Γκουλάγκ, από τα ρωσικά Glavnoye Upravleniye ispravitelno-trudovyh Lagerey = Γενική Διεύθυνση Αναμορφωτικών Στρατοπέδων Εργασίας), δηλώνει το σύστημα των σοβιετικών στρατοπέδων εργασίας στο οποίο είχαν εγκλειστεί εκατομμύρια άνθρωποι, με τον τίτλο ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΕΣ. Εκεί έπρεπε οι "αντιφρονούντες" να διαπαιδαγωγηθούν σοσιαλιστικά με καταναγκαστική εργασία, από την οποία ελάχιστοι επιβίωναν. Αυτά τα στρατόπεδα ήταν απλωμένα σε όλη την Σοβιετική Ένωση, και αποτελούσαν το απέραντο Αρχιπέλαγος (Σολζενίτσιν) της βαρβαρότητας του κομμουνισμού. Ο Σολζενίτσιν, που εβίωσε ο ίδιος τον παράδεισο της κομμουνιστικοποιησεως, αναφέρει ότι «περίπου σαράντα με πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι κλείστηκαν στο Αρχιπέλαγος με βαριές ποινές».
Οι κρατούμενοι γέμισαν το Γκουλάγκ σε τρία κυρίως κύματα: το 1929-1932, το 1936-1938, όταν οι εκκαθαρίσεις του Στάλιν βρίσκονταν στη μεγαλύτερή τους έξαρση, και τα πρώτα χρόνια αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Εκτός από τους χωρικούς που είχαν συλληφθεί κατά την κολεκτιβοποίηση, με την κατηγορία ότι απέκλυπταν προϊόντα, για το Γκουλάγκ έπαιρναν ωραίο εισιτήριο διαφωνούντες διανοούμενοι, μέλη εθνικών ομάδων ύποπτα για έλλειψη νομιμοφροσύνης, μέλη φατριών που είχαν χάσει τη δύναμή τους στους κόλπους του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ, ταξιδιώτες κατηγορούμενοι για συνωμοσία με ξένες κυβερνήσεις όσο βρίσκονταν στο εξωτερικό, ακόμη και οι Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου που επέστρεψαν στη χώρα μετά το 1946.
Ήταν ο ΝΕΟΣ ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ που ευστόχως είχε περιγράψει ο Ώργουελ, τον οποίο, καλή τη τύχη, απέφυγε η Ελλάδα, και τώρα θέλουν να φέρουν οι νεο-κομμουνιστές. Παρά τα μεταπολεμικά προβλήματα η Ελλάδα ήταν και είναι μια συγκριτικά ελεύθερη χώρα, τόσο αφελώς ελεύθερη που αφήνει τους οπαδούς του Γκουλάγκ να δρουν όπως θέλουν!
