταετές μεσοπρόθεσμο, την αποπολιτικοποίηση του κράτους (λέξη έμπνεύσεως Γερούν Ντάσενμλουμ) και άλλα βαρετά και ασήμαντα...
"Αλλά έχουμε Δημοκρατία!" Ω, ναι! Σαφώς και οπωσδήποτε. Βέβαια για να το ισχυριστεί αυτό κάποιος λογικός άνθρωπος, θα πρέπει να πάθει αμνησία και κώφωση. Αμνησία στις Π.Ν.Π. που πέφτουν σαν το χαλάζι και, αν δεν με απατά η μνήμη μου, πρέπει να έχουν εκδοθεί εδώ και ένα χρόνο τόσες, όσες είχαν εκδοθεί στα δυόμιση χρόνια της "χούντας των Σαμαροβενιζέλων". Και κώφωση στα λόγια του ίδιου του πρωθυπουργού. Του πρωθυπουργού που φρόντισε, χθες στην φιέστα, να μας ενημερώσει πως "αγωνίζεται για εκείνους που τον εμπιστευτήκαν". Πως λέμε "πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων"; Ε, γι’ αυτό ακριβώς το δημοκρατικότατο μας πληροφόρησε ο Αλέξης Τσίπρας στο Tae Kwon Do...
Για να μην πολυλογώ, είναι πασιφανές ότι η ταμπέλα έχει κρεμαστεί. Παντού. Σε κάθε "κτίριο"-επίπεδο της χώρας. Υλικό, πνευματικό, ηθικό, παντού. Η διαφορά της με εκείνες της περιόδου της ανοικοδόμησης είναι πως, μετά την κατεδάφιση, δεν θα αναγερθεί καμία μοντέρνα πολυκατοικία. Θα έχει μείνει μόνο το άδειο οικόπεδο, να "χάσκει". Και θα υπάρχουν μόνο όσοι τρελοί θα έχουν απομείνει σε αυτόν τον άτυχο τόπο, να ψάχνουν τι μπορούν να περισώσουν μέσα απ’ τα ερείπια...
