Η μέθοδος της σαλαμοποίησης είναι μία τεχνική γνωστή ευρύτατα, εδώ και αναρίθμητες δεκαετίες. Πρόκειται για είδος στρατηγικής, τόσο παλιό όσο και το "Διαίρει και Βασίλευε" (του οποίου θεωρείται είδος). Χρησιμοποιείται σαν μέθοδος διαπραγμάτευσης, σαν μέθοδος στρατιωτικής κατάκτησης κ.ά.
Στην πολιτική έχει γίνει πασίγνωστη σαν μέθοδος "σερβιρίσματος" κακών νέων, επώδυνων μέτρων κ.λπ. που κρίνεται απαραίτητο να εφαρμοστούν αλλά αναμένεται να προκαλέσουν έντονες και μεγάλες αντιδράσεις.
Στην Ελληνική πολιτική σκηνή έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον. Στην δε διάρκεια της οχτάχρονης κρίσης, όπως είναι φυσικό, γνώρισε μεγάλες δόξες.
Ποτέ όμως, μέχρι τώρα, δεν είχε χρησιμοποιηθεί τόσο επαίσχυντα και ξεδιάντροπα, όσο τους τελευταίους 13 μήνες. Οι κυβερνήσεις Τσίπρα χρησιμοποίησαν την συγκεκριμένη τακτική σε κάθε ευκαιρία. Σαν μέρος της προσπάθειάς τους να κατευθύνουν, να χειραγωγήσουν και να αποπροσανατολίσουν τους Έλληνες πολίτες, ώστε να διατηρηθούν στην εξουσία…
Στην αρχή για να κερδίσουν χρόνο απέναντι στους δανειστές και τον λαό, στην διάρκεια της "περήφανης διαπραγμάτευσης". Υπάρχουν μάλιστα σοβαρότατες ενδείξεις ότι ο (πρώην asset, νυν ανόητος) Γιάνης Βαρουφάκης έκανε εκτενή χρήση της στην διάρκεια των ασκήσεων "Θεωρίας Παιγνίων" καί τού "Mad Mans Geme" (Παιχνίδι του Τρελού), που προσπάθησε να παίξει, απέναντι στους πιστωτές. Διότι, είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι, εκείνες οι προτάσεις προς τους "Θεσμούς" που έφευγαν μία ανά ημέρα, ήταν κάτι διαφορετικό από τις "φέτες του σαλαμιού" που λεγόταν "καθυστέρηση μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο"…
Στην συνέχεια η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε για να πειστεί ο Έλληνας ψηφοφόρος να ξαναψηφίσει τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Για να παραπλανηθεί ως προς το μέγεθος και το εύρος των μέτρων που φέρνει το τρίτο Μνημόνιο. Όποιος θυμάται ότι μια από τις πλέον "σοβαρές" συζητήσεις προεκλογικά, ήταν ο Φ.Π.Α. στην ιδιωτική εκπαίδευση, καταλαβαίνει τι εννοώ…
Το ίδιο μοτίβο συνεχίστηκε, βέβαια, και μετά τις εκλογές. Κλασική περίπτωση εφαρμογής της σαλαμοποίησης, η επικοινωνιακή τακτική που προσπαθεί να ακολουθήσει η κυβέρνηση στην αξιολόγηση. Έχει επανειλημμένα τονισθεί πως τα θέματα που απαιτούνται να συμφωνηθούν και να ψηφιστούν, είναι πολύ περισσότερα από το ασφαλιστικό και το φορολογικό. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση μιλά μόνο για αυτά τα δύο. Άντε και λίγο για το Μεσοπρόθεσμο 2016-18. Για την εργαλειοθήκη Ο.Ο.Σ.Α. κουβέντα, για το νέο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων δυο λόγια, μετά από πίεση και με πολύ ζόρι κ.ο.κ. Και υπάρχουν τουλάχιστον άλλα πέντε θέματα για την θετική ολοκλήρωση της αξιολόγησης…
Ακόμη και στα δύο θέματα που "προβάλλει", χρησιμοποιεί το ίδιο τρικ. Θυμηθείτε πως ξεκινήσαμε με τις συντάξεις που "δεν κόβονται με τίποτα". Για να φτάσουμε, την Δευτέρα στην πρωθυπουργική συνέντευξη, στις μεγάλες "που μπορεί να περικοπούν". Πόσος καιρός λέτε να χρειαστεί για να φτάσουμε στο "είναι ανάγκη να περικοπούν κύριες και επικουρικές, για το καλό της χώρας";
Την πραγματική αποθέωση της εφαρμογής της μεθόδου όμως, την βλέπουμε τις τελευταίες μέρες, στο προσφυγικό. Όπου κάθε μέρα μας σερβίρουν και από ένα άγνωστο (έτσι το νομίζουν) κομμάτι του "σαλαμιού"…
Πόσες μέρες έχουν περάσει από τότε που ό κύριος Μουζάλας μάς ένημέρωνε ότι στην χώρα θα εγκλωβιστούν 50-70.000 μετανάστες και πρόσφυγες; Από την Κυριακή. Από εχθές τα δεδομένα άλλαξαν και "το προς βρώσιν αλλαντικό" μεγάλωσε. Διότι, όπως εχθές πληρφόρησε δημάρχους καί περιφερειάρχες, θα εγκλωβιστούν 100.000! Και πως η Ελλάδα από χώρα transit θα μετατραπεί σεχώρα φιλοξενίας! Είχατε ξανακούσει (ή, έστω, φανταστεί) τέτοιους αριθμούς; Όχι ότι έχει σημασία. Σε λίγες μέρες θ’ ακούσετε μεγαλύτερους…
"Μα η κυβέρνηση είχε προειδοποιήσει. Π.χ. ό άντιπρόεδρος Δραγασάκης μάς τό είχε πεί ότι πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τα χειρότερα". Πολύ σωστά. Πάρα πολύ σωστά.
Αυτές, ακριβώς, οι "αντιπροεδρικές" προειδοποιήσεις, μαζί με την αψυχολόγητη και εγκληματική αδράνειά της από τον Οκτώβριο, τις σταδιακές "αποκαλύψεις" Μουζάλα και την επιμονή της στην ιδεοληπτική πολιτική των ανοικτών δομών φιλοξενίας με οδηγούν στο να χαρακτηρίσω την συνολική στάση της στο προσφυγικό πρόβλημα, προμελετημένο έγκλημα. Έγκλημα απέναντι στους κατοίκους αυτής της χώρας. Αλλά και έγκλημα απέναντι στις δεκάδες χιλιάδες απελπισμένων, που φτάνουν εδώ για να βρουν την ελπίδα. Και αντί γι’ αυτήν βρίσκουν ένα απέραντο μπάχαλο. Μπάχαλο μέσα στο οποίο περιφέρονται ανερμάτιστοι, μη έχοντας που την κεφαλήν κλίναι και μη ξέροντας αν την επόμενη φορά, θα βρουν ένα πιάτο φαΐ ή ένα κεραμίδι να βάλουν πάνω απ’ το κεφάλι τους για να κοιμηθούν…
Πέτρος Λάζος
