24/2/2016
Μιλάμε για τη σύλληψη ενός οργανωμένου κυκλώματος εκβιαστών, που δρούσε έχοντας ως όπλο του διάφορα Μ.Μ.Ε, τα οποία και είχε στην κατοχή του.
Να λειτουργούσε δηλαδή ακόμη και κατόπιν πολιτικής παραγγελίας.
Προς το παρόν, διαβάζοντας και το ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο το κύκλωμα των εκβιασμών στο οποίο φέρονται να συμμετείχαν ο εκδότης Παν. Μαυρίκος και δύο ακόμη δημοσιογράφοι Π. Μουσσάς και Χρ. Φράγκου, δεν δρούσε μόνο του.
Αν ισχύουν όλα τα παραπάνω και σε συνδυασμό με τον τρόπο που κινούνταν η εφημερίδα Ακρόπολη, καταλήγουμε σε μία τραγική διαπίστωση, ενός κοινού σημείου αναφοράς τους.
Και αν πάρουμε ως δεδομένο, το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι, δεν θα τολμούσαν ουδέποτε να μπουν στη διαδικασία να αναζητήσουν μεροκάματο από τον Κώστα Καραμανλή, διότι γνώριζαν προκαταβολικά την απάντηση που θα ελάμβαναν, το μένος τους εναντίον του θα το δικαιολογούσε μόνο η περίπτωση να ήταν παραγγελία πελάτη ή πελατών τους.
Ένας επαγγελματίας σ΄αυτό το είδος, πληρώνεται πάντα, είτε για θετική, είτε για αρνητική διαφήμιση.
Θα μπορούσε να ήταν επιχειρηματικοί κύκλοι, για λόγους συμφέροντος;
Θα μπορούσε όμως κάλλιστα να ήταν πολιτικά πρόσωπα.
Αν μάλιστα δούμε τον χρόνο κατά τον οποίο γινόντουσαν αυτά τα χτυπήματα και τον συνδυάσουμε με την τότε επικαιρότητα, αν συνυπολογίσουμε σε αυτό και το ποιοι ήταν οι ωφελημένοι από αυτά τα χτυπήματα κατά Καραμανλή και αναζητήσουμε παράλληλα και εκθειαζόμενους σε άλλες αναρτήσεις τους, τότε μπορούμε άνετα να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα που θα μας προϊδεάσουν στο τί θα προκύψει τις επόμενες ημέρες.
Οι ''ευνοημένοι'' άλλωστε, δεν είναι και πολλοί.
Περισσότερα δεν μπορούμε να πούμε προς το παρόν.
Και αυτό διότι αυτό που λέγαμε πάντα, ήταν ότι ο σφοδρότερος πόλεμος που δέχθηκε ο Κώστας Καραμανλής κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, ήταν εκ των έσω.
Προσεχώς περισσότερα
