8/8/2016
((Τά όράματα καί οί διεκδικήσεις τής άριστεράς είναι άνέντιμα καί άνήθικα))
____________________________________________________________________________________
Γιά τήν Χάραξης πολιτικής στην Ευρώπη (και αλλού) θα πρέπει να προσαρμόσουν τη σκέψη τους - ειδικά στά φορολογικά. Οι κυβερνήσεις ώς κεντρικό τους στόχο να έχουν την ανθρώπινη ευημερία καί νά τήν ενθαρρύνουν γιά μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη, αλλά και καλλιεργώντας υγιέστερη πολιτική.
Το πρόβλημα είναι ότι οι δημοσιονομικές πολιτικές των ευρωπαϊκών χωρών δεν τονίζουν τη δημιουργικότητα και την καινοτομία, η οποία ωφελεί όχι μόνο από ένα ευνοϊκό ρυθμιστικό περιβάλλον, αλλά και από υψηλής ποιότητας εκπαίδευσης και των υποδομών.
Οι κυβερνήσεις πρέπει να μειώσουν τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, έτσι ώστε οι επιχειρηματίες να έχουν τήν δυνατότητα γιά περισσότερες έπενδύσεις.
Πολλές ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται τώρα σε έναν φαύλο κύκλο αντ 'αυτού, με τις πολιτικές λιτότητας επιδείνωση του προβλήματος της άνεργίας τών νέων. Αυτό είναι όχι μόνο περιττό, αλλά και σπάταλο, γιατί κινδυνεύει να δημιουργήσει μια γενιά που θα είναι ανεπαρκώς εξοπλισμένοι για να οδηγήσουν τη μελλοντική ανάπτυξη. Κατά την τρέχουσα ύφεση, οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να επενδύουν στο ανθρώπινο δυναμικό τους, πού θα τονώσει το δυναμικό ανάπτυξης των οικονομιών τους ».
Ένα πρόβλημα με την τρέχουσα προσέγγιση είναι ότι ό κεντρικός στόχος τους δεν είναι η πλήρης απασχόληση. Είναι καιρός να επιστρέψουμε στις μακροοικονομικές πολιτικές της δεκαετίας του 1950 και του 1960, το οποίο αναγνώρισε τα οφέλη της πλήρους απασχόλησης για την προώθηση της κοινωνικής σταθερότητας και της βιώσιμης ανάπτυξης. Όπως δείχνει το σκανδιναβικό μοντέλο, υψηλό ποσοστό απασχόλησης είναι καλό για την οικονομία, διότι εξασφαλίζει επαρκή φορολογικά έσοδα για τη χρηματοδότηση των υψηλών επιπέδων κοινωνικής επένδυσης, η οποία δημιουργεί έναν ενάρετο κύκλο.
Παγκοσμιοποίηση RIP;
Μπορεί η ανοικτή παγκόσμια οικονομία θα σωθεί από λαϊκιστικά αμφισβητίες - και από την ίδια; Justin Yifu Lin, Ngaire Woods, Robert Shiller, και άλλα Project Syndicate σχολιαστές εξετάσει γιατί η παγκοσμιοποίηση είναι σε τέτοια αγωνία και ανυποληψία.
Ωστόσο, αυτές οί προοπτικές δεν έχουν ακόμα ριζώσει στούς κύκλους τής ελίτ γιά χάραξη πολιτικής στην ΕΕ, όπου καλοπροαίρετοι οικονομολόγοι και οι πολιτικοί συχνά πιστεύουν ότι κάνουν το σωστό πράγμα από την εξισορρόπηση του προϋπολογισμού γιά να τιθασεύσουν τις δαπάνες, συνήθως με την κοπή της υγείας, της εκπαίδευσης και των προϋπολογισμών των υποδομών . Αυτοί οι πολιτικοί καί οίκονομολόγοι, δέν έχουν τήν ίκανότητα, καί πιστεύουν ότι η δημοσιονομική σύνεση σήμερα θα οδηγήσει σε μια ισχυρότερη οικονομία του αύριο.
